genero- asimetria langabeziaren irudikapen sozialean - Euskara

HURBILPEN METODOLOGIKOA
2.4.1. Teknikaren oinarriak
GZTren arabera, irudikapen oro gune zentral baten inguruan antolatzen da.
Gune zentraleko elementuek, irudikapen objektuarekiko lotura sinbolikoa dute.
Moliner-ren hitzetan “Ce n´est pas parce qu´une cognition est fortement reliée à
toutes les autres qu´elle est centrale, c´est parce qu´elle est centrale qu´elle est reliée
aux autres. Et elle est centrale parce qu´elle entretient un lien privilegié avec l´objet
de représentation. Ce lien est symbolique et il résulte des conditions historiques et
sociales qui ont présidé à la naissance de la représentation” (Moliner, 1994, 202 or.).
Hau da, GZTaren arabera, elementu zentralak irudikapena egituratzen dute eta
beraz, irudikapenaren elementu konexuenak dira (Moliner, 1994). Konexio handiaren
kontzeptuak, neurri kuantitatiboa kontutan hartzen du elementu zentralak eta
periferikoak elkarren artean bereiztean. Baina alderdi kuantitatiboak ez du berez
zentraltasunaren hipotesia bermatzen, Moliner-ren hitzetan (Moliner, 1994) elementu
baten konexio handia ez da zentraltasunaren kausa, ondorioa baizik.
Zentraltasunean bi alderdi berezi behar dira, kuantitatiboa eta kualitatiboa. Funtsean
elementu zentralek, lau ezaugarri bereizgarri dauzkate: balio sinbolikoa, indar
asoziatiboa, agerikotasuna eta konexio handia. Lehenengo biak ezaugarri
kualitatiboak dira eta azken biak kuantitatiboak. Elementu baten zentraltasun
hipotesia berresteko ezaugarri kualitatiboak azalerazi behar dira.
Errefusapen teknikarekin elementu batzuk irudikapen sozialean duten
balizko zentraltasuna egiaztatu nahi da (Moliner, 1988). Elementu zentralen
ezaugarrietako bat, irudikapen objektuarekin mantentzen duten harreman
sinbolikoan datza. Harreman hau hausten bada, irudikapenak bere esanahia galtzen
du. Moussounda-k (1993, Moliner-rek aipatua 1994) langabeziari eta langabetuari
buruz egindako ikerketan adibidez, partehartzaileei arazo ekonomikoak ez daukan
baina dirudienez langabetu bat den pertsona baten egoera aurkezten die.
Partehartzaileen erantzuna garbia da, pertsona hau “langabetu faltsu” bat da. Beraz,
errefusapen teknikan objektu bat ez da irudikapen sozialarekin identifikatuko,
objektu horrek irudikapenaren elementu zentral bat zalantzan jartzen badu. Teknika
hau martxan jartzeko beraz, lehenik eta behin eszenatoki zalantzagarri bat sortu
beharra dago (Moliner, 1994), partehartzaileei ikertzen ari garen irudikapena sustatu
93