istanbullasmak_scrd

İSTANBULLAŞMAK
toplumunun genel karargahı haline gelmiş olan
Bağdat Caddesi (bak. Bağdat Caddesi) ve civarındaki
lüks konutların etrafında da görebildiğimize
göre, varlıklarının süregelmesinde kent dokusunun
ancak kısmi bir etkisi olduğunu söyleyebiliriz.
Yukardaki son örnekten yola çıkarak, köpeklerin
mahallelerdeki varlıklarının sadece bir sınıfsal
ayrımdan kaynaklanmadığını da ilave etmek
lazım. Evet, büyük ihtimalle Ataköy, Suadiye ya
da Nişantaşı gibi orta-üst sınıf mahallelerde daha
sık telef ediliyorlar, bu mahallelerin evlerinde
ikamet eden türdeşlerinden beslenme standartları
açısından radikal bir şekilde ayrılıyorlar, ancak bu
mahallelerde de hemen her zaman hiç de azımsanamayacak
miktarda sokak köpeğine rastlamak
mümkündür.
Bu sınıfsal yapıdan görece bağımsız iç içe yaşam,
kısmen de olsa güvenlik ihtiyacının köpekler
vasıtasıyla halen karşılanabiliyor olmasıyla açıklanabilir.
Zengin mahallelerde otoparkların, lüks
apartman sakinlerinin sahiplenmesi ile yarı evcilleşen,
daha yoksul mahallelerde yine genel asayişin
sağlanmasında bekçilik görevlerini sürdürüp çöpten
ve ahalinin sunduklarından beslenerek yaşayan
köpeklerin sayısı hayli fazladır. Ancak köpeklerin
hepsi bekçilikle iştigal etmedikleri gibi, çoğunlukla
bir çöp toplayıcısı ya da berduş ile beraber gezen
göçebe köpekler de sıklıkla karşımıza çıkar.
İslam dininin yapısına atfedilen köpekseverlik
ise hem somut olarak, fıkıh yoluyla desteklenmesi
zor bir iddiadır, hem de metropolü olduğundan
fazla İslam kültürüne bağımlı kılmak gibi bir
tehlike barındırır. Reşat Ekrem Koçu, İstanbul
Ansiklopedisi’nde Müslümanların köpeklere bakmakla
beraber, onları evlerine alacak kadar ileri
giden Rumlar ile alay ettiklerini söyler. Öyleyse,
daha önce sözünü ettiğimiz ve Batılı seyyahlarca
“Türkler” diye adlandırılan köpekseverlerin
Rumları da kapsadığını mı söylemek gerekir Her
halükarda, İstanbulluların köpeklerle iç içe geçmiş
yaşamını sadece dinsel motiflerden yola çıkarak
anlamlandırmak da olası gözükmemektedir. Taner
Timur, 19. yüzyılda bazı Batılı seyyahların
Türklerin köpeklerle ilişkisini Türkmenistan’a
dayandırmasını, haklı olarak ihtiyatla karşılar.
Ne de olsa an itibarı ile kımız da tüketmiyoruz.
2004 yılında çıkan 5199 Sayılı Hayvanları Koruma
Yasası ile sokak hayvanlarının kısırlaştırılarak
yerlerine bırakılmasına karar verildi. Bu esnada
diğer sağlık sorunları da giderileceği için, kuduz
SALT014-İSTANBULLAŞMAK-326