istanbullasmak_scrd

İSTANBULLAŞMAK
cunda, UNCHR/BMMYK başvuruya Türkiye dışında
bir yeniden yerleşim ülkesi bulmaya çalışıyor.
İkinci sebep, Türkiye, Orta Doğu’dan Avrupa’ya
uzanan uluslararası göç dalgasının kilit noktalarından
biri. Orta Doğu’dan ve İran’dan gelenlerin
amacı genellikle daha “Batı”ya gitmek; dolayısıyla
Türkiye’de kalmak yüksek günlük hayat maliyeti,
ekonomik güçlükler ve sosyal hizmetlerin eksikliği
nedeniyle makbul bir tercih değil.
Türkiye’de göçle ilgili konularda artan bilincin
ve Avrupa Birliği’nin yasadışı göçün ve sığınmacı
akışının kontrolü konusundaki baskılarının
sonucu Türkiye’de yakalanan yasadışı göçmenlerin
sayısı büyük ölçüde arttı. Türk polisinin
istatistiklerine göre, 1995 ile 2004 arasında uygun
vizesi olmadığı için yakalanan İranlıların sayısı
neredeyse 22.000. Ancak, Batı’ya ulaşmalarını
sağlayacak insan kaçakçılarının yardımını kullanan
birçok yakalanmayan vakanın bulunduğunu
da kaydetmek gerekiyor. Sadece az sayıda
insanın UNCHR/BMMYK Türkiye’ye iltica için
başvurduğu ve üçüncü bir ülkeye yerleştirilmek
üzere beklediği yaygın olarak biliniyor, çoğunluk
ise –özellikle daha fazla maddi imkana sahip
olanlar- Batı’ya kendi imkanlarıyla ulaşmaya çalışıyorlar.
Çok sayıda İranlının, İran’a geri dönme
konusunda isteksiz, reddedilmiş sığınmacılar
dahil olmak üzere Türkiye’de, genellikle de belirsiz
koşullarda yaşadığı tahmin ediliyor. Yasadışı
İranlı göçmenler, reddedilmiş sığınmacılar ve iş
adamları, doktorlar, mühendisler ve küçük ve orta
boy işletme sahibi kişiler gibi nitelikli ve yarı-nitelikli
profesyonellerden oluşan yerleşik bir İranlı
topluluğunun yanı sıra, Türkiye’de yasal olarak
kalmakta olan tabiri caizse “turistler” de var. Bazı
İranlılar, başvuruları UNCHR/BMMYK tarafından
reddedildikten sonra Türkiye’de “turist” olarak
kalıyor. İran’a geri dönmektense her üç ayda bir
vizenin gerektirdiği şekilde Türkiye’den çıkış ve
aynı gün tekrar giriş yapıyorlar.
İran’dan ayrılma ve Türkiye’yi seçme sebepleri:
İran’dan ayrılma sebepleri genellikle toplumsal,
dini, siyasi ve ekonomik sorunların bir
birleşimidir; İran’daki baskılar, kadın haklarının
yokluğu ve kadınlar üzerinde uygulanan toplumsal
baskılar, özellikle Bahailere ve İran’da Hıristiyanlığı
kabul edenlere uygulanan dini ayrımcılık
ve ekonomik zorluklar gibi. Birçok İranlı için,
Türkiye’nin yakınlığı, üç ay süresince vize alma
zorunluluğu bulunmaması, sınır boyunca kaçakçılık
ağlarının varlığı, sınırın hemen öte yanında,
Van’da bir UNCHR/ BMMYK ofisinin bulunması
SALT014-İSTANBULLAŞMAK-155