t. I (PL 63)

439 HORMISD^ PAP^ 440
disjungens, una nobiscum dominici corporis partici- A quara sollicitudo nostra cessaverit, tam serenissirai
patione pascaris. Si nobiscum universa prfedicas, cur principis sacris affatibus incitati, legatos destinare
nobiscum non universa condemnas? Tunc enim uo- curavimus, quorum officio, Deo auctore, in his quse
biscum qua». veneramur amplecteris, si nobiscum sajpe mandavimus subsequi non dubitamus effectura.
quaj detestamur horrueris. Pax integra nescit aliquam
habere distantiam, et unius Dei vera esse non
potest nisi in confessionis unitate cultura. Quapro-
pter salutantes te fraternee caritatis affectu, petitionem
tuam, missis, sicut sperasti, religiosissimis viris
Germano ac Joanne episcopis, a Felice diacono,
Dioscoro diacono, atque Blando presbytero, signifi-
EPISTOLA XXXVII.
camus esse completam. Hi vero quibus fuerint man- AD JUSTINIANDM DOMESTICORUM COMITEM POSTEA
datis instructi ante allegationes eorum, si cogites,
JUSTINl SUCCESSOREM.
evidenter agnosces. Hi pacem tuam sub ea qua siepe Sperat fore ut ejus opera pacem Ecclesia adipiscatur,
scripsimusprofessione suscipient. Imple ergo, frater „ et inissa ab eo munera se accepisse nuntiat.
carissime, gaudiura nostrum, et tuura ad nos per Hormisda Justiniano viro illustri.
eos rectaj fidei tuse remitte praeconium, ut per te
universis detur e.xemplum (anno Domini oiO).
EPISTOLA XXXV.
AD EUMDEM.
Cum jam fidem caiholicam profiieatwillipotissimum
de slabilienda pacecogilandum, pro quaipse legatos
desiinavit.
Hormisda Joanni episcopo Constantinopolitano.
Ea quffi caritas tua destinatis litteris significavit
agnovimus, et gratulamur ad conscientiam nostram
fidei tu£e indicia pervenisse : optantes ut intentioni
tuai, quara rectam esse cupimus, plenum Deus noster
circa ecclesiasticam pacem concedere dignetur effe-
otum, cujus spem animo snpernse majestatis assum-
psimus :
quia imperatorem serenissimum ad hoc pro-
videntia divina judicamus electum, ut per eum Ec-
clesiarum redintegratio tantis temporibus desiderata
proveniat. Quapropter licet quas pro fidei unitate fa-
oienda sunt tua; caritatis notitiam latere non possit,
legatos tamen diresimus, quos ratio causae poscebat :
quibus hortantibus, et quse jam pridem a nobis si-
gnificata, et quse nuper iterata sunt, ad effectum,
Domino nostro auctore, perveniant.
EPISTOLA XXXVT.
AD ARCHIDIACONUM ET CLEHUM CONSTANTINOPOLITANUM.
Catholicis hseretioorum molestia liberatis legati ad
pacem confirmandam mitiuniur.
Hormisda Theodosio archidiacono Constantinopo-
litano, et universis catholicis a pari.
Gratias misericordiae divinae competenter essolvi-
mus, quaj fidem vestram diu laborare non passa est
et nam tempus oblatum est, quo fidos militis suos
catholica recuperare possit Ecclesia. Quae enim major
animum veslrae potest obtinere jucunditas, quam maiorum
commemorata depulsio? Gaudiis praesentibus
compensate afUictionis incommoda : quia Deus no-
ster, qui remedio fuit, adversis opprimi caritatein
vestram noluit, sed probari. Nam si transacti tem-
[loris malacum prsesenti, quee divina esse non ambi-
gitur, retributione compensetis, quis dubitat ampliora
vos prcemia consecuturos quara nocere potuisset adversitas?
Et quamvis pro statu fidei catholicaa nun-
" Ex epistola trigesima secunda praecedente patet
quod hoc loco nomina legatorum diaconorum ante
:
Et ideo corapetenter enitere, ut Ecclesiaj catholicffi
hos praecipuum vestrae liberationis munus possitis
offerre, quatenus, repulsis omnibus quse hactenus
nocuerunt, in una quam semper optavimus commu-
nione gratulantes, Deo nostro laudes referre sine
cessatione possimus.
Magnitudinis vestrae litteras sanctae fidei plenas
amore suscepimus, quibus, ad exercendam apud vos
praedicationis apostolicse firmitatem, opportunitatem
nobis provenisse divinitus nuntiastis. Unde indesi-
nenter Domino nostro agimus gratias, qui ad tara
prajclara remedia et tempus vobis et animum dedit.
Et nos quidem desuper ista agnovimus ordinari,
postquam ei detulit divina majestas imperium, qui se
ad componendara Ecclesiarum pacera indicat ordina-
tura. Ergo restat ut universi episcopi partis Orienta-
lis, juxta libelli seriem, ad correctionis pervenisse
se testentur effectum. Patet venerandsa via concor-
dias ; nota (nolata) sunt optata^ remedia sanitatis. Sa-
C cerdotes qui catholicam pacem desiderant, professionera
catholicam non recusent ; non enim opus est
partibus errorem corrigi, sed radicitus araputari. Insistite
igitur, sicut coepistis, ut merces apud Deum
vestra, quae de boni operis inchoatione habet initium,
de perfectione consequatur effectura. Animum
quidem vestrura talera missa ad nos testantur alloquia,
ut ad plenitudinem boni propositi non multum
indigeatis hortatu : nostri taraen desiderii ea quae
spem dedit ratio (oratio) amplius accendit ardorem ;
et avidius gaudia impleri cupiraus, qute instare jam
divinitus arbitramur. Hinc est quod beatum Petrum
apostolum quotidie suppliciter obsecramus, ut vobis,
per quos integrari membra sua sancta jam sperat
Ecclesia, et effectura Deus celerem, et salutem tri-
„ buat longiorem. Nos quidera vestris anirais obse-
quentes viros direxiraus, ad solidandam sub apostolica3
dispositionis ordinatione concordiam. Vestrum
est, ut sicut nos bonaj intentioni deesse noluiraus,
ita eos apud nos optatura referre faciatis eflectura.
Munus vestrur veneranda sacraria susceperunt
quod an:pUus beato Petro apostolo facietis acce-
ptius, si per vos optatam Ecclesia^ receperiut unitatem
(anno Domini 519).
EPISTOLA XXXVIII.
AD CELEREM ET PATRICIUM CLARISSIMOS AULICOS.
Legaios in causa pacis coadjavandos.
Hormisda Celeri et Patricio a pari.
Quamvis pro loci nostri consideratione de causa
presbyteri noraen posita reperiantur, ut dixi supra in
notis ejusdem epistolas. Sev. Bunius.
;