t. I (PL 63)

1203 AN. MANL. SEV. BOETII. 1264
CAPUT VIII.
Monochordi netarum synemmenon per tria genera
partitio.
Duo quidem tetrachorda quse sibimet quidem conjuncla
sunt, a mese vero disjuncta, trium generum
snperior descriptio, quemadmodum locarentur osten-
" aliud tetrachordum veniendum est,
quod synemmenon vocatur, quod junctnm est ei qu»
est mese. Quoniam enim inter neten diezeugmenon
dit. Nunc ad
et mesen diapente consonantiam esse prajdiximus,
est autem di.ipente consonantia trium tonorum ac
semitonii. Tres vero sunt toni in hoc pentachordo,
quorum unus quidem netes diezeugmenon ad para-
neten diezeugmenon diatonon. Alter vero paranetes
diezeugmenon ' diatonon ad tritea diezeugmenon
diatonon. Tertius autem parameses ad mesen, reli- fient H7; hanc adjicio paranete synemmenon enquumque
semitonium trites diezeugmenon diatoni ad harmonios, id est 4374, flent 4491, qua; P littera
jiaramesen, quoniamque netes diezeugmenon et pa- pernotatur, et sit eatrite synemmenon euharmonios.
ranieses tetrachordum ab ea qnm est mese, eo tono Eritque semitonium quod continetur inter paraneten
disjunctum est, quod est inter paramesen ac mesen. ^ synemmenon enharmonion et mesen, id est inter
Si ex eo pentachordo, quod est a nete dizeugmenon 4374 et 4008, divisum per triten synemmenon en-
ad mesen, unum abstulerimus tonum, eum scilicet
qui continetur inter neten diezeugmenon et parane-
ten diezeugmenon diatonon, poterimjs aliud tetrachordum
ad niesen jungere, ut fiat synemmenon.
quod est coojnnctum hoc modo. « Nam quoniam paranetes
diezeugmenon diatoni, quee est CC, numerus
est 3436, horum tertia eisdem addita faciet me-
sen. Hic
tl ergo numerus in diezeugmenon tetrachor-
A do CC litteris adnotatus, tono distabat a nete diezeugmenon
in genere diatonico, et paranete diezeugmenon
diatonos vocabalur, in synemmenon aulem
tetrachordo, id est, conjunctarum sit nete synemmenon
in tribus generibus constituta Y littera pernotata,
et ab ea octava pars auferatur quae est 432 eisque
apponatur, fient 5888 quse est paranete synemmenon
et T = littera pernotata. Hujus pars sumatur octava
ea qua3 est 486; heac summa si eisdem, quorum octava
est, aggregetur, fient 4374, quae est trite synemmenon
diatonos, id est, E. Sed quoniamnete synemmenon
ad mesen, id est 3430 ad 4608, sesquitertiam
obtinet proportionem quee est diatessaron, trite autem
synemmenon, ad netera synemmenon, id est
4374 ad 3406, duorum tonorum obtinet proportionem,
relinquitur trites syuemmenon diatoni ad rae-
sen proportio semitonii, el conjunctum est hoc tetrachordum
cum mese, atque ideo synemmenon qua-
si continuum et conjunctum vocatur. Et diatonici
quidem generis hoc modo est facta proportio. Chromatici
vero talis divisio est : sumo netes synemmenon
et paranetes s^memmenon diatonici, id est 3436
et 3888 differentiam, ea est 432 ; hanc si divido ut
semitonium fiat, fiunt 216; hanc adjicio ad 3888 ut
tria semitonia fiant, erunt 414, quse est paranete synemmenon
chromatica, cui littera S superapposita
est. Ab hac igitur, id est, paranete sjmemmenon
chromatica, ad triten synemmenon prius quidem diatonicam,
nuno vero chronicam semitonium est. A qua
C trite synemmenon chromatica usque mesen aliud semitonium
reperitur. Sed quoniam a nete synemmenon
iisque ad triten synemmenon diatonicam vel
chromaticam duo toni sunt, quse est in diatonico vel
chromatico generibus trite s^memmenon diatonos vel
chroraatica, eadeui in genere enharmonio paranete
synemmenon enharmonios est, habens summam
4374, qucB sit R, A, qua usque ad meson semitonium
est, hoc partior in duas dieses hoc modo : Sumo differentiara
paranetes syneramenon euharmonii et me-
ses, id est 4374 et 4608, ' facit 234; hanc divido,
liarmonion e eara, scilicet quae est 4491. Quocirca
hujus quoque tetrachordi espedita ratio est. Nunc
autem facienda est descriptio, juncta tamen cum cae-
teris h tetrachordis, id est h)'perboleon ac diezeugmenon,
ut paulatim fiat descriptionis rata pro-
gressio.
lllud. h Diatoni. c T^on habetur. Hgitur.