t. I (PL 63)
03.06.2013 • Views
Share Embed Flag

t. I (PL 63)

t. I (PL 63)

t. I (PL 63)

SHOW MORE
SHOW LESS
ePAPER READ
DOWNLOAD ePAPER
capricorn.bc.edu

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

START NOW

575 AN. MA.NL. SEV. BOETIUS. 576<br />

fro 3) liimine, recognoscit primum quidem ipsam A ut ad veritatem et yirtutem, adeoque (Metro<br />

{Prosa 3) Philosophiara ; deinde cum antiquos, tum rem divinum excitet.<br />

recenliores philosoplios similibus miseriis impugaa-<br />

tos quidem, sed non (Metro 4) expuguatos : ita ut la-<br />

nien veteri prsejudicio ductus, non desistat cum Phi-<br />

losophia (Prosa 4) de suo exsilio conqueri, causatus<br />

solum (Metro 5) liominem videri divinis legibus so-<br />

lutum, et praipostero veluti ordine poenas prfemiaque<br />

accipere.<br />

CONSOLATIO PlilLOSOPHIiE<br />

Poslquam^Philosophia praamonuit, {" (Prosa 5)<br />

exsilium adversamque fortunam Boetii male sic vo-<br />

cari; 2° (IMetro6) mentem Boetii nondum posse va-<br />

lidioribus remediis curari;3° (Prosa6) se deinceps<br />

usuram illa, qufe est in Boelio, cum sui tum Dei no-<br />

tione, quanquam (Metro 7) perturbationibus obscu-<br />

rata; eadem Philosophia tria proponit, ad c-.onsolandnm<br />

Boetium, argumentorum genera; qiiorum ])rimum<br />

minoris; secundum majoris; terlium maximi<br />

dicit esse ponderis.<br />

Primo, inquit, qui sese commisit arbitrio dominfe,<br />

quam novit tam inconstentem, quam allicientem, et<br />

mali nou rarius quam boni pareutem, is cum ea non<br />

debet eonqueri de malo sibi illato, prajsertim si plus<br />

dominus enim<br />

boni quam mali ab eadem aeceperit :<br />

et domina absque ulla mancipii injuria suo jure titi<br />

possunt : nec mancipium, quod male excipi poterat,<br />

conqueri tum potest, cum bene excipitar.<br />

LiB. iir. — At nisi ha?o concesseris esse mala, fa-<br />

tearis necesse est, in his non esse nisi falsam felici-<br />

tatem (Prosa I et Metro I), qu» ante pellenda est,<br />

quam vera felicilate fruaris : unde.<br />

Tertio, inquit, non etiam juste conqueritur ille,<br />

qui amissis iis dniitaxat, in quibus falsa assumptione<br />

felicitas versari creditur, tanto aptiorestad assequendam<br />

veram felicitatem : hio euim tanto liberior est a<br />

miseriis, qua2 iinica conquestionis causa.<br />

Atqui tu, J'.anli, amissis iis duntaxat, in quibus<br />

falsa assumpli me felicitas versari creditur, tanto<br />

aptior es ad as- oquendara veram felicitatem.<br />

Primum quiJ"m ea duntaxat amisisti, in quibus<br />

° falsa assumptior.o creditur esse felicitas : tale enim<br />

est generatim (Prosa 2) omne bonum creatum, ad<br />

quod male applicatur (Metro 2)ingenita nobis summi<br />

boui cogitatio. Tales sunt (Prosa et Metro 3) divi-<br />

life. Tales (Prosa 4 et Metro 4) magistratus. Talis<br />

(Prosa ^ et Metro 5) potestas. Talis (ProsaGet Metro<br />

6) gloria. Talis (Prosa 1 et Metrol) voluptas cor-<br />

poris. Talia (Prosa 8 et Metro 8) omnia bona ca-<br />

duca.<br />

Deinde aptior (Prosa 9) es propterea ad assequendam<br />

veram felicitatem, nimirum veram summi boni<br />

cogitationem, aspirante tamen Deo, qui ideirco (Me-<br />

LiB. II. — Atqui tu, Boeti,-'te commisisli arbitrio<br />

tro 9) [invocandus est : aliquod enim est (Prosa 10)<br />

summumbonum, videlicet Deus, cui cogitando omnis<br />

(Prosa \) fortunae quam nosti (Metro \) naturaliter p homo (yJie/ro 10) vacare debet, tanqu am (Prosa H)<br />

