08.06.2013 Views

Nafarroako euskararen historia soziolinguistikoa

Nafarroako euskararen historia soziolinguistikoa

Nafarroako euskararen historia soziolinguistikoa

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>Nafarroako</strong> Euskararen Historia Soziolinguistikoa<br />

Laburpena eta ondorioak<br />

Iturengo kasua <strong>Nafarroako</strong> irakaskuntzaren joera nagusiak erakusten<br />

dituen kasu piloto gisa azter dezakegu. <strong>Nafarroako</strong> bertako eztabaida eta<br />

erabakia izan ziren.<br />

Euskararen aldeko hautaketa egiteko betebehar guztiak biltzen<br />

ziren: herri euskalduna, eskolen sortzaileen nahi garbiak, ordura arteko<br />

ohitura, erabakimena Nafarroan zegoen, Iruñeko udalean, ez<br />

Madrilen, eta horko gehiengo absolutoa, gainera, karlistek zuten, teorian<br />

behintzat euskaltzaleak zirenek, eta abar. Bestalde, giro orokorra<br />

ezin hobeagoa zen: Iturengo maisuaren auzi guztia Nafarroa maisumaistrak<br />

izendatzeko eskubidea berreskuratzeko borroka bizian zegoenean<br />

gertatu zen, eta eztabaida horretan <strong>euskararen</strong> argudioa erabilia<br />

izan zen behin baino gehiagotan: aldarrikapena herri euskaldunen<br />

maisu-maistra euskaldunak eduki ahal izateko eskubidearen izenean<br />

egiten zen batzuetan.<br />

Baina, hala ere, zerbaitek huts egin zuen, Iruñeko udalak Iturenerako<br />

Guillermo Martinez maisu erdalduna aukeratu zuelako. Iruñeko —eta<br />

<strong>Nafarroako</strong>— klase politikoa erdalduna zen eta, azken batean, erdal<br />

komunitatearen ikuspegitik jardun zuten. Azaleko argudioa oso erraza<br />

zen: maisurik hoberena aukeratu behar dugu eta hori oposaketetan<br />

puntu gehien lortu duena da. “Zentzu komuneko” arrazoi horren aldean,<br />

gainerako irizpideak —euskalduntasuna, nafartasuna— muntarik<br />

gabekoak iruditzen zitzaizkien. Halaber, izkutuko beste arrazoi bat zegoen:<br />

Alberto Larrondo senadoreak hautagai erdaldunaren aldeko gomendiozko<br />

gutuna bidalia zion alkateari, eta, jakina, senadorearen borondatea<br />

aintzat hartzekoa zen.<br />

Azpimarragarria da maisuek agertzen zuten psikologia edo pentsaera,<br />

instantzietatik uler daitekeenez: euskara kontuan hartu beharreko<br />

baldintza zenik ez zitzaien ezta bururatu ere egiten, nahiz eta deialdian<br />

bertan argi eta garbi horrela agertu. Maisu tituludunak ziren, oposaketak<br />

gaindituta zituzten, irakaskuntza erdarazkoa zen eta, ondorioz, edonora<br />

joateko eskubidea zuten. Horren aldean, ikasleen hizkuntza muntarik<br />

gabeko txikikeria zen maisuentzat.<br />

Prentsak maisu euskalduna hautatzearen beharraz hitz egin zuen,<br />

baina hitzek oso indar txikia izan bide zuten orduan, kasu hartan hain<br />

zuzen, eta udalaren erabakia, elite erdaldunaren erabakia, guztiz bestelakoa<br />

izan zen. Ez zen <strong>euskararen</strong> aurkako hitz bat bera ere aditu eztabaida<br />

osoan. Batzuek alde hitz egiten zuten eta beste batzuk isildu egiten<br />

ziren, gaitasunaren argudioan babestuta. Askotan gertatu izan zen horrela<br />

Nafarroan: denak <strong>euskararen</strong> alde agertu, baina azkenean, inork zergatik<br />

jakin gabe, erabakia gaztelaniaren alde hartzen zen. Erdal komunitatearen<br />

logika beti gailen.<br />

435

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!