t. I (PL 63)

319 ENNODII EPISCOPI TICINENSIS 320
^tas cana refert digitis animasse Marouem A
Quod flngebat opus vivificante manu,
Tu verbis faciem Iribuis, modulamine membra.
Quod nalura Deo, hoc tibi dant studia.
In vetulum dexter si vertas plectra cadaver,
Primoevum facias aedificante lyra.
Si flores simules gelidi per plaustra Bootis,
Mox Helicem vernis sibilat aura modis.
Ninguida lustra rosas,fundanttibifrigora mustum
Ferventi Pallas sidere dona ferat.
Piscis in aethereo quem portas vertice tranet:
Si jubeas versu, marmora cervus amat.
Faucibus e mediis impasto viscere prsdam
Ore potenstolias, quamtenet ore leo.
Jam scio Castalii quo me traxistis amores
Accedunt culpis munera vestra meis.
Sutilis ad tumidas rapitur mea cymba procellas,
Hibernos passura Notos : quam navita pauper
Rimosam (enui fingens de cortice puppim
Composuit, nomenque dedit sine laude phaseli. "
Illa nec /Egeum pelagus, nec littora Phryxi,
Nec quoecunque valettrux ajquora verrere fundo.
iEolus, agnovit : placidos sed gurgitis alti
Prselegit bene cauta sinus, ubi serviat Auster,
Non ubi regna petat : quotiens ibi remige lento
Sibilat in tremula discurrens aura carina.
Lintea nam summis dara crispant
Qua3portanlmorle3,proestantmihiflaminasomnos.
' nexa ceruchis,
Huc vertam puppim, certis mea carbasa ventis
Gommendans, cursus artis opisque mese.
Flecte viam velis, clavumque ad liltora, Phoebe.
Anchora proscissum mordeat unca solum.
Musa dictorum caput optimorum.
Herbidam fingens hederis coronam,
Quam per exsectos numeres poetas,
Necte capillos.
Sulcat immensum pelagus carina,
Nescit ad clavum manus apta ferri.
Quo vocatdextrum regimen per undas
Artis aniicus.
Pergis ad Faustum trutinam loquelaj,
Ore qui vastum valet ut profundum.
' Nexa ceruchis] Antennis. KEpoO-/.o5 Gra;cis est carniger.
Inde in nnvibus antennas, quia cornuum instar
habent, unde et y.-porat dicuntur, cerachos appella- D
runt Lucanus, Flaccus, Apuleius et alii. Sunt qui
antennarum funes interpretentur. Isidorusin Glossis,
Ceruchi naviumfun.es.
' iHeos thyrambos] Meos versus. Duplex in una voce
Hcentia. Nam simplex pro coraposito, vel anci^am
potius dictionem pro integra, tliyrambospro dithyrambis,
et speciem pro genere : dithyrambos pro
quovis genere carminum. Sic ruusum epigrammate
108 :
Nunquam frugiferis per sEECula longa thyrambis
In me fluxeruntcommoda Castalii.
Id est, nullum unquam ex versibus meis quastum
feci : ut supracarm. 2:
Commoda de Musis uunquam fluxere tot annis.
3 AdOlybrium] De Olybrii eloquentia dictum ad
epistolam 9 lib. t. Nunc auctarii loco, alterius Romani
causidici qui eadem ajtate vixit, mcmoriam
;
,
"
Luce quem mundus veneratur ipsa
Dexteriorem.
Aurium libram tenet in Camoenis :
Illius ferrum secat omnevulnus,
Quodquod internis latet in medullis
Carminis aegri.
Si ^ meos veliet modicos thyrambos
Mente qua cunctum moderatur orbem,
Inter infantum triviale murmur
Lux mea, Fauste,
Spesque salusque,
Litterularum
Miinera parva
Suscipe Iffitus.
Sic tua summus
Germina Christus
Lucida servet.
Porrige dextram
Nominis almi.
Grata Tonanti
Farra piorum.
Pendere, laus est.
vni.
AD ' OLYBRIUJI, DE EJUS ELOQUENTIA.
Prxfatio.
Non canit fistula, quotiens rusticum pecus agrestis
pastor inspexerit. Muta nemora formidolosam soJitudinem
pariunt ; et ubique metus est, quando nullus
insolatium deserti sonus auditur. Sed si anraruni si-
bilis arborum comaj lingu» speciem mentiantur, et
^
ridente frondium motu appellet hominem jucunda
concussio, putabitur ambientibus latera ccetibus in-
teresse : nec aliquam serumnam gemit, quem inter
secreta sua ipsa natura quibuslibet alloquitur. Juvat
tunc exsulalionis comitem Hstulam labiis admovere,
et flatibus per lestudinis rimosa dispersis quamdam
de spiritu et aura componere rationem. Tunc Palajmonem
suum rudis et infabricata lingua compellat,
tunc numerat quantis servare caulas sit opus escu-
biis, tunc multiplices luporum insidias quas acuit
fames magistra suspirat, tunc in sermonem cadit
quidquid efflaverit ; hujus se solari, hujus nititur
vindicabimus. Is est Pel.ilius Processius V. S. sedis
prfetorianfe togatus, quem Probo jimiore consule,
hoc est anno 513, diem clausisse docet elegans ejus
epitaphium, quod in beati Pauli basilica marmoreo
tumulo incisum legimus his verbis :
P-jst mortem si vivit amor, si gratia prisca
Durat in arcanum mentis adacta bonum :
Quamvis luctificum, fratris lameu accipe carmen,
Ne mala sil lumulis e.ttera lingua tuis.
Te nalura parens omni depinxerat arte,
Morlbus, ingeuio, corpore, mente, fide.
Purus amicitiiB cultor, servator lionesti,
Eloquio miseros vel pietatefovens.
Hic est quod toto semper te flebimus aevo.
Quod fuerit juveni vis tibi multa senis.
Te geuitrix, fratresque simul, te compare luctu
Perpetuis lacrymis plaugil amata domus.
HIC REQUIESCIT IN PACE B. M. PETILIUS
PROCESSIUS V. S. TOGATUS INL. P. P. QUl VIXIT
PL. M. ANN. XXXVIII. DEP. E. SUB DIE KAL. JUL.
PROBO JUN. V. C. COS.