tam (ProsaT) inconstantem, quam (Metro 2) allicientem<br />

boni malique dominam, et a quaplus boni (Prosa<br />

3 ct Metro 3) accepisti quam mali : cum, eadem for-<br />

tuna duce, acceperis, puer optiman educatiouem,<br />

adolescens summos honores, vir optimum socerum,<br />

optimam uxorem, optimos liberos, et, quod praestantissimum<br />

est, optimura semper animum, quibus di-<br />

scere potuisti, pari prudentia et suminas et infimas<br />

conditiones honiini esse fugiendas.<br />

Secundo, inquit. nec est justa conquerendiratiode<br />

amissis iis, qua3 tantum abest, ut boua sint, utpotius<br />

sint mala liuman» raentis : bonuin quippe est,<br />

adeoque gratiai potius, quani quereUie causa, privari<br />

malis.<br />

Alqui quae amisisti, o Severine, divitias nirairum,<br />

et cajtera iJ genus quaj vocas bona, haec (Prosa 5)<br />

mala potius sunt animi, quam bona ; miseriae potius<br />

quam felicitatis causEe : propterea enim (Metro 5)<br />

aetas majorum nostra fuit felicior; quod illi minori,<br />

quum nos, liorum cupiditate tenereutur : propterea<br />

(Prosa 6) potentia in improbo magistratu sedem<br />

nacta pluriraas edit strages quod nimis patet exem-<br />

plo (Metro Q) Neronis : propterea (Prosa 7) famaipsa,<br />

qua optimus quisque videtur duci, tanquam altera<br />

vita, (Metro 7) morlem gerninat tandem aliquando<br />

fatiscens : propterea (Prosa 8) fortuna, quaj vulgo<br />

dicitur prospera, menteminvolvens tenebris, eamdera<br />

inducit ciim in errorem, tum in vitium, a quibus<br />

fortuna, quaj vulgo habetur adversa, sic liboi-at, haec<br />

ultirau rerum omnium fini : quod utdoceatur homo<br />

(Metro H), ^suam meutem atteutius meditetur: hac<br />

(Prosa 12) quippe meditatione discet, omnia esse<br />

facta a Deo regi, et ad Deum esse referenda :<br />

hac cogitatione (Metro 12) felices sumus, nec infeli-<br />

ces, nisi inspectis rebus caducis eadem cogitatio aut<br />

deleatur, aut saltem obscuretur.<br />

ARGU.MENTA CONSOLATIONI PIlILOSOPHICJi<br />

CONTRARIA CU.U R ESPO ?! SION I BUS.<br />

Quo autiquiora sunt prwjudicia, eo diflicilius hsec<br />

exuuntur; propterea Boetio praidictiscommoto plura<br />

suppetunt, quae adversus illam philosophia; doctrinam<br />

opponat; sed suaj non desunt Philosophiaj re-<br />

sponsiones.<br />

D LiB. IV. — I. Si (Prosa i)Dens, inquit Boetius, xaun-<br />

dum regeret, nec virtus praemio, nec vitiuin sua<br />

tamen contrarium experianiur.<br />

Nec (Ibid) virtus ipraemiis, inquit Philosophia, nec<br />

careret po^na : cum<br />

suis caret vitium suppliciis. I* Enim (Metro i) probi<br />

Deo adhserentes cogitatione, huraanasunt in patria,<br />

a qua improbi exsulaut. 2° (Prosa 2) Probi sunt po-<br />

tentes, improbi impotentes, ex eo (Metro 2) prteser-<br />

tim, quod illi moderentur, hi suis obsequantur per-<br />

turbationibus. 3o (Prosa 3) Pro'bi in deos, improbi<br />

in (Melro 3) bestias mente convertuutur : hinc im-<br />

probi (Prosa 4) miserrirai sunt, quorum idcirco (Me-<br />

tro 4) praestat misereri.<br />

II. Sua sit probis felicitas, sua improbis miseria,<br />

dicit Boetiui, cur priEterea, Deo mundum regente

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!