t. I (PL 63)

399 HORMISD^E PAP^ 400
In aperto est quanta sit exspectatio fidelium, quanta
trepidatio pertidorum. Illi ambiunt gaudere cum an-
gelis de receptis : [isti metuunt, ne ab his quos deceperant
destituti, pcenis remaneant praeparatis. Pen-
dent anxia corda cunctorum. Ab ultimis ad nos
Galliis directa legatio, si quid de unitate redintegra-
tionis soUicitudo nostra promovisset, fama secuta,
consuluit. Nec difiicile opus clementia; tuae. Scit Deus
silorum laboribus subvenire. In usu est ad principes
suos convertere colla subjectos. Dat specie maximum
signura recens religiosEe memorife 'Marciani impera-
toris exemplum. Quidegit tunc vulgus, aut populus?
Non opus nota revolvere. Adulta estperfidia istaper
devios, sopita per justos. Imitare religiosi integritatem
propositi, quam studio civilitatis fequasti. j_Ad
lioec nostris lacrymis, nostris precibus alleganda,
Ennodium atque Peregrinum fratres et coepiscopos
nostros vice nostra pro exhibenda etiam iionoritica
satutatione direximus; ideo niaxime designato viro
fasce secundse legationis imposito, ut qui nobis spei
bonae detulit initium, nunc adjutore Deo plenum re-
portet etFectum. Acquiescite, precamur, fidelibusmo-
nitis, cujus vos delectatos dudum legimus institutis.
Data III nomas Aprilis, Agapito viro clarissimo cou-
sule (anno Domini 317).
EPISTOLA XII.
AD TIMOTEEDM CONSTANTINOPOLITANUM EPISCOPUM H^-
RETICUM COMMONITOHIA PER SUPRADICTOS LEGATOS.
Pro unilate Ecclesise laborandum.
Hormisda Timotheo episcopo Constantinopoli-
tano.
Non mirabitur dilectio tua rationem prseteriti si-
lentii mei, si qua; prsecesserint universa consideret :
non mirabitur pra2sens;alloquium, si quae sit vis ca-
ritatis expendat. Sustinere enim omnia,' caritatem,
magistro gentium docente (/ Cor. xiii). cognovimus;
quiE si sua, sicut continet doctrina ipsa, non qucerit,
an incongrue abusus privilegio meo, quod tibi potius
prodesse possit, exhibeo? Esspectare enim me de-
cuit ab errantium conjunctione te liberum, et sic
amare correctum : videre ab improbandis dividi,
atque ita litterario sermone complecti. Sed fqucm res {Ezech. xxxiii)? Certum est plus ab eo, cui plus
optem reducem, cur dilferam vocare tardantem? Cur creditur, exigendum ; et tanto magis nos obnoxios
non detur locus moderationi, cum nihil delrahitur fieri, quanto etfusiore gratia contigerit honorari. Ma-
Kquitati? Impendenda sunt quae laborantibus pro- " gister bonus, et docens per obscura lucem, per simi-
sunt, si nos societatis contagione non poUuunt. Haec
causa mihi fuit praesentium litterarura, ut borter, ut
moneam, ne terram nostram (jacere patiamur negligenlius
infecundam. Non diu infructuosam arborem
occupare solum diligens permittit agricola : patien-
ter exspectat; sed nunquid sub continuatione perdu-
rat? Vocatus ad salutaria, non moreris. Prope ab
innocentia non recedit, qui ad eam sine tarditate re-
vertit. Movere Patrum monitis, el insistens fidelibus
sine lapsu aut errore vestigiis, praecedentia dilue per
futura. Adjacet tibi modo ad justa populos incitando,
modo pro flde principalibus vestigiis supplicando,
dirigere quod devium est, solidare qnod diibium :
magno te convenit labore providere, ut causas trans-
A acti temporis rectte tegat sedulitas actionis. Praestat
quidem animffi suae, per quem universali aliquid
confert Ecclesiae. Et ita se res habet, ut si studiosus,
si indefessus institeris, fiet tibi utilis causa commu-
nis. Data ut supra (anno Domini KI7).
EPISTOLA XIII.
COMMOMITORlA AD UNIVERSOS HjERETICOS EPISCOPOS
ORIENTIS PER SECUNDAM LEGATIONEH TRANSMISSA.
Uniias caiholicse fidei cusiodienda.
Hormisda universis episcopis in Orientis partibus
constitutis.
Etsi admonitionis meae cura desideret, vos tamen
proprii memores conveniret officii, non negligenter
omittere quas enixe omaes decet pro animae suae sa-
lute servare, ut mandatorum ccelestium disciplina,
° non alieno studio, sed ipso vobis clareret inessepro-
C
posito. Nam licet laude non careat qui bonis consiliis
obsecundat, tanto est tamen potior in honore
sapientioe qni praavenit recla, quam qui sequitur
instituta, quanto est illustrius docere quam discere.
Recordetur unusquique in qua vocatione a Domino
sit vocatus, et quid ab eo exspectetur advertat. Miserum
est intra meritum jacere propositi,cum id quod
praefertur nomine, non ostenditur actione. Magna
meruimus, si quod indulta (indicta) postulant impleamus.
Qui se ad pascendas dominici gregis oves gau-
dct adscitum, cogitet de commissa sibi gubernatione
judicium. Pervigil adhibenda tutela est, continuanda
custodia : non dandus lupis rapacibus locus, non
ullius casibus relinquendus : quia negleclus error
ovium, culpa pastorum est. Veniet qui rationes cre-
ditse dispensationis examinet. Omnium quidem con-
stat esse justitiam, nec ulli impunitam licentiam pa-
tere peccandi. Sed qui gradus nesciat esse meritorum,
et sicut non aeque praBmia, ita diversa esse
supplicia? Multiplicantur scientibus plagae : pauca
flagella leguntur inscitia. Quod si ita est, sicuti esse
non dubium est, existimandum quid in eo deceat
esse propositi, cui alienos quoque errores necesse
est imputari. Clamat sanctus Spiritus per prophetam :
pasiores Israel : nunqvid semeiipsos'pascuni pasio-
litudinum aenigmata veritatem, servum talenti a se
traditi, prreter augmenla, custodem non arguit infidelem,
scd condemnavit inutilem (Mailh. sxv). Unde
in aperto est in quo metu esse deceat eum qui dominicum
numisma perdiderit, si culpatus est ille
qui acceptum sine imminutione servavit (Luc. xix).
NuUus contentus sit innocentia sua, quia Deo nostro
universa cernenti, per proedicationis assiduitatem,
rationem quoque propositi debemus alieni. Largam
scientiam decet esse doctorum. Non amat iides Cbri-
quisquis in aure tantum ef-
stiana secretum ; quam
fundit, abscondit. Per universas gentes verbi praedi-
catio mandatur apostolis, et quam inexcusabiliter
hoc quisquam potest sibi tacere commissum. Quid