t. I (PL 63)

DE CONSOLATIONE PHILOSOPHI^ LIB. III. 726
esse bonura nihilo indigere credentes, ut divitiis af- A nunieratur. Reliquum vero vel potentifc causa, vel
fluant, (5) elaborant : ' alii vero bonum, quod sit
dignissioium veneratione, judicantes, adeptis honoribus,
" reverendi civibus suis esse nituntur. ^ Sunt
qui summum bonum ia summa potentia esse consti-
tuant : hi vel regnare ipsi volunt, vel regnantibus
adhajrero conantur. B*S. ^ At quibus optimuni
quiddam claritas videtur ; hi vel belli, vel pacis ar-
tibus gloriosum nomea propagare festinant.
' Plu-
rimi vero boni fructum gaudio, laetiliaque meliun-
tur: lii felicissimum putant voluptate diffluere,
^ Suat etiam, qui horum fiaeis, causasque alterutro
fc (3) permutant : ut, qui divitias ob potentiam, voluptalesque
desiderant ; vel qui potentiam seu pe-
cuuice causa, seu proferendi nominis petunt. " In his
delectationis assumitur. Jam vero corporis bona "
promptum est, ut ad superiora referantur. Robur
enim magnitudoque videntur i praestare valentiam :
pulchritudo atque (15) velocitas celebritatem : salu-
britas, voluptatem. Quibus omnibus solam beatitudinem
desiderari liquot. Nam quod quisque prae caeteris
petit, id summum esse judicatbonum. Sed summum
bonum beatitudinem esse deQnivimus. Quare
beatum esse judicat statum, quem praj caeteris quisque
desiderat. Habes igitur ante oculos b propositam
fere (50) formam felicitatis humanoe, opes, ho-
nores, potentiam, gloriam, voluptates. 199 ' Quae
quidem sola considerans Epicurus, consequenter sibi
summum bonum voluptatem esse constituit ; quod
cteterisque talibus huinanorum actuum, voto- ^ castera omnia jucunditatem animo videantur atferre.
rumque versatur " intentio ; veluti nobilitas, favorque
popularis, quae videntur quamdam claritudinem
comparare ; uxor ac liberi, qui (10) jucunditatis gratia
petuntur. Amicorum vero,