Erzählungen des Mittelalters in deutscher Übersetzung und ...

I.De Christinatiuitate.[löo»^*] [L]egitur, qiiod erat quedam uirgo castellana nobilisXIIII annorum, que beate uirgini seruiuit ualde deuote. Hecrogauit beatam virginem VII annis, ut sibi ostendere dignareturfilium suum. Et cum quadam die natiuitatis domini esset sola 5in capella beate virginis causa oracionis, apparuit ei virgopulcherrima tenens filium suum pulchriorem in manibus gremiosuo contentum alloquens virginem deprecantem dicens:Accipe filium meum karissimum, ut solaciari possis cum ipso.At illa gaudens attigit puerum. Cui puer dixit: Diligis me, 10karissima? At illa: Diligo te, dominorum karissime, omni modo,quo possum. Cui puer: Quomodo? At illa: Plus quam omnesistas uestes. Et puer: Dicas, si plus me diligas. At illa:Ymmo plus quam cor meum. At Ihesus: Die, si plus me diligasquam cor tuum. At illa: Nescio dicere; sed ipsum cor, 15quod diligit, loquatur. Quo dicto statim cor virginis pre nimioamore scissum est. Et puer Ihesus accepta anima cum concentuangelorum deduxit ad celum. Audito cantu angelorumfamilia cucurrit ad capellam et virginem mortuam inuenientesodore inenarrabili sunt repleti. Et fratres predicatores, qui 20tunc in curia erant, cor scissum inuenerunt et in eo [löo^^]scriptum aureis litteris: Diligo te plus quam me, quia tu creasti,redemisti et portasti in celum me.Vgl. Nr. 4. 12. 15.2.Simile de Vdone, episcopo Medburgensi.[L]egitur, quod erat quidam nobilis, sed oppressor pau- 25perum et mundi amator. Hie cum quadam die quiesceret incamera sua, camerarius suus iacens ante caminatam raptusspiritu ante thronum dei, vbi accusabatur dominus suus deOmnibus, que peregerat; pro quibus et recepit sentenciam eterne