t. I (PL 63)

H83 AN. MANL. SEV. BORTII 1184
diapentej ea proportione quae inter 256 et 288 numeros
continetur, atest hic tonus. Diatessaronigitur
symphonia a diapente tono transcenditur.
CAPUT XIX.
Diapason qidnque tonis et duobus semitoniisjungi.
Diapason consonantia constat ex quinque tonis et
duobus semitoniis, quee tamen unum non impleant
tonum. Quoniam enim monstratum est diapason ex
diapente et diatessaron consistere, diatessaron vero
probata est ex duobus tonis et seraitonio constare ;
diapente ex tribus tonis ac semitonio simul juncta
efficiunt quinque tonos. Sed quoniam iila duo semi-
tonia non erant integrae medietatis, eorum conjunctio
ad plenum usque non pervenil. Sed medietatem
quidem superat, ab integritate relinquitur. Estque
diapason secundum hanc rationem ex quinque tonis
et duobus semitoniis. Qua? sicut ad integrum tonum
non aspirant,ita ultra integrum semitoniuai prodeunt.
Sed quse horum sit ratio, vel quemadmodum ipsEe
musicae consonantias reperiantur, postea liquidius
explanabitur. Interea prffisenti disputationi sub me-
diocri mtelligentia " credulitatis adhibenda est: tunc
vero hrma omnis fides sumenda est, cum t propria
unum quodque demonstratione claruerit. His igitur
ita dispositis paulisper de cytharoe nervis, ac de eo-
rum nomiuibus, quoque modo
" sunt additi, dissera-
,mu5, quaque eorum causa sit nominum. His enim
primum ad notitiam venientibus facile erit scientia,
quse sequuntur, amplecti.
CAPUT XX.
i)e additione chordarum earumque nominibus.
Simplicem principio fuisse musicam refert Nicomachus,
adeo ut quatuor nervis totaconstaret. Idque
usque ad Orpheum duravit, ut primus quidem nervus
et quartus diapason consonantiam resonarent. Medii
vero ad se invicem atque ad extremos diapente, ac
diatessaron, ac tonum. Nihil vero in eis esset inconsonum,
ad imitationem scilicet musicaj mundaacT,
quee ex quatuor constat elementis. Cujus quadrichordi
Mercuriusdicitur inventor.
Diapente ;
Diapeute |
Tetrachordum Mercurii,
6 c Trite diezengmenon
8G l Llchanosmeson. Diatess.
''-/- '
9F I Parhypatemeson. Tonus
^V^ 3
12 C (
Parhypate hypaton. Dial.
Quinta vero chordam post Chorebus Athylis filius
adjunxit, qui fuit Lydorum rex. Hyagis vero Phryx
sextum his apposuit nervum. Sed septimusjnervus a
Terpandro Lesbio adjunctus est, secundum septem
scilicet planetarum similitudiuem. Inque bis qua'
gravissima quidem erat, vocata est hypate, quasi
major alque honorabilior. Unde Jovem etiam Hypa-
* Credulitas. i> Proprie. " Sint. i Sola.
A ton vocant. Consulem eodem quoque nuncupant nomine
propter excellentiam dignitalis, eaque Saturno
est attributa propter tarditatem motus et gravitatem
som. Parhypate vero secunda, quasi juxta hypaten
posita et coUocata. Lichanos tertia idcirco, quoniam
liclianos digitus dicitur, quem nos indicem vooamus.
Graecus a lingendo lichanon appellat. Et quoniam
in canendo ad eam chordam, quae erat tertia ab
hypate, index digitus, qui est lichanos inveniebatur,
idcirco ipsa quoque lichanos appellata est. Quarta
dicitur mese, quoniam inter septem semper est me-
dia. Quinta est paramese, quasi Juxta mediam ccllo-
cata. Seplima autem dicitur nete, quasi neate, id est
inferior. Inter quam neten et paramesen est sexta,
quff' vocatur paranete, quasi justa neten locata. Pa-
ramese vero quoniam tertia est a nete, eodem quo-
qiie vocabulo trite, id est tertia nuncupatur, ut sit
descriptio heec.
His octavam Saraius Lichaon adjunxit, atque inter
paramesen, quaj etiam trite dicitur, et paraneten
nerv\im medium coaptavit, ut ipse tertius esset a
nete. Et paramese quidem vocata est i solum, quse
post mediam coilocabatur. Trites vero nomen perdi-
dit, posteaquam inter eam atque paraneten tertius a
nete locatus est nervus, qui digne trites nomen ex-
ciperet, ut sit octochordum gsecundum Lichaonis
additionem, hoc modo :