03.06.2013 Views

t. I (PL 63)

t. I (PL 63)

t. I (PL 63)

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

MUP.MELI.II ET AGRICOL.E CO.ILMENTARIA. 902<br />

cxcitas, acmentiscaUgo. Secwidus gradus infertur sa- A brari, tum etiam ferire. Itaque non gladii solam, sed<br />

pienlise, cum additur :<br />

Luminihusque prior rediit vigor,<br />

Lumina sunt hoe loco, animi ac mentis acies. Figor<br />

est veritatis cognitio, per quam viget animus, nec viget<br />

solum, sed etiam alitur, crescit, ac vchementissime roboratar,<br />

SiquidemnuUus animo suaviorcibus est, quam<br />

veritatis cognitio. Quod autem animi est,,et id latens<br />

atque invisibile, visibili et pulcherrimasimilitudine de-<br />

claratiir :<br />

Ut cum praicipiti rjlomeraatur sidera coro.<br />

Nam glomerantur astra per nubium coactionem, prm-<br />

cipue coro occiduo spirante, vento quem caurum appel-<br />

lat Gellius, solentque argestem nominare Grseci, qui<br />

adversus aquilonem per/lat, atque idem {ut nonnulli<br />

tradunt) iapix dicitur. Nam venti alii agunt, alii pro-<br />

pelluntnubes :<br />

Nim/}Osisque polus stelit imbribus,<br />

Sol latet.<br />

Polus pars cmli est, et pro cailo usurpari solet, prai-<br />

sertimpro ea parte, qux juxtaarcticum velantarcticum<br />

polum vertitur. Ccelum autem stare non dicitur, quod<br />

rapidissimo semper cietur motu : sed Ulum nequaquam<br />

seniiunt, nec percipiunt homines, nisi per astrorum<br />

cursum, quorum motus facile cernitur. Itaque latenti-<br />

bus sideribus, ct interpositis nubibus, ac defluentibus<br />

in terram imbribus, cmlum stare videtur, sol latere, et<br />

ante etiam quam ccelo astra veniant, eripi dies, quem<br />

cfficit solis -prcBsentia, et noS desuper in terram fundi.<br />

Quale et illud apud Maronem cst<br />

Eripiunt suhito nuhes ccelumque diemque.<br />

Sol signijicat rationis lucem, atque intelligentise clari-<br />

tatem. Corus nimbosus ventus, adversantis fortunx<br />

impetum ac ssevissima tela. Nubes atram noctem ob-<br />

ducens, graviorem animi perturbationem, atque legri-<br />

tudinem, quse obductis tenebris quibusdam, mentis ip-<br />

sius lumen ac rationem obscurat.<br />

Banc si Thraicia boreas emissus ah arcto<br />

Verberet.<br />

Nam boreas (ita Grseci appellant, quem Latini aciuilonem<br />

dicunt) flans nubes solvit, et easdem verberando<br />

dispeliit, atque ita clausum reserat diem. Alii legunt<br />

antro Thraicio, quod in antris et cavis ejus regionis<br />

speluncis venti creati, spirant exinde vehementiores, ac<br />

nubespellunt. Alii ab arcto leguntpotius. Arctus autem<br />

septentrionalis plaga est, ut illud in sexto JEnei-<br />

dos :<br />

Gelidas enavit ad arctos.<br />

Grxci enim aw.-rAriv orientem, Svaiv occidentem, me-<br />

ridiem fiso-sf/.Sptav, septentrionem apy.-ov vocant. Igitur<br />

rejectis ac depulsis ab aquilone nubibus,<br />

Emical, et suhito vihratus liimine Phcebus,<br />

Mirantes oculos radiis ferit.<br />

Phoibus, idem qui et Sol, quemadmodumLunaFha.be.<br />

Sol autem fons luminis est, ut Cicero incquit, ac subito<br />

emicat, non solum cum aurora prxeunte cunctas com-<br />

plcvit lumine terras, sed et cum abscessu nubium re-<br />

pente diffunditur, et orbem universum sua luce complet.<br />

Vibratus, crispatus dicitur, et tam vibratus quam fe-<br />

riens ocidos dicitur, a telo iranslatione sumpta ; et<br />

futgenti gladib cujus utrumque proprium est, lum vi-<br />

:<br />

etiam oculorum aaies dicta est. Nostra vero acies ab<br />

