t. I (PL 63)

629 DE CONSOLATIONE PIIILOSOPHI^ LIB. I, 630
stione fuscarent, ' ob ambitum dignitatis sacrilegio A rum me spirituum (S) prsesidia captare, quem tu in
me conscientiam polluisse mentiti sunt. 5S Atqui et
2 tu " hano excellentiam componebas, ut consimilem Deo
insita nobis, omnem rerum mortalium cupi- faceres. 5» ^ Preeterea c penetral innocens domus,
dinem de nostri animi sede pellebas, et sub tuis ocu-
lis sacrilegio locum esse fas non erat ; instillabas
enim auribus cogitationibusque quotidie meis Pythagoricum
illud h otou ©cw.j^Nec conveniebat vilissimo-
* philosophia
i Sequere Deum.
studiim in senatum : quo nihil elegantius esse possit
ad exaggerandam hinc magnanimitatem Boetii, inde
omnium senatorum ignaviam.
- Ob ambUum dignitatis sacrilegio.] Quartum Boetii
crimen est sacrilegium; sed in quo versetur hoc
sacrileghim, non ita manifestum est. Gallicus Boetii
interpres de la Boucherie id vidi in Iioc versari arbitratur,
quod Boetius suffragia ad magistratum consequendum
necessaria dolo sibi conoiliaverit; quod
Latini crimen ambitus, a oiroumeundo supplicandoque,
Gra^ci rJriiJ.oy.o-icf.'j vocant, quodque latis legibus
puniebatur. Alii vero, ut Tliomas et Ascensius, id
vitium putant fuisse, quod vulgo dicimus sortilegium,
quo nomine videtur uti ipse Plinius 1. xxviii, c. i,
ad significandas quasdam magicas superstitiones :
unde forte pro sacrilegio legendum sortilegio : quse
quidem opinio his rationibus confirmari potest : I"
enim ipsis Boetii temporibus, qui arte quadam, ut
prsestabat Boetius, cseteris praestare videbantur, hi
non raro artis magicx acousabantur, testis Cassiodorus
1. IV Var., ep. 52 et 23, ubi Basilii et Pra^testati
hujus eriminis acousatorum causa quinque senatorum
judicio oommittitur, ut nec opprimantur innoxii, nec
leges evadant criminosi; 1" quibus argumentis se Boetius
de ejusmodi crimine purgat, hfec tantam non
habent pro democopia, quantam pro sortilegio virtutem,
ut statim videbitur; 3° non tam amhitus quam
sortilegii crimen in philosophiam refaudi potesl :
quandoquidem prius etiam ignarorum, posterius non
nisi doctorum dicebatur esse. Atqui tioc ipso, inquit
Boetius postea, videbimur affines fuisse maleflcio, quod
tuis imbuti disciplinis, tuis instiiuti moiHbus sumus.
Verum, inquis, orimen ambitus recte dicitur sacrilegium
: quod boc violentur leges, et sacramentum,
sine quo ad magistratus antiqui non pervenire solebant.
Crimen vero magiie non ita bene dioitur sacrilegium.
At, inquam, primum si legendum fuerit pro
sacrilegio sortilegium, ut forte legendum, haeo difficultas
nulla est. Deinde sortilegii non minus quam
ambitus crimine violantur leges et sacrameatum, quo
nimirum aquis lustralibus initiati malos genios ejuravimus
: hinc Ossiodorus, praedicta epist. 22, Versari,
inquit non licet in magicis artibus, tem-poribus
Christianis. Postremo sacrilegus, unde saorilegium,
dicetur quasi sacra legens sive furans : legere enim
etiam turari est : unde Virg. eol. 9, v. 21 :
Vel quae siiblegi tacitus tibi carmiua nuper.
Sed qui prsedictee superstitioni vacat, is cultum Deo
debitum furatur. Nunc videnda argumenta quibus
illud crimen Boetius purgat.
- Tu insita nobis. ] Primum argumentum quo Boetius
se a pra^dioto purgat crimine, desumitur ex
parte ipsius philosopliia^ quse menti humanaj insita,
hanc ita sejungit a rebus oaducis, ut eamdem oonjungat
cum rebus perpetuis,non iis quidem vilissimis,
sed earum uni et primEe, nimirum Deo, cujus similitudineni
habet. Est quidem philosophia menti humanae,
id est nobis insita, quia tota versatur in cogitatione,
cognitione soilicet clara et distincta, et
judicio quod lioc cognitione fundatur : cogitatio autem
optime dioitur qualitas mentis humanae, sive
INTERPRETATIO.
NOTyE.
honestissimorum ^ ccetus amicorum, socer etiani
Symmachus sanotus, et teque ac tu ipsa reverendus,
ab omni nos hujus criminis suspicione defendunt.