03.06.2013 Views

t. I (PL 63)

t. I (PL 63)

t. I (PL 63)

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

807 AN. MANL. SEV. BOETIl<br />

suos intuentur affectus, vel licentiam, vel inapuni- A nunc, ait, contra faciunt iJ oratores.-Pro his enim<br />

tatem scelerum putant esse felicem. Vide autem<br />

quid aeterna lex sanciat? Melioribus animum confor-<br />

maveris ; niliil opus est judice prsemium deferente :<br />

tu te ipse excellentioi'ibus addidisti. Studiura ad pe-<br />

jora deflexeris ; extra ne quoesieris ultorem; (10) tu<br />

te ipse in deteriora detrusisti ': veluti si ^ vicibus<br />

sordidam liumum, cceliimque rcspicias, cunetis es-<br />

tra cessantibus, ipsa cernendi ratione nunc coeno,<br />

nunc sideribus interesse videaris. At vulgus ista non<br />

respicit. Quid^igitur? his ne accedamus, quos belluis<br />

similes esse monstravimus? Quid, si quis amisso<br />

penitus visu, ipsum eliam se habuisse (15) oblivi-<br />

sceretur intuitum, nihilque sibi ad humanam perfectionem<br />

deesse arbitraretur, non videntes eadem<br />

Ccecos putaremus? §83* Nam ne illud quidem ac-<br />

quiescent, quod «que validis rationum nititur firmamentis,<br />

infeliciores eos esse, qui faciunt, quam<br />

qui patiuntur injnriam. Vellem, inquam, has ipsas<br />

audire raliones. Omnem, inquit, improbum num<br />

supplicio dignum negas? Minime. Infelices (o) vero<br />

esse, qui sint improbi, multipliciter liquet. Ita est<br />

inquam. Qui igilur supplicio digni sunt, miseros<br />

esse non dubitas? Convenit, inquam. Si igitur<br />

fc cognitor, ait, resideres, cui supplicium inferendum<br />

putares, eine qui fecisset, an qui perlulisset inju-<br />

riam? Nec •=<br />

ambigo, inquam, quin perpesso satis-<br />

facerem dolore facieutis. (10) Miserior igitur tibi<br />

injurioe illator, quam acceptor esse videretur. Con-<br />

sequitur, inquam. Ilac igitur aliisque de causis ea<br />

radice niteatibus, quod turpiludo suapte natura miseros<br />

faciat, apparet, illatam coilibet injuriam uon<br />

accipientis, sed inferentis esse miseriam. Atqui<br />

^ Alternis.<br />

i Judex.<br />

= Dubito.<br />

d Advocati.<br />

" Aliquo modo.<br />

Quidprodest vobis exciiare motus ta?j^os odii et ur-<br />

'<br />

qui grave quid, acerbumque (15) perpessi sunt,<br />

miserationem judicum escitare conantur, cum magis<br />

admittentibus justior miseratio debeatur : quos non<br />

ab iratis, sed a propitiis potius, miserantibusque accusatoribus<br />

ad judicium, veluti Eegros ad medicum<br />

duci oportebat, ut culpaa morbossupplicio resecarentj:<br />

quo pacto defensorum opera, vel tota frigeret, vel si<br />

prodesse (20) hominibus mallet, in accusationis habilum<br />

verteretur, Ipsi quoque improbi, si eis " aliqua<br />

rimula virtutem relictas fas esset aspicere,<br />

vitiorumque sordes poenarum cruciatibus se deposi-<br />

turos viderent, compensatione adipiscendse probitatis,<br />

nec hos cruciatus esse dicerent, defensorumque<br />

operam repudiarent, ac se totos accusatoribus (25)<br />

judicibusque permittereut. Quo fit, ut apud sapien-<br />

tes nuUus prorsus odio locus relinquatur. Nam bo-<br />

nos qai nisi stultissimus oderit? malos vero odisse<br />

ratione caret. Nam si, uti corporum languor, ita vitiositas<br />

quidam est quasi morbus animorum; cum<br />

aegros corpore minime dignos odio, sed potius mi-<br />

