istanbullasmak_scrd

İSTANBULLAŞMAK
riği kabul ederler. Yapı, cephesi hariç, bütünüyle
yıkılmak suretiyle “kurtarılmıştır”. Burası, 2004
yılında içi bomba dolu bir kamyonet, az ötedeki
İngiliz Konsolosluğu’na daldığında ayaktaydı.
Ama dönüşümün sihirli değneğine elbette karşı
koyamazdı. Kasım ayının güneşli bir perşembesinde,
aynı gün, Levent’teki bir binanın önünde
patlayan bomba, orada yıllarca kalacak iskelenin
kurulmasına neden olacak, ama önce, ortalığı
kana bulayacaktı.
25. Yeni Cami
İskele ve büyük onarım. İskele bir yapıya ilgi
göstermenin, onu kollayıp gözetmenin aracı olduğunda,
yapıyla beraber kanserli bir görünümü
andırır. Yapı yerinde durmakta, ağır ağır değişmekte,
ama üzerine çöken iskele sürekli büyüyüp
şekil değiştirmekte, yoğunluğu da değişmektedir.
26. Hünkar Kasrı’nın Önünde
Ticaret Odası’nın Eminönü’nün göbeğindeki
“tevazu”su: Kamusalda ne kadar bağırırsan, sesin
o kadar duyulmaz.
27. Vakıf Han
Örtünün altından çıkan otel, sermayenin “kapatması”
olarak pasajı yaratır. Paranın ve mutenalaştırmanın
sosyal bir tıkaç olarak tesis edilmesi
söz konusudur. Artık pasaja yalnızca otel müşterisi
doymakta. Giyim mağazası ve gözlükçü, “u” planlı,
mermer kaplamalı pasajın iki girişini de tutmuştur.
28. Denizden Manzaralı
Kadıköy İskelesi’ne nazır, blok reklam. Kentliler,
binalarının yüzsüzlüğünü keşfediyor. İskeleler,
akvaryum fetişizmi çağının nimetlerinden nasibini
alıyor bazen de. Her gün yüz binlerce insan, buradaki
iskelelerden kentin Avrupa yakasındaki parçasına
gidip geliyor. Martılar, lağım kokusu, deniz
anaları, büfeler, vapurda çay, meyve suyu ve sahlep,
iskele turnikelerinde hiç bitmeyen elektronik bilet
sesleri. Haydarpaşa Garı ve daha geride, şayet sis
kapatmadıysa, Topkapı-Ayasofya-Sultanahmet
üçlemesi manzarası. Yolda, Haydarpaşa limanının
vinçleri ve silolar. Kadıköy sahilinde yüzlerce dolmuşun
her an değişen çizgisel labirenti. Ama büyük
gsm operatörü, sanki tüm bunlardan habersizmiş
gibi aynı sloganı yineler durur: “Bağlan hayata”.
SALT014-İSTANBULLAŞMAK-168