03.06.2013 Views

t. I (PL 63)

t. I (PL 63)

t. I (PL 63)

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

659 AN. MANL. SEV. BOETII. 660<br />

intolerabili dolore confiindat, quos a insperata reli- A tu quoque paulisper (5) a tua tranquillitate disces-<br />

querit. Cujus si^ naturam, mores, ac meritum remi-<br />

niscare, nec habuisse te in ea<br />

f> pulchrum aliquid,<br />

nec amisisse cognosces. Sed, ut arbitror, haud multum<br />

tibi ha?c in memoriam revocare laboraverim.<br />

S3 Solebas enim preesentem qnoque, blandientemque<br />

" virilibus i incessere verbis, eamque - e de<br />

nostro adyto prolatis insectabare sententiis. Verum<br />

3 omnis subita mutatio rerum, non sine quodam<br />

quasi tluctu contingit animorum. Sic factum est, ut mcestitiam luctumque dejecit? * novum " credo ali-<br />

IINTERPRETATIO.<br />

" Ex inopinato.<br />

i Grande.<br />

c Gcnerosis<br />

•^ Reprehendere.<br />

" Philosophicis.<br />

'' Animo.<br />

sMentis.<br />

h Remediis.<br />

.<br />

miJE<br />

addendum putaraus : sic enim reddi potest : Intelligo B<br />

fortunm ficcos, et familiaritatem cum iis quos eludere<br />

nititur eo iisque blandissimum, dum, etc. Blandus<br />

autem ille dicitur qui suavibus, sed fallacibus, utitur<br />

verbis : quo nomine nuUum aptius imponi potuit<br />

fortunai, tquippe quae si non verbis, saltem factis<br />

non minus fallacibus quam suavibus uti consuevit :<br />

ut intolerabili dolore confundat, quos insperata reli-<br />

* Naturam, mores ac meriium.] Philosophia adhuc<br />

loquitur de fortuna, ethnici>rum more, veluti de<br />

quodam numine : junde quemadmodum de quadam<br />

mente diceret, sic de fortuna nuno dicit naturam,<br />

mores et meritum. Natura hujus falsi numinis esset<br />

res cogitationis particeps: mores ejusdem, modus<br />

cogitaudi ; mertium denique, bouum vel malum quod<br />

abhocnuminesit : quem enim fortunaerigitprospera.<br />

eumdem adversa depriniit.<br />

seris. Sed * tempus est, haurire f tt>, aliquid ac degu-<br />

stare molle, atque jucundum, quod ad interiora S<br />

transmissum, validioribus haustibus<br />

ii viam fecerit.<br />

Adsit igitur rhetoricBe suadela dulcedinis, quae tum<br />

tantum ' recto calle procedit, cum nostra instituta<br />

j non deserit; cumque hac "^ musica^, Laris nostri<br />

vernula, (10) nunc leviores, nunc graviores modos<br />

succinat. f-fl Quid est igitur = homo, quod te in<br />

' Recte disserit.<br />

Philosophica.<br />

j<br />

^Rhetorica.<br />

^ Ars componendi canendique carminis.<br />

" Mancipium philosophise.<br />

n Carmina cantet.<br />

Forte.<br />

Toxica ne posseut seeva nocere sibi.<br />

Tu quoque cavisti coenando lam male semper,<br />

Ne posses unqaam, Cinua, perire fame.<br />

Sic mens humana auditis primum levioribus argu.<br />

mentis, aptior redditur ad percipienda graviora argumenta,<br />

quibus ab erronbus suis possit liberari.<br />

Propterea Philosophia firmiora deinceps argumenta<br />

propositura nunc incipit a levioribus, quae soluta<br />

partim, partimque stricta oratione exponit. Leviora<br />

autem haec argumenta dicit esse et suadelse ei rhetoricw<br />

dulcedinis : suadelss quidem : suadela enim<br />

sive suada estvirtus persuasiouis, qute antiquis dicebatur<br />

Dea : hinc Grsecis vocatur ttsiS&j, id est persuasio;<br />

rhetoricse vero dulcedinis : quia rhetores, ut<br />

pote qui latius loquunturad discrimen dialecticorum,<br />

qui compressius, prseseriim placere sludeul ; nec<br />

persuadent, nisi clara distinctaque noliune, quam<br />

philosuphicis praeceptis acceplam referirai:s, utantur :<br />

2 De nostro adyto prolatis.] Id est philosophicis . ^ hinc Tuilius ait sine philosophia non posse fieri eum.<br />

