Erzählungen des Mittelalters in deutscher Übersetzung und ...

316oporteret, et promiserunt fratres firmiter, quod misericorditerapud eum agere uellent. Et cum monachus esset, delicatevixit; faciebant sibi graciam de coquina et cellario et non alten.Tandem die quadam in mensa sedens vidit dominam5 nostram ministrantem fratribus cum cocliari aureo cibum augmentantem,primo abbati, posthoc priori et sie per ordinemOmnibus fratribus. Sed quando ad ipsum uenit, eum pertransiuit.Et sie est factum multis diebus. Tandem interrogauitabbatem, quare hoc fieret. Cui respondit: Frater, tu graciam10 de coquina et de cellario habes et postulasti, sed aly fratresbabent graciam de celo. Dicit sacerdos: Domine, infinitummaior est ista de celo quam de coquina. Detur autem michicommunis cibus et potus. Valde enim laudanda est communio.Sed nequaquam fiat nimis vel minus. Vnde quidam beatus15 talem uoluit habere mensuram apud fratres in cilicio, ne suoexemplo aliquiset suscepto abiceret et apostaret.indueretur cilicio et postea sustinere non possetQuelle ist das Exordium magnum ordinis Cisterciensium, Dist.III c. 19 (Migne, Series lat. CLXXXV, 1365 u. 1077); Vinc.Bellov. Spec. hist. VII 108; Cat. of Rom. II 630 Nr. 22.103.De hospitalitatebonum.[191 ra] [E]rat quidam elemosinarius in Anthiochia, qui20 nunquam cibum sumere uoluit sine pauperibus, Quadam die,dum usque ad uesperam vrbem circuisset, nuUum paupereminuenit, ut secum comederet. Qui portam vrbis egressus reperitvirum ueste Candida uestitum, qui ibi cum alys duobus ignotisstabat. Tunc ille, tamquam Loth esset: Queso intrare, inquit,25 domum serui nostri. Quibus elemosinarius: Vt enim uideo,uos estis peregrini. Cui, qui senior erat, ait: Non poteris, o homo,istam [urbem], ut non subuertatur, saluare. Hoc dicto excussitsudarium, quod manu tenebat. Medietas vrbis cecidit et oppressiperierunt viri, mulieres, pecora. Corruit in terram homo30 perterritus. Rursum senex eleuans manum, ut aliam partemvrbis irrueret, sed detinetur a socys. Qui mitigatus iacentemerigit: Uade in domum tuam; ne timeas, quia accepte suntelemosine tue. Quo dicto non conparuerunt. Qui vrbem ingressusmediam inuenit destructam, que sua erant manserunt35 intacta.