genero- asimetria langabeziaren irudikapen sozialean - Euskara

TEORIATIK IKERKETA OBJEKTURA
eta sozialaren printzipio klasikoak jarraitzen ditu. Helburua berdintasunaren idealak
hazkundearekin eta enplegu betearekin bat egitea da, enpleguaren optimizazioa eta
dependentzia sozialaren minimizazioa lortzea. Honek sektore publikoan enpleguren
hazkundea ekarri zuen eta emakumeen lan-bideratzea ziurtatzeko politiken
garapena. Bigarren ereduak, herrialde neoliberalenak, berriz, merkatuaren
printzipioak aplikatzen ditu. Hau da, soldaten eta lan merkatuaren arautze ezak,
sindikatuen ahulezia eta prestazio sozialetan murrizketak ekarri ditu. Guzti honen
helburua gastu soziala gutxitzea eta, era berean, lanerako joera bultzatzea da.
Hirugarren ereduari dagozkion herrialdeek enpresarien eta sindikatuen
korporatibismoa oso garatua dute. Merkatu laboralean daudenen eta merkatu
laboraletik kanpo daudenen arteko bereizketa sakona da. Presioen aurrean enplegu
politiken erantzuna gizon helduen enpleguak babestea da, estrategia honek
emakumeen eta gazteen lan-bideratzea zailtzen badu ere. Europan ongizate politiken
inguruan emandako eztabaidetan laugarren erregimen bat identifikatu da,
mediterraneoa hain zuzen (Ferrera, 1995, Taylor-Gooby-k aipatua, 1997). Erregimen
honetan kokatzen diren herrialdeen ezaugarrien artean, ongizate estatuaren garapen
berria nabaria da, bere baitan ongizate korporatibistaren eta liberalaren elementuak
ematen direlarik. Askotan, hornidurak boluntarioek eta karitatezko erakundeek
ematen dituzte eta, gainera, babes sozialaren erabilera maltzurra egiten da, interes
politikoak babesteko.
Taylor-Gooby-k (1997) bost herrialde europarretan langabeziaren eta
langabeziaren prestazioei buruzko eztabaiden inguruan egiten duen azterketan, argi
agertzen dira nazional mailako desberdintasunak, normalean gobernu erregimen
bakoitzaren eredu motarekin bat datozenak. Lan hau herrialde ezberdinetako
pertsona gakoekin izandako elkarrizketetan oinarritzen da. Atalaren helburuei
helduz, Frantziako eta Espainiako estatuen inguruan egindako hausnarketetan
finkatuko gara. Frantzia korporatibismo kontinentalean kokatzen du eta Espainia
erregimen mediterraneoan. Frantziako ongizate sistema segurantza sozialaren
prestazioen finantziazioan oinarritzen da, kotizazio gradu altuen bidez ematen dena.
Kotizazioak kostu laboraletan ezartzen dira, gastu sozialaren eta lehiakortasun
internazionalaren eztabaida areagotuz. Tradizio frantziarrean babes soziala, gobernu
zentralaren ekimena izan beharrean, agente sozialen kontrolpean garatu izan da.
67