t. I (PL 63)

1187
Sed quoniam in hac vel in superiore liendecachordi
dispositione mese, quee propter mediam coUocationem
ita vocata est, nete proxima accedit, et longe
ab hypatis ultimis distat, nec proprium distanti»
retinet locum, aliud unum tetrachordum adjunctum
est, super neten diezeugmenon, qusE quoniam supervadebat
acumine netas superius collocatas, omne
illud tetrachordum hyperboleon vocatum est hoc
modo :
AN. MANL. SEV. BOETIi
Hypate hypalon.
Parhypate hypaton.
Lichanos hypaton.
] Hypate nieson
] Parhypate meson
HLichanos meson
Mese
] Paramese
Trite diezeugmenon
Paranete diezeugm.
Nete diezungmenon
Trite hyperboleon
]Paranete hyperbol.
INete hyperboleon
Sed quoniam rursus mese non erat loco media, sed
magis hypatis accedebat, idcirco super hypatas hy-
paton addita est una chorda, quae dicitur proslambanomenos
; ab aliquibus autem prosmelodos dicitur,
tono integro distans ab ea quffi est hypate hypaton.
Et ipsa quidem, id est proslambanomenos a mese
octava est, resonans cum ea diapason symphoniam,
eademque ad lichanon hypaton resonat diatessaron
CAPUT XXL
U88
Proslambanom.
Hypate hypaton
Parhyp. hypat.
Lichanos hypat.
Hypate meson
Parhyp. meson
Lishanos meson
Mese
De genenbus cantitenarum.
Paramese
Trite diezeugm.
Paranete diezung.
Nete diezeungm.
Trite hyperbol.
Paranete hyperb.
Nete hyperbol.
His igitur expeditis, dicendum est de generibus
melorum. Sunt autem tria diatonum, chroma, enharmonium,
et diatonicum quidem, aliquanto durius
et naturalius. Chroma vero est jam quasi ab illa na-
turali intentione '^ descendens, et in molhus deci-
dens. Enharmonium vero optime atque apte conjun-
ctum. Cum sint igitur quinque tetrachorda, hypaton,
meson, synemmenon, diezeugmenon, hyperboleon;
in his omnibus secundum diatonum cantilenae procedit
vox per semitonium, tonum ac tonum, in uno
tetrachordo. Rursus in alio tetracliordo per semitonium
tonum et tonum acdeinceps, Ideoque vocatur
ad quartam, sciiicet quae lichanos hypaton ad meson D djatonicum quasi quod per tonum ac per tonum
resonat diapente symphoniam, et est ab ea quinta. progrediatur. Chroma autem quod dicitur color,
Rursus mese a paramese distat tono, quee eadem
mese ad neten diezeugmenon quintamfacit diapente
consonantiam. Quae nete diezeugmenon ad neten
hyperboleon quartam, facit diatessaron consonan-
tiam. Et proslambanomenos ad neten hyperboleon
reddit bisdiapason consonantiam hoc modo :
Discedens. b Ditonum.
quasi jam ab hujusmodi intentione prima mutatio
cantatur per semitonium et semitonium et Iria se-
mitonia. Tota enim diatessaron consonantia est
duorum tonorum ac semitonii, sed non pleni. Tractum
est [autem hoc vocabulum ut diceretur chroma
a superflciebus, quse cum permutantur, in
alium transeunt colorem. Enharmonium vero quod
est magis coaptatum, est quod cantatur in omnibus
tetrachordis per diesin et diesin et b diatonum.
Diesis autem est semitonii dimidium, ut sit trium
generum descriptio, per omnia tetrachorda discur-
rens hoc modo :