istanbullasmak_scrd

İSTANBULLAŞMAK
etmek için kullanılan bir terim. Talep, henüz
dile getirilmemiş bir potansiyele ilişkin olduğunda
bile kullanımı gündeme gelebilir. [Ed.]
Anarşinin Türk belleğindeki karşılığı darbe öncesi
koşullarını tanımlar. Biraz daha uzak bir noktadan,
daha geniş bir tarih aralığına bakıldığında ise anarşinin
temel yapının dışında neredeyse her türden
aykırılığı tanımlamak için kullanıldığı görünür.
İstanbul önemli anarşi mekanlarından olagelmiştir.
19. yüzyıl Osmanlısının neredeyse bütün ayrılıkçı
grupları İstanbul’da örgütlenir; İstanbul’daki
basım olanaklarını kullanarak kendi yayınlarını
yaparlar. Ülkenin başkentinde varolabilen bu türden
“tehlikeli” örgütlenmenin kentin metropoliten
yapısı nedeniyle engellenmesi olanaklı değildir.
Bu yüzden denebilir ki, İstanbul sürekli olarak
anarşinin ve buna karşı bir tepki olarak beliren
zenofobik fikirlerin üretildiği yerdir. Dolayısıyla
İstanbul bir taraftan dizginlenmeye, düzen getirilmeye
çalışılan, kamusal alanı belirli bir kesime
kapatılan, daha sonra yeniden açılmaya çalışılan,
diğer taraftan düzeni sürekli bozma eğilimindeki
dinamiklere sahip bir mekanı tanımlar. Bu nedenle
Türkiye’de anarşi, temsil ettiği siyasal yapı üzerinden
neredeyse hiç anlamlandırılamaz. Sürekli
terörle özdeşleştirilen kötücül bir anlamı içinde
barındırır. Değişime ve farklılığın üretilmesine
karşı gayri ihtiyari geliştirilmiş korku bastırılmadığı,
başka bir ifadeyle, değişimi kontrol etme talebi
sorgulanmaya başlanmadığı sürece de bu anlamın
dönüşeceğini varsaymak zor görünmektedir.
—Ersin Altın
ANARŞİ (II)
İstanbul’u İstanbul olmaktan çıkarma ve kırsal
bir dinginliğe kavuşturma arzusunun kısa
tarifi. [Ed.]
İstanbul’da anarşi, tahmin edilebileceği üzere genellikle,
İstanbul’da kargaşanın egemenliği anlamında
kullanılmaktadır. Anarşi sözcüğü bilindiği
gibi hükümdarın, yöneticinin yokluğu anlamına
gelen Yunanca bir sözcüktür. Hükümdarın yokluğunu
düzenin sonu olarak görenler için toplumun
piramidal ve hiyerarşik yapısının yıkılması tek
sözcükle özetlenebilir: Kargaşa. Otorite yanlısı
(veya bağımlısı) bu perspektif, otoritenin yokluğunu
düzenin de sonu olarak görür. Öte yandan,
hükümdarın aradan çekildiği, karşılıklı yardımlaşmaya
dayanan, dikey ilişkilerin yerini yatay
SALT014-İSTANBULLAŞMAK-024