Slavoljub Gacović POREKLO I POSTOJBINA RUMUNA (VLAHA)

Od povlašenih Srba do vlaškog jezika 135
crkvene popise pojedinih parohija u Poţarevaĉkom, Groĉanskom i
Beogradskom egzarhatu iz 1733, 1734. i 1735. godine, kao i
monografije koje se odnose na pojedine mikroregije, moţemo dobiti
priliĉno taĉan pregled etniĉkog stanja na prostoru današnje
Braniĉevske eparhije u vreme naseljavanja Rumuna (Vlaha) od 1718.
do 1750. godine. Dakle, na osnovu iznetih izvora sela naseljena
rumunskim (vlaškim) ţivljem na prostoru Braniĉeva bila su:
Oreškovica, Mosna, Jastrebica (po pola Srbi i Vlasi), Zelenike (po
pola Srbi i Vlasi), Ĉešljeva Bara, Mustapići, Mišlenovci (izmešani
Srbi i Vlasi), Srednjevo (Vlasi i Srbi), Marijani (Srbi i Vlasi
pomešani), Kliĉevac (Srbi i Vlasi), Biskupije (Srbi i Vlasi), Kalište
(Srbi i Vlasi), Kusić (Srbi i Vlasi), Voluja („Vlasi ĉina komorskago”),
Duboka, Neresnica, Zatonje (pola Srbi i Vlasi), Kisiljevo (Srbi i
Vlasi), Topolovnik, Ţdrelo (Vlasi vojniĉkog reda), Bobovo („Bobova
Vlasi ako se ne odsele”), Rahanovac (= Ranovac), Melnica,
Majdanpek (Vlasi rudari imali sveštenika Šarbana koji nije znao
srpski, a bio je rukopoloţen 1728), Rudna Glava, Zlatovo, Busur,
Veziĉevo, Ćavdin, Šetonje, Burovac, Tabanovac, Oreškovica,
Vošanovac, Lopušnik, ZabrĊe, Pankovo, Veliki Popovac, Rašanac,
Duboĉka, Trnovĉe, Kamenovo, Kneţica, Leskovac, Veliko Laole,
Malo Laole, Ţdrelo, Bistrica, Stamnica, Vitovnica, Kladurovo,
Crljenac, Aljikovo, Kobilje, Manastirica, Starĉevo i Dobrinje. Rumuni
(Vlasi) su se u svim navedenim naseljima doselili u vremenu od 1718.
do 1750. godine, ali su se doseljavanja nastavila i u drugoj polovini
XVIII i prvoj polovini XIX veka. 483 Što se tiĉe podruĉja istoĉno od
Miroĉ planine, Tihomir Stanojević o migracijama Rumuna (Vlaha) u
vreme austrijske okupacije kaţe: „Ako je poĉetkom XVIII veka
Negotinska krajina bila retko naseljena, u toku austrijske okupacije
(17181739) broj domaćinstava se skoro upetostruĉio. Pada u oĉi
porast domaćinstava u vlaškim naseljima i stagnacije u selima srpskog
stanovništva…” 484 Isti je sluĉaj kao u Braniĉevu, najpre su se iz
483 Nebojša Đokić, Etnički sastav stanovništva na prostoru današnje Braničevske
eparhije u XVIII veku, Braniĉevski glasnik 7, Poţarevac, 2010, 82132; Antonije
Lazić, Naseljavanje i razvitak naselja u srednjem i gornjem Peku, Glasnik
Geografskog društva, sv. XXV, Beograd 1939, 1617.
484 Tihomir Stanojević, Negotin i Krajina od prvih tragova do 1858. godine,
Negotin 1972, 37. Ovde je oĉigledna aluzija na doseobu rumunskog stanovništva u