t. I (PL 63)
03.06.2013 • Views
Share Embed Flag

t. I (PL 63)

t. I (PL 63)

t. I (PL 63)

SHOW MORE
SHOW LESS
ePAPER READ
DOWNLOAD ePAPER
capricorn.bc.edu

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

START NOW

80;-; HE CONSOI.ATIONK PIIILOSOPIll.M I.ll!. IV. 80G<br />

non miuus miriim videatai-, sed ex liis quua sumpta A bi, (10) iuiquuai esse manifestum est. Quis id uegel?<br />

suut xqne est nccessavium. Quidnam? inquani. Va- Sed no illud quidcm, ait, quisquam negabit bonum<br />

liciores, inquit, esse improbos supplicia lueutes,<br />

quani si eos nuUa justitia; poena .coerceat. Neque id<br />

nunc-'' molior, quod cuivis (15) veniat in mentera,<br />

corrigi ultiono pravos mores, et ad rectum supplicii<br />

terrore deduci, caiteris quoque exemplum esse culpanda<br />

fugiendi : sed alio quodam modo infoliciores<br />

esse iraprobos arbitror impunitos, tametsi nulla ra-<br />

tio correctionis, nullus respectus habeatur exempli.<br />

Et quis erit, inquam, prajler hos alius modus? Et<br />

illa, Donos, (20) inquit, esse felices, malos vero<br />

miseros nonuc concessimus? Ita est, inquam. Si<br />

igitur, iuquit, miserise cujuspiam bonura aliquid ad-<br />

datur, non felicior est eo, cujus pura ac solitaria<br />

sino cujusquam boni admistione miseria est? Sic,<br />

iuquam, videtur. Quid si eidem SSl misero, qui<br />

cunctis careat bonis, proater ea, quibus miser est,<br />

malum aliud fuerit annesum, nonne multo infelicior<br />

eo censendus est, cujus infortunium boni participa-<br />

tione<br />

!> relevatur? Quid ni? inquam. llabent igitur<br />

imprubi, cum puniuntur, boni :<br />

quidem aliquid an-<br />

noxum, (5) pcenam ipsara scilicet, quoj ratione ju-<br />

stitiaj bona est : iidemque cumsupplicio carent, inest<br />

eis aliquid ulterius mali, ipsa irapunitas, quam ini-<br />

quitatis merito malum esse confessus es. Negare<br />

nou possum. Multo igitur infeliciores improhi sunt<br />

iiijusta impunitato donati, quam justa ultione puniti.<br />

Sed puniri improbos, justum; impunitos vero ° ela-<br />

Contendo.<br />

Minuitur.<br />

enim puniri et non puniri sint contraria, cumque<br />

puniri sit aliquid boni etiam improbo, necesse ost<br />

ut non puniri eidem improbo sit aliquid mali, quamvis<br />

magna aniinarum supplicia post defuncium morte<br />

corpus supersint.<br />

' Quorum alia panali acerbitate, alia vero piirgaloria<br />

cUmcntia.] Mulos, inquit V.illinus, hic agnoscit<br />

non ('lirisii(i)ius modo, sed id catholicus Boctius, alios<br />

gtuiliiii :vli'rnis pamis dammtri ; alios vevo propcccatis<br />

toiiijo duiurc crucialmm cmundariet purgari diu igne.<br />

Quod agnoscunt ipsi Magdeburgenses, cent. G, cap.<br />

4, cogilatum a Boetio. Nisi tamen Philosophia, quaj<br />

nunc loquitur, voluerit hic exprimere sensa Platoiiicorum,<br />

vel etiara Pythagorajorum, quibus quaj-<br />

^.3111 mentes, quod earum scelera nulla purgatione<br />

eiui posseut, a;terni.i afncicbantur suppficiis: alias<br />

vero, quarum minora erant orimina, aut wternis<br />

Elysii voluptalibus fruebautur, omni purgatione perfuncta?,<br />

aut parlira purgatte ex Elysio in nova etiam<br />

bestiarum corpora detrudehantur. Virgil. vi Mn,, v.<br />

730:<br />

Ergo exeroontur pcenis vetcrumque malorum<br />

Supplioia expeuduut : alia; panduntur inanea<br />

Suspcusaj ad ventos : aliis sub gurgite vasto<br />

Infcctum eluitur scelus, aut exurilur igni.<br />

Quisque SU03 patimur mancs. Kxinde per amplum<br />

Wiltimur Elysium, et pauci lajla arva tenemus.<br />

' At si ad hominum, jadicia, etc.] Mens nostra<br />

Deura inler et corpus humanuni media; utpote Dei<br />

