t. I (PL 63)

S ENNODII EPISCOPI TICINENSIS 56
quacitatepossideo. Nam postquam me jussistipaginas A tur accipere. Gemina, pudor, milii liilaritate profuisti
destinare, animo meo, quod tacueram, commendasti. cum tu in statione certus es, et cum frequenter con-
Euge, frons diu prodiga : aliquando miLii contigit ad
affectionis copiam sine tui dispendio pervenire. Disoamus
non odisse quud adjuvat. Silentii gratia fecit,
utte libera jam loquamur : exspectantur a nobis SEepe
fdslidilaculluquia. Nou ibo iongius : asserilur, ut vi-
deu, liDgutE ofticium raritate sermonum. In qua parle
non clauda ItEtitiae meae fides est : sententia nustra
veri astipulatione fulcitur. Ecce ille qui doctorum
epistolas graudi dotatas messe colloquii summis la-
biis vix libabat, tabeliaj nostras culmos non dedigna-
EPISTOLA PRIiMA.
' SENATORI EPISCOPO ENNODIUS.
Prima res est sancto conveniens sine dubitatione
proposito, sponte projustitia facere, quidquid alii
solent moniti exhibere : sed bonestati proxima vcl
secunda, rectis suggestionibus non gravari. In qua
parte et si principem locum non possidet qui mone-
tur, habettamen Deigratiam, quod veritatis insinua-
tionibus non repugnat. Causam ergo prajfationis in-
sinuo, ne et ego uiilitalem meam differre videar
prolixitate sermonum. Dudum per me suppliciter po-
stulavi, ut de mancipiis qu» de casa mea a vestris
sollicitata constabat, unum mihi quod remanserat,
redderetur. Dedistis pncibus meis sancta promissione
responsum, ut etiam si vobis puer ipse jure compe-
teret, vos tamen gratiam commodis anteferre. Re-
gresso me de Ravenna ( quod dictu nefas est) pro
peccatis meis effectum sacerdotalis diftinitio habere
non potnit. Ascribo meritis meis. quod cujusnre damnatur
mendacium, statuta violavit. Ecceiterum me
ad conscientiam vestram reforo : ecce, quod filinm
decet, exbibeo, ut per sublimem et maguificum virum
domnum Victurem ad hamilitatem conferam,
quidquid mihi poterat legum sa?,cularium auctoritate
' Senaiori episcopo] Cujus sedis fuerit episcopus,
incertum. Neque enim de Senalore Mediolanensi
epitcopo intelligi potest, in quem scriptum est epi-
gramma 87. Is enim haud panlo anliquior :
tempti desiderantur alfatus, facta est ecce melior ejus
sententia quem amamus. Nobis ergo verecundia, con-
suli nostro emendatione prospeximus. Sed ne in lon-
gumprocedatpaginatranscendensterminospraefinitos,
el loquendo multa, quod tacuimus, demoustremus
nou fuisse consilii : vale, mi domine, et amantes tui
bac communione dignare : quia praecelsi honorum
tuorum apioes haec sola recipiunt argumenta, quae de
liumilitate nascuntur.
LIBER TERTIUS.
cnm Me-
diolanensem catbedram post Senatoremrexerit Tbeodorus,
post Theodorum Laurentius, qui Ennodio haec
scribente florebat. Senatoris sane nomeu illu sajculo
gossere complures. Inter quos notissimus, et scriptis
honoribusque clarissimus Variarum auctor, quem
Cassiodorum inolilo, si decere licet, errore appellamus.
Audiendi quippe non sunt, qui Senaturem -/.(/.t'
k^ayjiv dictum putaut, quasi proprium ejus nomen
fuerit Cassiudorus. Nuu verum ac proprium ejus nomen
fuit Senator ; quod ipse suis omnibus epislolis
praefixit lib. xi et xii Variarum, et quod unum suis
ipse Fastis indidit anno 513, cum de suo agerct
consulatu. Tam igitur hoc ei verum nomen fuit, quam
verum fuerat alteri Senatori, qui anno 436 consul fuit
cum Fl. Anthemio Isidoro. Sed invaluit error ex ea
quam dixi opinione nutus, quasi Seuator epitlielum
esset, non nomeu, ut Cassiodorus tanquam proprio
nomine vocitetur, cum id coguomen re vera fucrit, a
patris nomine ductum. Patri enim Senatoris nomen
B prffistari. Videte si reus sum, qui elegi virum anti-
stitum moribus congruentem : qui vel contra aequi-
tatem repuguantium indoEiita posset corda mollire.
Effectum mihi negotii jam promisi, qui legati meritum
coinprobavi. Providete, si religionem deceat,
si a pontifice dignum sit, illum qui potest cautibus
imperare, contemni. Duo sunt quae mecum faciunt,
negotii sinceritas, et genus supplicantis : quidquid
contra boc ubstiterit, bonorum sententiam raox me-
retur.
EPISTOLA II.
- EUGENETI ENNODIUS.
Qaamvis commercia litterarum magis sunt laetitise
quam mosroris ; nec secretum pectoris aut amicitiEe
diligentiam bene in lucem digerat clauda recenti
confusione elocutio : virtero tamen, utrum dispendium
caritati inferat sermo rarior ; monstrat tamen,
si nuUus prorogetur, infantiam : testem divinitas
gratia? lingua?. dedit officium. Sed dicas, mi domine,
haec aliena esse ab eo quem noverim maximis dolo-
ribus occupatum : pressum pectus angoribus, ad
amoris verba non erigi : nec quidqiiam delenificum
lameuta sentire : res quse mentem premit, repudiat
quod obJectat auditum : qui major animae fuit portio
fuit Cassiodorus, a quo filius Cassiodorus Senator
et omnibus nominibus Magnus Aurelius Gassiodorus
Senator dictus est, sicut a' Fausto patre Fauslus
Avienus. In quo rursum refellendi sunt, qui Cassiodorum,
cui patriciatus post prasfecturam a Theode-
_ rico rege defertur, et de quo, cjusque avo et patre,
multa lib. i, epist, 3 et 4, ipsum auctorem Variarum
esse credunt, cum de ipsius patre accipi onuiia debeant
; ad quem etiam scripta est epist. 28, lib. iii.
Scnaturi siqnidem filio prcefecturam, ac deinde patriciatum
detulit non Tbeodericus, sed Athalaricus
ejus nepus lib. ix, epist. 24 et 25, jn quibus recto
nomine Senalor nuncupatur :
Cumulavimus, inquil,
P. C. heneficiis nostris copiosum virlulibus, diviteni
moribus, plenum magis honoribus Senatorem.
- Eugeneli] De quo ad epist. 24 lib. iv. Doctun^
Eugenetis fratrem cujus obitum hic deplorat, suspicor
fuisse magnnm Olybrium, de qtio dictum e.'!
epist. 9 lib. i. Ilinc fst fortasse quod una jungunlur
in epist. 25 gusdem libri Olylirio et Eugeneti : et in
epistola Alhalarici lib. vii Variarum 19 et quod Olybrii
deinceps nulla apud Ennodium mentio.
;