t. I (PL 63)

547 AN. MANL. SEV. BOETIUS. 848
Ecce Boethus adest in ccelo magnus, et omni
Perspectus mundo, mirus habeudus homo.
Qui Theodorico regi delatus iniquo
Ticini senium duxit in exsilio.
In qua se moestum solans dedit urbe libellum,
Post ictus gladio, exiit e medio.
Hic finis viri clarissimi fu.il qui facundia, probiiate, doctrina, plurimum excelluii, uUimus omnium qui ex
antiquis Romanis aliquid litlerarum monumentis consccrarint, primus omnium qui Aristotelicam disciplinam
Latinis lilteris illustrare cxperinl, ianlx apudposteros auctoriiaiis, ut ab ejus sentenliis nullaferme sitpro-
vocatio. Hujus morle magnam rem amisimus, et frustra a multis postea tentatum, Platonis et Aristotelis
concordiam, quam utriusque philosophix perilissimus et pollicitus fuerat, et nisi vitam eripuissent improhi,
prxstare solus potuisset. Ullio tamen paulo post insecuta est divinitus : caenanii Theodorico cum piscis caput
illatum esset, visus est sibi rex in eo videre Symmacliifaciem inferius labrum mordicus apprehendentem, tor-
visque oculis subinde minitantem, eo spectaculo consternatus tyrannu^ in morbum incidit, et simul atque quod
viderat idse vidisse confessus est, exspiravit. Ictu sanguinis mortuum suidivulyarunt,verum Amalasiuntarei
conscia cum in regno successisset, patris acta contrajusetfas decreia rescidit, et Severiniac Symmachi bona
in/iscum redacta eorum liberis restituit, pauds annis antea quam Belisarius a Justiniano missus Italia Gothos
omnes expulit. Porro Boetii multi fuerunt : primus Sloicus, de quo mentionemfacit Diogenes in Zeaonis Vita
secundus Epicureus, quem Vlutarchus in Conviviis introducii ; terlius Cretensis Aristotelis studiosus et vir
consularis a Galeno celebratus. Prseter hos alii fuerunt et philosophi ambo et Peripaietici, unus hic ipse de
quo satis jam didum est, Patricius Eomanus, alter Grxcus et anliquior, quem ei hic ipse in Porphyrio et
Ammonius atque Simplicius ut Aristotelis interpretem agnoscunt. Fuerunt itidem et duo Symmachi magnx in
litteris existimationis uterque : primus Gratiani et Valentiniani temporibus; secundus Zenonis et Anastasii :
illius epistolx circumferuntur crebraque de eo in Macrobii Saiurnalibus meniio habetur. Rujus nihil qaidem
exstat; sed, ut Boetii testimonium prxteream, Priscianus Cxsariensis de ponderibus scribens , sic eum laudat
ut omnes omnium disciplinarum apices consecutus videretur.
OPERA PHILOSOPHICA.
DE CONSOLATIONE PHILOSOPHIiE
LIBRI V.
Serenissimo Delphino Petrus Callyus.
(Ex editione ad usum Delphini.)
PROLEGOMEINA.
EPISTOLA DEDIGATORIA.
Qiiidquid Ludovicus Magnus, augustus parens tuus molitur, Serenissime Delphine, id
omne magnum est ; seu populos regit; seu hostes expugnat; seu utrisque concessa pace gra-
tijicatur. Sed indoles et institutio tiia regiorum operum opera sunt maxima. Tu quidem,
velut nobile speculum, regales cum animi, tum corporis dotes ab ipso acceptas sic reddis,
nihil ut in te desideretur quod imperatorice majestatis esse possit : tuam vero institutionem,
quam rex ille sapientissimis suis consiliis exorsus est, selectissimisque viris corroboravit,
magnificentissimo librorum apparatu ita perficit, ut ineffabili quadam necessitudine, quantum
filius parente, tantum parens filio regum omniitm pra^stantiatn vincat. Ecce, continuato illius
jussu, inter antiquos auctores emicat Severinus Boetius, seque tibi sistit, ut meliori quodam
jure, sic majori spefructuum uberrimorum.
Omnium certe ejusmodi auctorum meritissimo Boetius tibi se sistit. Illi enim advence Gallicorumque
institutorum penitus ignari, pra>cone indigebant, qui, prcedicata eorum dignitate,
aliquam in aula iisdem compararet existimationem : hic pridem a Philippo Pulchro Galliarum
rege, litterarum litteratorumque amantissimo principe, honorificentissime exceptus, prope
; ,