Leibniz, Akademie-Ausgabe, Bd. I, 23 - Gottfried Wilhelm Leibniz ...

724 augustinus levesius an leibniz, Mitte September (?) 1704 N. 512
qui brevi Apostolico dato die 14 o Januarii elapsi fulmine splendidissimo et opportunissimo,
et piisissimo percussit.
7. Omitto plurimos alios quia habet proferre dominatio tua praecipuos, descendens
ad aliam partem quam suggerit meus in te animus hicque diffusius tractandam.
5 8. Argumentum longius deductum in praecedentibus receptisque litteris meis non insequar,
praescriptionis scilicet satis superque in illis declaratae, quam sic frequenter repetebat
Tertul. ut L. 5. adversus Marcionem c. 19 scripserit[:] s o l e o i n p r a e s c r i p -
t i o n e a d v e r s u s h a e r e s e s o m n e s d e t e s t i m o n i o t e m p o r u m ,
c o m p e n d i u m f i g e r e , p r i o r e m v i n d i c a n s r e g u l a m n o s t r a m
10 o m n i h a e r e t i c a p o s t e r i t a t e. sed illa supposita, sagacitas tua prud me intelligit
quibus sit ista conclusio Tertulliani L. 1. contra Marc. c. 1. communis. M a r c i o n
D e u m , substituo Deo fidem, q u e m , vel quam i n v e n e r a t , e x t i n c t o L u -
m i n e f i d e i s u a e a m i s i t. n o n n e g a b u n t d i s c i p u l i e j u s p r i -
m a m i l l i u s f i d e m n o b i s c u m f u i s s e , i p s i u s l i t t e r i s t e s t i -
15 b u s : u t h i n c j a m d e s t i n a r i p o s s i t h a e r e t i c u s , q u i d e s e r t o
q u o d p r i u s f u e r a t , i d p o s t e a s i b i e l e g [ e r ] i t , q u o d r e t r o
n o n e r a t.
9 us Animus est et consilium, Illustrissime domine. hic ostendere fidem, quam Lutherus
professus erat, ab Ecclesia catholica retentam et vindicatam illam esse quam Aug us
20 amplexus est, professus est, ab Ecclesia catholica didicit, Ecclesiamque catholicam docuit
usque ad senectam et senium. prius declarabo quod
10 us Ago cum clarissimo Domino versatissimo in pervolvendis veterum libris, ex
quibus et ditat, et ornat, et instruit proprios, sciente quanti fecerit Aug um [,] Aug ni doctrinam
antiqua Ecclesia Romana in S. Innocentio primo, S. Zozimo, S. Bonifacio primo
25 dum viveret Aug us , quas vindicias ipsi praestiterit vix mortuo in immediate sequentibus
S. Caelestino primo, S. Sixto tertio, S. Leone Magno contra reliquias Pelagianorum disseminatas
a viris aliunde doctis et piis Vincentio Lirinensi, Cassiano Massiliensi et aliis;
1 brevi . . . elapsi: Gemeint ist die gegen J. de Launoy, Veritable tradition de l’Eglise, 1702, gerichtete
” damnatio‘‘ vom 28. Januar 1704 (gedr.: Clemens XI., Opera omnia, IV: Bullariam, Francofurti
1729, Sp. 61 f.). 5 litteris meis: N. 428. 7–10 s o l e o . . . p o s t e r i t a t e : Q. Septimius Florens
Tertullianus, Adversus Marcionem, 5, 19, 1 [CCL 1, 1, S. 720]. 11–17 M a r c i o n . . . e r a t :
ebd., 1, 1, 5 f. [CCL 1, 1, S. 442]. 27 Vincentio Lirinensi: zur traditionellen Einordnung des Vinzenz
von Lérins als Semipelagianer vgl. W. O’Connor, Saint Vincent of Lerins and Saint Augustine, in:
Doctor communis, 16, 1963, S. 123–257. 27 Cassiano: vgl. Johannes Cassianus, De incarnatione
Christi contra Nestorium.
20. 7. 2012