t. I (PL 63)

569 IN LIBROS DE nONSOLATIONE PHILOSOPHIyE PROLEGOMENA. 370
DDODECIMDM S.ECULDM,
NIJIIRUU AB AiN.VO I 100 AD AiN. 1200.
I.
Joannes Saresberiensis natione Anglus, episcopus
Cavnoteusis, qui inter alia opera scripsil Policraticmn
sive de i\ugis curialium et Vesligiis philosophorum,
in lioc oodem opere, libro septimo, capite decirao
qninto, hunc Boelii librum de Consolatione pliiloso-
phite plurimum commendat. Si inquit, mihi non cre-
dis, liber. de Gonsolatione philosophise revolvatur atten-
tiiis, et planiim erit hiec in contrarium cedere. Et licet
liber ille Verbim non exprimat incarnatum, tamen
apud eos qui ratione nituntur, non mediocris auatori-
minari aiuleat, nisi cjuis rationis expiers est. Sine diffi-
cultate profundus est in sententiis, in verbis sine levitate
conspicuus, orator vehemens, effiaax demonstrator. Ad
id quod sequendum est, nunc prolabitur suadens, nunc
quasi stimulo necessitatis impellcns.
II.
Huic addi potest auctor libri de Spiritu et Anima,
qui inter opera S. Augustini refertur : si tamen vera
est coujectura Vincentii in Speculo historiali, et ab- se distare docturum se quodam loco promisit.
batis Trithemii, qui asserunt huno auctorem esse G II.
Hugonem a sancto Victore, quippe qui florebat anno SancSus Antonius archiepiscopus Florentinus, or-
Christi 1130 : hic enim auclur, quisquis sit, non solum
ducit honori referre cogitationes et verba Boetii
cupile undecimo dicens : Kens nuna caput summis in-
serit, nuna desidit in infima, et caetera qu£e habentur
metro 4 libri quinli Gonsolationis philosophia? ; sed
capite Irigesimo septimo ejusdem Boetii auctoritate
utitur : Boetius, inquit dicit intelligenlam solius Dei
esse admodum paucorum hominum.
DECIMDM TERTIDM S^ECDLDM,
NIMIRUM AB ANNO 1200 AD AN. 1300.
Sanctus Thomas omni nostra pro?diraiione major, liam evocaverat, ut rempublicam de manu Theodorici
mirum in modum commendat merita Boeiii, non qui- ^ Uberarei : quamobrem sumpta occasione ipsum cum
dem suis in libros de Consolatione philosophica com- quibusdam aliis Romanis nobilibus apud Papiam exsilio
mentariis : siquidem hcec, ut probavimus, germana relegavit, ubi in carcere positus librum de philosophise
non suut sancti Tho.-nae opera, sed sua potius fre- Consolatione scripsit : itbi demumab eo interficitur.
quenli liujus aucloris laudatione, qua Boetiimi tequans
summis Eoclesi;e doctoribus, ejusdem auctoritate uti-
tur ad faciendam lidem. Sic 1 p. q. 10, a. 1, selerni-
tatis detinitionem, quara ipse dicit a Boetio positam,
cajteris posthabitis, particulatira explicat : Mternitas,
inquit, est interminabilis vitx tota simul et perfecta
possessio, ut habetur v de ConsoL, prosa 2, circa prin-
cipium. Sio q. 29 eiusdem parlis iu argumento Sed
contra, affert personae definitiouem quam dicit esse
Boetii lib. de Duab. N.it., hancque particulatim ex-
pouit :
Persona, inquit, cst rationalis naturx individua
substantia. Et sic de caeteris.
A DECIMDM QUARTUM S^CULUM,
NIMIRUM AB ANNO 1300 AD AN. 1400.
I.
Philippus Pulcher, Francorum rex, ut refert Petrus
Berlius prrefatione in libros Bo(!tii de Consol., tanti
feoit ho.s Consolationis philosophicae libros, ut quam-
vis ipse Laiine intelligeret, tamen pro benelicio habuerit,
quod ipsi Joannes Magdunensis, poeta, uttunc
ferebant tempora, eruditus eos Gallice a se redditos
inscripsisset : asservatur ejus operis exemplar adhuc
hodie Lutetiffi in bibliotheca Augustinianorum.
n.
Maximus Planudes, monaclnis Constantinopolita-
nus, nihil moratus superbam Grc-rcofum consuetuditatis
est; cum ad reprimendum quemlibet exiclceratse
T, nem. qui Latinos libros GrEece reddere non solent,
mentis dolorem-, congrua cuique medicamenta conficiat.
tantihabnit librosBoetii de Consolationephilosophice,
Nea Judieus quidem nea Grsecus sub prxiextu religioillos
ut Grceco sermone fuerit interpretatus. Et hoc
7iis mcdicinx declinet usum, cum sapientibus in fide ct
exeraplar servatur in bibliotheca regis.
in perfidia desipientibus sic vividx rationis confectio
DECIMUM QUINTUM SiECULUM,
proficiat artificiosa, ut nulla rcligio quod miscet abo-
NlMinUH AB ANNO 1400 AD AN. 1500.
I.
Laurentius Valla, patricius Romanus, vir ipse eruditissimus,
non modo ait Boetium Latine loqui, quemadraodum
refert Julius Scaliger, verum eumdem
Boetium vocat eruditorum ultimum, praefatione in
libros suos Dialecticos. JVec, inquit, aliter sentit eru-
ditorum ultimus Boetius, magis, ut mihi videtur, Pla-
toniaus quam Aristotelicus : quos auetores parum inter
dinis PrcTdicatorum 2 parte Histor., titul. H, cap. 2,
§ 4, de Boetio honorilicentissime scripsit. Cum, in-
quit, Theodoricus rex Gothorum rempublicam in Italia
opprimeret temporibus prioribus, Boetins senator claris-
simus, ut infra dicetur de sapientia ejus, amator reipublicse
in nniltis regi se pro justitia opponebat, cumque
et propiei\ generis nobilitatem et eloquentiam apud om-
nes de eomagna essei opinio, etiam ab ipso rege timebatur
: quare ui creditur subornatis quibusdam utipsmn
crimine Isssse majestatis accusarent, dixerunt quod ipse
prodita civitaie Romana Anasiasium prijicipem in Ita-
Et capite 15, citans Sigebertum : Eo tempore, inquit,
Symmachus patriaius rempublicam Romanam
iUuslravit, et cum eo gener ejus Boetius vir consularis,
conspicuus in utraque lingua, erudiiione omnium ariium
liberatium, quas pene omnes e Grseco in Latinum trans-
tulit eloqidum,
III.
Jacnbus Philippus Bergouiensis ordinis Eremifarum
S. Augustini iu snpplem. Chronic. ad anu. Chri-
sti 500. Boetius, inquit, Anitius Manilius Severinus
Christianissimus vir et consulari dignitate insignitus,
que ac philosophus celeberrimus, Symmachique