genero- asimetria langabeziaren irudikapen sozialean - Euskara

ONDORIOAK ETA EZTABAIDA
baina, gizon langabetuak eta emakume langabetuak ez dute leku bera betetzen
langabeziaren irudikapenean. Izan ere, gizon langabetua erreferentea da eta
emakume langabetua kasu berezia da. Gizon langabetuaren kasuan arazo
ekonomikoen zentraltasuna ez da zalantzan jartzen, emakume langabetuen kasuan
ordea, langabetuaren estatusa zalantzan jartzen da eta ondorioz, arazo ekonomikoen
zentraltasuna.
Langabeziaren irudikapenean erreferentea ikuskera maskulinoa izanik,
benetako langabetua gizona da. Hau da, gizon langabetua enplegua bilatzen duen
eta arazo ekonomikoak dauzkan pertsona da. Enplegua bilatzen ez badu ez da
benetako langabetua izango, prestazio sozialen bizkar bizi nahi duen alperra baizik.
Maila honetan aipatu beharra dago, enpleguaren bilakuntza derrigorrezkoa
baldintza bihurtu dela bai maila instituzionalean baita sozialean ere. Izan ere,
enplegua bilatzen ez duen pertsonak zilegitasuna galtzen du eta parasito soziala
bihurtzen da, langabetu faltsua. Bestalde, arazo ekonomikorik ez badu, ez da
benetako langabetutzat joko, hau da, estutasunak pasatzen dituena eta bizitzeko eta
dirua lortzeko lan egin behar duena. Frantziako Estatuari loturik aurkitzen diren bi
taldeetan gainera, langabetua sozialki baztertua sentitzen den pertsona da.
Emakumezkoen kasuan ordea, arazoa bestelakoa da. Emakume langabetuaren
aurrean ikasleek benetako langabetua den edota langabetu faltsua den erabaki behar
dute. Benetako langabetuaren muturrean, gizonezkoen lekuan jarri eta familiaburua
izanik, arazo ekonomikoak dauzkan eta enplegua bilatzen duen emakumea dugu.
Langabetu faltsuaren lekuan berriz, langabeziaren ondorioak eta ezaugarriak
betetzen ez dituen emakumea, etxekoandrea. Praktika berrien eta irudikapenen
arteko harremanari dagokionez, Flament-ek (1996) lanaren irudikapen sozialaren
inguruan burututako azterketan ondorioztatzen zuen bezala, aldaketa prozesu baten
aurrean gaudela esan daiteke. Flament-en lanaren irudikapenaren inguruan
egindako azterketan, lan maskulinoa modu argian irudikatua azaltzen omen da eta
lan femeninoa zirriborro moduan, ordea. Dirudienez, gizartean oraindik ere gauzak
ez daude erabat garbi eta honen arrazoi nagusia, “arazoak” izan duen garapen
historikoan dugu, hain zuzen ere, emakumeek lan ordainduarekiko izan duten
sarreran. Flament-en hitzetan, “c´est une transformation énorme dans les habitudes
sociales des femmes et des familles françaises” (Flament, 1996, 68 or.).
269