genero- asimetria langabeziaren irudikapen sozialean - Euskara

HURBILPEN TEORIKOA
sozialari helduz, subjektu-objektu harremanean ez dago subjektu bakarra. Subjektu-
objektu harremanean “beste” (Alter) subjektu batzuek parte hartzen dute (Moscovici,
1984). Planteamendu honetan, subjektu eta objektuaren arteko eskema diadikoa
gainditzen du, eskema triadikoa proposatuz. Irudikapen sozialen fokapenaren
oinarrizko eskema honetan, Ego-alter harreman diadikoak modu ezberdinetan
zehaztuak izan daitezke. Besteren artean, ni-taldea, ni-beste pertsona, ni-nazioa, ni-
komunitatea e.a. (Valencia eta Elejabarrieta, 2007). Ego-alter diadak elkar eraikitako
ezagutzak forma ezberdinak hartzen ditu, tentsioa edota gatazka, edozein ekintza
sozialerako ezinbesteko aurrebaldintza suposatzen duelarik.
Era berean, objektu-subjektu harremanari helduz, hau da, mundu subjektibo
eta objektiboaren arteko harremanari, Moscovici-k (1984) argi zehazten du subjektua
eta objektua ezin direla funtzionalki berezituak ikusi. Subjektu-objektu harremanak
mugatzen du objektua eta Moscovici-k (1986) aipatzen duen bezala, objektuarekiko
harreman hau harreman sozialaren zati intrintsekoa da, eta, beraz marko horretan
interpretatu beharra dago. Maila honetan irudikapen sozialen bitartekari izaera,
nabarmena da. Valencia eta Elejabarrietaren hitzetan, irudikapen sozialetan
subjektibo eta objektiboaren arteko moldaketa ematen da: “Será en este interjuego
entre lo subjetivo y lo objetivo, entre la agencia y la reproducción, que constituye lo
social, donde se forman las representaciones sociales (Valencia eta Elejabarrieta, 2007,
117or.). Doise-k (1990) bere aldetik, irudikapen sozialak fenomeno sozial eta
indibidualen arteko harreman sozial eta kognitiboak barneratzen dituzten prozesu
sinbolikoen printzipio antolatzaile bezala definitzen ditu. Irudikapen sozialak
esparru publikoan errotzen diren bitartekari sinbolikotzat hartu daitezke
(Jovchelovitch, 1994). Honela bada, irudikapen sozialak esparru publikoan, sortu,
kristalizatu eta eraldatuko dira. Irudikapen sozialak errealitate inter-subjektiboko
espazioetan sortzen dira, baina ez dira gogamen indibidual soilen ekoizpenak,
beraien bidez adierazten badira ere. Irudikapen sozialak sorrera soziala dute, espazio
sozialean garatzen dira eta bizitza sozialaren zati dira. Esperientzia indibiduala bere
osotasunean biltzen badute ere, ez dira ekintza indibidualen ondorio (Valencia eta
Elejabarrieta, 2007).
15