t. I (PL 63)

EPISTOL^ ET DECRETA. 490
melius deprehendere et intelligere potestis atqueco- A aliis (ut se habent humana studia) in contrarium re-
gnoscere, significare nobis ista, de quibus noster
cruciatur animus, debuistis ; vel si est causa dilatio-
nis idonea, sicut constituUim est, aliquem de vestris
ad nos oportuerat destinari, unde ne forsitan per
versulias, aut aliquam concinnationem vobis dilatio
et impedimenta geuerentur, sub celeritate nobis scri-
bite, ut sub rationabili ordiaatione pro vestra repetitione
ad iilium nostrum clementissimumimperatorem
dirigamus. Ergo tam circa personas quam de
causa tidei, pro qua diu moramini, quid geratur in-
struite, atque plenissime nobis universa rescribite,
ut omnibus cognitis, Deo nostro favente, traclemus
quemadmodum personis vestris et causaj ipsius cu-
jus res agitur possit misericordia subvenire. Data
idibus Julii, Rustico viro clarissimo consule (anno
Domini 520).
RELATIO
POSSESSORIS EPISCOPI AFHI PEIl JUSTINUM DIACNODM EJUS.
Consulit poniificem de Fausti episcopi iib)-o.
Domino beatissimo et inefiabiiiter mirabili, et in
Christi gratia praeferendo papa? Hormisdffi Possessor
episcopus inDomino ajternam salutem.
Decet et espedit ad capitis recurrere modicamentum,
quoties agitur de sanitate membrorum. Qui
enim majorem circa subjectos sollicitudinem gerit,
aut a quo magis est nutantis fidei stabilitas exspe-
ctanda, quam ab ejus sedis prasside, cnjus primus a
Ghristo rector audivit : Tu es Pelrus, et super hanc
petram cedificabo Ecclesiam meam (Maith. xvi) ? Arbi-
a Joannes Masentius hsereticus et mendai scriptor
priraus est qui hanc epistolam Hormisdae esse negavit
; quam ipsa tamen connexio rerum gestarura,
senteutiarum atque verborum proprietas, ipse denique
stylus Hormisda; manifeste adjudicant. Joannem
Cochlaium, virum fama celebrera, et ha?reticorum
uostri tcmporis acerrimum impugnatorem, idem cum
Maxentio sensisse tatemur, sed errore et boni opinione
lapsus fuit. Apologiam enim Maxentii in quam
inciderat, a catholico scriptam esse putavit, quam
htereticus pestilentissimus ediderat. Caruit vir doctus
harum epistolarum HormisdK nunc recens editarum
subsidio. Quo si instructus fuisset, fraudem et dolum
lia^retici animadvertere potuisset . Vide Raronium
anno 520, uuraero vigesimo secundo et sequentibus;
Possevinum in Apparatu sacro, verbo Joannes Maxentius.
Sev. BiiMUS. — Vaferiimihujusce hccretici, atque
utminimum loquar, Eutychianaiuiigine tincti, patrocinium
nuper susceperunt procaces quidara atque
infruniti novatores Jansenii asseclee, sedinfelici plane
atque irrito successu, ut pluribus alias docebimus.
Nequeenimin qucBstionem vocatur, utruni toierari
possil hffic assertio, Unus de Trinitate passus est,sed
quo sensu, quibusve adblandientis vulpecula; subdolis
artibussubtiliorumhasreticorum more eamprotulerit
defenderitque cum suis Scylhis monachis Joannes
Maxeniius, hoc uno patrocinium Janseniano-
Patrol. LXIII.
mittentibus, me crediderunt de hoc ambiguo consulendum.
Dixi quidem ea quee a tractatoribus pro
captu proprii ingenii disputantur, non ut canonica
recipi, aut ad synodalium vicem pro lege servari
sed habere nos certa scilicet, quaj veteri lege vel
nova conscripta, et generalibus Patrum sunt decreta
judiciis ad fundamentum fidei, ac religionis integram
firmitatem ; ha?c autem, quae antistites diversi con-
scripserunt, pro qualitate sui sine praejudicio fidei
solere censeri. Sed cum hasc (quantum in eorum fre-
quenti postulatione persensimus) magis eis excusatio
videretur : vel pro eorum prece, vel proobsequii occasione
reddendi apostolatui vestro, per Justinum
diaconum meum prar.sumpsi apices parvitatis meEe
ingerere ; quibus principaliter orationura vestrarum
munimen exposcens, quseso ut consulentes quid de
prEefati auctoris dictis videatur, auctoritate apostolicee
responsionis agnoscant : maxime quod filii quoque
vestri magislri militum Vitalianus et Justinianus
prfficipue super hac re rescripto beatitudinis vestrse
similiter informari desiderant. Codicem quoque tractandum
(tractaluum) antehac direxisse memini,
continentem beati Pauli apostoli epistolarum expla-
nationes; pro quo rescripto gratulari non merui. Un-
de simili prece deposco ut praerogativam benedi-
ctionis vestrae competenti responsione merear adi-
pisci. Aecepta xv calendas Augusti, Rustico viro
clarissimo consule.
a EPISTOLA LXX.
tror vestram beatitudinem non latere quantis in Con- ^' AD POSSESSOREM EPISCOPUM.
stantinopolitana urbe Ecclesia laboret insidiis, et ad
murem velerismorbi in saniem vulnusiterum quEerat
erumpere, quod obductum creditur cicatrice. Unde
cuin quorumdam fratrum animus de codice Fausti
cujusdam natione* Galli** Reginse civitatis episcopi,
qui de diversis rebus et frequentius de gralia Dei diserte
visus est disputare, in scandalum moveretur,
Scythas monachos,suos errores damnare nolentes,ut
hsereticos nb urbe expulsos. Fausti librum aRomana
Ecclesia non recipi.
^
Hormisda Possessori episcopo.
Sicut rationi congruit ut consulant ambigentes, ita
par est i'espondere cousultos, quia ipse irapellit in
errorem qui non instruitignorantem ; necquidquam
X)
rum rite promeritus, quod, iu apostolicam sedem
injurius, et in Horraisdam Romanum pontificem impudentissimus
calumniator, illorura in eamdem sedem
conviciis et in summos Ecclesiai antistites calumniis
prailuserit. Hceremus en calumniis Joannis Maxentii
ac ne evagemur latius, unam ex omnibus seiigamus :
Dixerat Hormisdas: Proficiemus inler adversanies propriis
bonis, si erroribus non involvamur alienis : quo
nihil sanius, nihil verius dici potuit. Quid ad iiaec
perditissimus sycophanta ? CalLide, inquit, iuamniteris
occultare perfidiam, etc. Pelagiajix per/idix involuium
erroribus cunciorum oculis anteponit, qui inter
adversanles non Deimunere, sed propriis bonis proficere
teposse iumida elatione C07ifidis , etc. Calumniaris,
impudens nebulo, dum Christi vicarium hajreticum
et immicum veritatis blasphemo ore deblateras, et
egregiis detensoribus tuis magnifice praeluces. Propria
bona, nou Dei donis, sanctissimus poutifes Hormisdas,
sed bonisoppouit alienis. Cffitera nonpatiuntur
hujus observatiums angustire: recte enimmonuit
vir eruditus, suspenso pede et acri judicio heeretici
hujus, eo perniciosioris quo cultioris, legenda esse
tironibus scripta, neimpingant. Philip. Labbe, S. J.
* Errat : commoratione quidem Gailus, at natione
Britannus fuit, ut velipsemet testatur pluribus locis.
** Reiensi inNarbonensi ii.
16
;