t. I (PL 63)

lOH APPENDIX AD LIBROS DE CONSOLATIONE PHILOSOPIII^. 1012
Adjecerint] Addiderint.
Non popularirumore] Nonpopuliinani prajdicatione,
Qui stultus honores
Saepe dat indignis, et famce servit ineptus.
Scd conscientix veritate metitur] Sed definit et determinat
bonum suum suEe conscientiffi veritate, qua
contentus popuiares auras non quaerit. Seneca Lu-
cillio suo : Intus teipsum considera,' non qualis sis,
aliis credas. Persius :
Tecum hatjita, et noris quam sit tibi curta supellex.
Id est, tuapte supellectile le metire, ac tuis ipsius
malisbonisve teipsum espende. Horatius :
Metiri se quemque suo modulo ao pede verum est.
Eo monemur, ne nos ex assentatorum laudibus aut
vulgi opinione verum propriis ac veris dotibus animique
virtutibus festimemus. Franciscus Pbilelphus g
satyra quinta :
Atque bono laetare tuo, vulgique fugaces
Contemnens auras, ex te pendere memento.
Ludovicus BiKus :
Felix nimium qui se scrutatur in imo,
Neo nisi vult proprio credere judicio.
Nec sua ab instabili probitas ut peudeat aura
Sustinet, et soU vult bonus esse Deo.
Quod si hoc ipsum] Argumentum depromit a contra-
riis, ei simile quod de potestate et impotentia supra
protulit, velpotius ab oppositis secundum affirmat,ionem
et negationem. Si, inquit, 'propagasse nomen
suum videtur pukhrum et honestum, non propagasse
id, turpe inhonestumque judicanduni est. Oppositis enim
opposiia conveniunt. Scd multo plures sunt gentes,
apud quas nomen cujuslibet ignotum est, quam apud
quas notum. Proinde qui gloriosus creditur, magis in-
glorius est judicandus.
Uti] quemadmodum.
Paulo 'ante] Prosa septiraa libri secundi.
hisserui] disputavi.
Inter hxc vero] Geminis de causis ostendit popularem
gloriam ne commemoratione quidem dignam,
cum nec vero judicio proveniat, sed nimis corrupto,
ut indoctK et stultce, ac (ut ita loquar) multivolce
multitudinis, quae s»pe laudat nocentes, viluperat
innocentes, nec unquam constans permaneat, verum
levissimo bucilluc quemomentotransferatur. Micbael
A rentes aut progenitores, qui ob virtutes suas et prae-
clara facinora prsedicantur : non is qui ex genere
progenitus, eorum virtutes non ajmulatur.
Videtur namque] Definit generis nobilitatem hoc
modo :
parentum.
Nobilitas est qutedam laus veniens de meritis
Aliena ctaritudo] Joannes Campanus : Alienis lau-
dibus niti nihil aliud est quam suas proferre non posse.
Seneca : Quid enim stultius est quam aliquem eo sibi
placere, quod [non fecit. Idem : Non facit nobilem
atrium plenum fumosis imaginibus. Nemo in nostram
gloriam vixit, neque quo ante nos fuit, nostrum est.
A7iimus facit nobilem cui ex quacunque conditione supra
fortunam ticet surgere.
Quod si quid est] Ostendit cui sit usui generis no-
bilitas. Baptista Mantuanus : Est profecto [ut videre
videor) magnumvirtutis adjumentum, claris ortumesse
parentibus. Solent enim juvenes qui aliquid indolis ha-
bent, ne degenerare videantur majorum suorum digni-
tatem xmidari et ad paternarum laudum aspirare feli-
citatem. Sic Philippi nomen Alexandrum, sic majoris
Africani gloria minorem Scipionem, sic Caesaris Julii
fama Oclavium'excitavit, sic denique Pyrrhus Achiltides
erat animosus imagine patris. Faustus Andrelinus :
Est aliquid olarus magnorum splendor avorum :
lllud posteritas ffimula oalcar habet.
Ceu tener instantem catulus cum viderit ursum,
In patrias vires aemula corda movet.
Scilioet ut nulliis tautis sit degener actis,
Magnaninura pectus strenua faota movent.
m METRUM VI.
Carmen est dicolon, cujus alter versus dicitur al-
cmanius, dactylicus, trimeter, hypercatalectus, con-
stans tribus pedibus heroici versus et syllaba : ita
tamen ut non sit ex meris spondeis. Alter vero est
Pherecratius, ex spondeo seu anapaesto, dactylo et
spondeo. Docet unum eumdemque esse omnium pa-
trem, a quo communis universi generis bumani sit
origo. Proinde neminem esse degenerem, nisi eum
qui vitiis deformatus, ab illo pulcberrimo optimo
maximoque parente deficiat. Divus Hieronymus :
Sola apud Deum libertas est, non servire peccatis :
summa apud Deum nobilitas, clarum esse virtutibus.
Ab ortu simili] Ex consimili origine.
Fernus ad Sabinum :
TJnus enim rerum] Malachias propheta, capite n :
He_i mihi ! quam vaua est sp^es hsc et gloria famaa : Nunquid non pater unus omnium nostrum ? i\unquid
Pro fama morimur, docte Sabiue, fame.
Stet sua per totum virtutis gloria mundum,
Recte vive Deo, caetera fumus eruut.
Jamvero quam sit inane] Disserit generis nobilitatem
non conferre veram et propriam claritudinem,
quam sola virtus afl'eTt, juxta illud Satyrographi :
Nobilitas sola est atque uuica virtus.
Sunt autem tria nobilitatis genera : nobilitas ex ge-
nere, nobilitas ex virtute, et nobilitas ex utroque.
Est praeterea nobilitas, seu potius famositas ex vitiis,
nam nonnulli sceleribus et foedissimis facinoribus
innotuerunt, Joannes Campanus : Prsecipua est nobilitas
qUcB propria ornata virtute et sua, cum majorum
sit splendore, dignitate, gloria, vetustate conjuncta.
Claritudiyiem] Claritatem et nominis splendorem.
Aliena] Non propria, cum clari sint illi, puta pa-
non Deus unus creavit nos ? Lactantius libro [de Justi-
tia, capite Ib : Deus enim qui homines generat et inspirat,
omnes sequos, id est pares, esse voluit. Eamdem
conditionem vivendi omnibus posuit, omnes ad sa-
pientiam genuit, omnibus immortalitatem spopondit,
nemo enim beneficiis ejus ccelestibus segregatur. Nam
sicut omnibus unicum suum lumen sequuliter dividit,
emittit omnibus fontes, victum subministrat, quietem
somni dulcissimam tribuit, sic omnibus xquitatem vir-
tutemque largitur. Nemo apud eum servus est, nemo
dominus. Si enim cunctis idem pater est, xquo jure
omnes liberi sumus. NemoDeo pauperest, nisi quiju-
stitia indiget : nemo dives, nisi qui virtutibus plenus est
nemo denique egregius, nisi qui bonus et innocens fuerit
nemo clarissimus, nisi qui opera misericordix largiter
; :