elfcctus, et corporis humani forma, ab utroque pa-<br />

litur, a Deo illuminanda, a corporu obscurauda :<br />

quainohrera eadera mens nou aute apta est verum<br />

INTERPRETATIO<br />

NOT/E.<br />

D<br />

esse omne quod justum cst : contraquc quod injustimi<br />

estmahim liquero esse. Tumergo : Isla quidomcon-<br />

sequentia sunt eis qua; paulo anto conclusa suut.<br />

Sed quoeso, inquam, te, nullane animarum supplicia<br />

post defunctum morte corpus (lo) relinquis? Et<br />

' magua quidem, inquit : quorumr.alia pocnali acer-<br />

bitate, alia vero purgatoria clemeutia exercori puto.<br />

Sed uuuc de his disserere consilium non est. Id<br />

vero hactenus egimus, ut, qun; indignissima tibi<br />

videbatur, malorum potcstas, eam nuUam esse cog-<br />

nosceres : quosque impunitos querebare, videres<br />

nunquara improbitatis suoe (20) carere suppliciis :<br />

licentiam Iquam cito liniri precabaris, nec longam<br />

esse disceres : infelicioremque fore, si diuturnior;<br />

infelicissimam vero, si esset teterna : post ha^c mise-<br />

riores^esso improbos, injusta impunitate dimissos,<br />

quam justa ultione punilos. Cui sententia-s consequcns<br />

est, ut tum demum gravioribus suppliciis<br />

urgcantur, cum impuniti esse (2o) creduntur. Tum<br />

ego, Cum tuas, inquam, raliones considcro, nihil<br />

dici verius puto. SSS - At si ad hominum judicia<br />

revertar, quis est ille est, cui [ha;c non crcdenda<br />

modo, sed saltem non audienda videanlur? Ita est,<br />

inquit illa. Ncqueunt enim oculos tenebris assuelos<br />

ad lucem pcrspicuai veritatis altollere,<br />

' simiicsijuo<br />

d avibus sunt, quarum intuitum nox illurninat, (!>)<br />

dies cajcat : dum enim non rerem ordinem, sed<br />

Abire.<br />

i Noctuis.<br />

certuraque de rebus proposilis ferro judicium, quam<br />

spretis ipsius corporis motibus, solum prar-ceptorem<br />

Deum interrogaverit, iutusque respondentem intellexerit<br />

attenlius : optimo enim S. August. i de Genes.<br />

ad lit., c. Ji: l'rini:ijiinin, ait, crcaturx intcllectualis est<br />

xterna siii>iinlin, iinud principiim manens in se incomrnulabiltlvr,<br />

nullo inndo cessat occulla inspiratione<br />

vocationis loqui ci creaturx, cui principium est, ut<br />

convertatur ad id ex quo est : quod aliler formata ac<br />

pcrfccta esse non posset. Ubiquc, inquit idera sauclns<br />

doctor I. X Conf., c. 26, Veritas prxsides nmnibus<br />

consulcniibus te simulque respondes omnibus etiarn diversa<br />

consulentibus. Liquide tu respondes, sed non liquide<br />

omncs audiunt : quis cnim, ait ideni sanotissimus<br />

patcr, de Immort. aniraa;, o. 10, bene se iiispicicns<br />

non expertus cst tanto so aliquid intetlexisse sincerius,<br />

quanto rcmovere atque subduccre intcntionem<br />

menlis acorporis sensibus poiuit. Atqui inaxima [^ars<br />

homiuum prujcipitatione et praijudiolo potius quaai<br />

liis legibus judicant : unde<br />

5 Similes avibus sunt, etc.] Vespertiiionibus scilicet<br />

et noctuis, qua; quod niobilioribus afUciantur oculoruin<br />

libris tunicisque, idoirco niinimo uoctis lumine<br />

illuminari, majori vero diei splendore olfundi possunt<br />

: unde non nisi vespere et noote, a quibus nomen<br />

habent, volitare consueverunt, Ovid. I. iv Metara.,<br />

fab. 12 :<br />

.lainque dies oxaotus erat, tompusque subibat<br />

Quod tu uec tenebras. neo possis dicere luoen],<br />

Sed oum luce tamen duhito oonfinia noctis...<br />

Toctaquo uou silvas cclcbraut luccmqiie perosa)<br />

Nocto volant seroiuo toneut a vcspero nomen.

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!