Adytum enim est sacer locus quo nuUi, prfpterquam<br />

sacerdoti, adire fas est : adytum quippe nomen Graecum<br />

ab a quod vocant privaticum et Svm, quod est<br />

ingredior, ortum : quaraobrem ethnici locum ex quo<br />

oracula reddebantur, vocabant dSnrcj : vEn. n,<br />

V. 114:<br />

Suspensi Eurypilum scitatum oracula Phcebi.<br />

Miltimus : isque adytis.hcec tristia dicta reportat<br />

Cum igitur suum dicatur esse PhilosophiEe templum,<br />

sua oiacula : suum etiam erit Philosophis adytum,<br />

e.x. quo suas sententias proferat ; quibus sententiis<br />

Boelius, dum prosperitatem haberet, cffiterorum<br />

oratorum more, uti solebat ad incessendam prsescntem<br />

blandientemque fortunam.<br />

^ Omnis subita mutatio, etc.] Mens humana tanta<br />

necessitudine conjuncta est, primum quidem cum<br />

huraano corpore, deinde cum rebus e.xternis, his ut<br />

mutatis illa mutetur cogitando : sic corpore male D<br />

affecto mens dolet ; sic non sine quadam animi<br />

Kgritudine avellimur a patria. ab amicis, ab opibus ;<br />

atque ha?,cmutalio tantu magissentitur, quauto magis<br />

subita : nam, utaitS. Gregor. homil. Zo,minus jacula<br />

feriunt quse prsevidentur : gravius nocet quodcunque<br />

inexpertum accidit.<br />

* Tempus est.] Gontinuata ea, quam Philosophia<br />

supra adhibuit, comparatione, a curporibus notis ad<br />

mentes cognosceudas eadem Philosophia uunc progreditur,<br />

Scilicet quemadmodum gustus organa,<br />

haustis primum teuuioribus mollioribusque cibis,<br />

ipso usu ita disponuntur, ut gravioribus postea sustinendis<br />

fiant apta, juxta illud Martialis, Epigram.<br />

1. v, epigr. 77 :<br />

Profecit poto Mithridates saipe voncno,<br />

quem quserimus, eloquentem : hinc ipsa Philosophia<br />

nunc asserit, suadelam tum tantum recto calle procedere<br />

cum philosophica instituta non deserit. Denique<br />

quod Philosophia rhetorica haec argumenla propositurasit<br />

stricta oratione, idcirco musicaLaris philosophici<br />

vernula modos succinat, necesse est. Musica<br />

enim est ars non solum canendi, sed etiam componendi<br />

carminis : musica quippe non secus ac museum<br />

dicitur a musis; at musioa est Laris philosophici<br />

vernula : quoniam vernula sive verna est mancipium<br />

ex mancipio natum : in quo differt a servo, qni non<br />

nascitur, sed tit alterius juris : musioa autem dici<br />

potest manoipium ex mancipio philosophiae natum :<br />

si quidem musica orta est a Musis, qure philosophiw,<br />

veluti ancill» quaedam famulantur. De Laribus vide<br />

1, I, prof. 3, not. 4.<br />

= /iomo.lModus isteloquendi est superioris, aut<br />

ejns saltem qui significat, se nullam cum eo, quem<br />

alloquitur, familiaritatem habere. Sic Tereniius :<br />

Frohjuppiter, inquit, tu homo adigismead insaniam.<br />

Sio Petrus Lucte xxii : liomo non sim, Mon ami, je<br />

nen suis point. Hinc autem Philosophia incipit suas<br />

ratiunculas rhelorice proponere, quas si ad dialecti-<br />

cam formam revocare conatus fueris, nonuullas<br />

no-<br />

animadvertere poteris repetitiones ; nec mirum :<br />

tum quippe, quod Zeno disit, rhetoricam palma;,<br />

dialecticam pugno similem esse, quod latius loquerentur<br />

rhetores, dialectioi autem oompressius : sic<br />

loquitur Seueca. Quidquid sit, duas praesertim hi.<br />

advertimus ejusmodi ratiunculas.<br />

'^ Novum credo.\ Prima rheturicce ratiuncula, qua'<br />

sic videtur pusse contrahi.Cummens humana, quemadmodum<br />

et corpus veteribus usitatisque non commoveatur,<br />

tua mens, o Boeti, non debuit fortuna'

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!