objccti solis luce circiunfundilur, ut solem intuentes<br />

diutius, lumen oculorum amittant, et ab excellentiore<br />

luce penitus obruantur. Sed (ut redeat ad rem propo-<br />

sitam sermo) tota auctoris in poemate circa duplicem<br />

sapientim gradum versatur intentio, ut primum<br />

impedimenta facessant, qux sunt animi perturbationcs,<br />

et fortunx ferientis jacula : deinde perspicua succedat<br />

veritatis cognitio, quatn philosophia et sapientise studium<br />

invehit : cum sit illa quidem rerum omnium et<br />

divinarum et humanarum cognitio, lux veritatis, atgue<br />

idcirco duxvitse, virtutum venatrix, vitiorum expultrix.<br />

Animus noster cxlo comparatur, quod rdinc nubibus<br />

tenebresoit, nuna serena tempestale nitet. Et animus<br />

noster niinc perturbationibus confunditur, et magnis<br />

impiicatur et-roribus, nuna sincera et perspicua vcri<br />

cngnitionealaret. Quibus contrariis ex rebus contraria<br />

quoque miserix et felicitatis oritur ratio. Quodsi qux-<br />

ris quid sit luminibus priorem redire vigorem, id non<br />

absurdtim sit interpretari secundum Platonis senten-<br />

tiam, (lui animum divinum et seternum asserit, et rerum<br />

omnium cognitione perfectum, caraere vero aorporis<br />

et carnis ergastulo confundi, atque immemorem fieri, sed<br />

studio et exercitatione pristinam recuperare notitiam.<br />

Aut {si id non probatur) hominem intelligit Severitius<br />

anteainphilosophise versatum studiis, et idcireo lucc<br />

veritatis itlustralum, sed per animi perturbationem<br />

atque mcarorcm oblitum prioris claritatis, rursum phi-<br />

C losophisestudiarepetentem, pristinamquoque veri aogni-<br />

Q<br />

tionem recipere. TJtrum sit probabilius, iuo relinquo<br />

judiaio. At mea sententia utrumque non injuria probari<br />

possit, et prxcipuam philosophantis utilitatem oslendit.<br />

Nos divinum fatemur animum, etidnobis aum Platone<br />

convenit. Sed divinum, hoc est a Deo creatum intelligimus<br />

atque infusum corpori, semper vero fuissenegamus,<br />

futurum semper non inficiamur. Postremo, ut brevius<br />

quse dicta sunt omnia prsestringamus, scito ergo quod<br />

dividitur hoc poema in cluas partes. In prima declarat<br />

Boetius pkilosophise accedentis effiaium, in secunda<br />

eumdem pei''- shnilitudinem patefacit. Effectus advenien-<br />

iis philosophise duplex est, ignorantisB tenebraf de-<br />

pellere, et luaem inducere veritatis. De primo dicitur :<br />

Titna philosophia interveniente, tenebrse scilicet igno-<br />

rantise liquerunt me, discussa nocte, obscuritate sublata.<br />

De secundo diaitur : Et prior vigor, id est certa et veri<br />

notitia, rediit, reauperatus est luminibus, quod est<br />

mentis oculis. Deinde additur similitudo. Animus noster<br />

ccelo comparaiur . Ccelum nunc tenebresait nubilo, nunc<br />

sereno nitet. Et animus noster nunc perturbationibus<br />

et erroribus implicatur atque confunditur, nunc veri<br />

aognitione nitescit. Ut, id est velut aum sidera conglo-<br />

bantur, prseaipiti, rapido. Coro, vento ab occidente<br />

flante : et Polus, id est acBlum haa inparte stetit,stare<br />

visus est : cum astrorum cursus maxime ostendat cieli<br />

motum,ut laientibus astris stare coilum videatur. Nm-<br />

Bosis iiiBRiBus, id est, impetuosioribus ptuviis. Sol<br />

LATET, abscondilur, nondum ccelo venientibus astris,<br />

quod fieri solet post solis occasum. No.f, id est nocti.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!