seratione Judicemus, nmlto magis (30) non insequendi,<br />

sed miserandi sunt, quorum mentes omm<br />

languore atrocior urget improbitas,<br />

S§5 METRUM " IV.<br />

AnGUMENTUM. — Cum mors inimineal, aui sponte venicns,<br />

aut a feris aliisque hominibus accelerata, inquit<br />

Philosophia, prsestat te diligere probos et mi-<br />

sereri improborum, quam ullos odisse et armis la-<br />

cessere.<br />

INTERPRETATIO.<br />

ViOTJE.<br />

Quid tantos juvat excitare motus<br />

Et propria fatum Sollicitare manu?<br />

Si mortem petitis, propinquat ipsa<br />

Sponte sua, volucres nec remoratur equos.<br />

gere moriem vestris manibus? Si quxritis mortem,<br />

hsec appropinquat ultro neque iardat equos suos prsecipiies<br />

: Scilicet homines sese perimunt gladio, quos<br />

serpens, leo, tigris, ursus, et apri perimunt, dentibus.<br />

Num idcirco insiruuni cxercitus iniquos, parani arma<br />

crudelia cupiunique occumbere telis reciprocis, quod<br />

* Nain ne illud quidem acquiescent, ete.] IV Phi- poris concipiuntur : sic eEedem conceptte diversos<br />

losophia probat improbos eo esse miseriores, quod producunt ejusdem corporis niotus. Sed nulla pei-injuriam<br />

caHeris iuferant : quia cum improbus S§-a turbatio tantos motus, quantos odium parit : qui<br />

omnis sit miser, eumquo imprubus sit quicuuque enim odio commovetur, hi ih amicos, fortunas, fasupplicio<br />

dignus est, propterea quo aliquis supplicio j-, mam, vitam denique ipsam adversariorum erumest<br />

magis dignus, eo magis improbus adeoquo magis punt<br />

miser haberi debet : sic cognitor existimans esse<br />

deterius inferre quam pati injuriam, statuit supplicium<br />

infereudum non ei qui pertulit, sed ei qui fecit<br />

injuriam. Unde Chrisius, Matth. v, Beati, inquit qui<br />

persecutionem patiuniur; qao Teipicians S. Chrysost.<br />

ait neminem Isedi nisi a seipso. Atqui improbus eo<br />

magis dignus est supplicio, quod altcri intulerit iujuriam<br />

: reipublicaj quippe interest, ut improbi puniantur.<br />

Atque ex his omnibus sequitur, improbos sive<br />

aegros animo, uon secus acajgros torpore nonodio,<br />

sed miseratione potius dignos esse :<br />

quare<br />

* Carmen constans ex duplici genere versuum alternorum,<br />

quorum prior pbaleucus, spondeum, dactylum,<br />

et duostrochceos habet, unde quinto versu legi<br />

debet apri uon aper ; posterior est peatamenter elegiacus,<br />

de quo supra.<br />

I. Tanios motus.\ Ut perturbationes motibus cor-<br />

:<br />

2. Fatum solliciiare manu.] Sollicitare proprie dicitur<br />

ille qui corpus de suo loco movet, quasi hoc<br />

de suo solo movendo, vicinum a quo recedit, relinquatsolum,<br />

ut ipsum solum abit. Hiuc propterquamdatn<br />

similitudinem sollicitare dicimur meutem, cum<br />

eam spo, metu, aut qualibet alia ratione de sua sentontia<br />

moveretentamus. Sicergo qui duello pugnant,<br />

quod mortem veluti de suis sedibus pulsam ad.semetipsos<br />

movere videantur, hi mortem dicuntur propria<br />

manu sollioitare, quemadmodum Seneca in Hercul.<br />

fur., V. 867, canit<br />

Ouid juvat durum properare fatum,<br />

Omnis haic magnis vaga turba terris<br />

Ibit ad maues facietque inerti<br />

Vela Cocyto.<br />

3. Si moriem petitis, etc.] Philosophia videtur<br />

deinceps alferre causas mortis. Causa autem mortis<br />

duples. Una interior, sive naturalis elementorum.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!