Slavoljub Gacović POREKLO I POSTOJBINA RUMUNA (VLAHA)

Od povlašenih Srba do vlaškog jezika 349
4. – 31. kanon svetih Apostola, 5. kanon Antiohijskog sabora,
kao i ţl. 15 Kriviţnih pravila SPC i time stvorio krivicu za koju je
vešina pomenutih sveštenih kanon kao i ţl. 17. Kriviţnog pravila
SPC, predviŤaju kaznu LIŠENJA SVEŠTENOG ŢINA.”
Nakon toga Crkveni sud u optuţnici navodi dokaze tuţbenih
navoda da je Bojan Aleksandroviš primljen u Beogradsku bogosloviju
aktom Ebr. 147 od 12. avgusta 1992. godine blagoslovom episkopa
timoţkog, a upisao se na isti fakultet u Beogradu školske 1997/98.
godine; da je na osnovu izveštaja Episkopa braniţevskog optuţeni
ţinodejstvovao i na njegovoj teritoriji bez njegovog znanja i
blagoslova; da se uprkos brojnim upozorenjima optuţeni nije uzdrţao
od ţinodejstvovanja itd., itd., te ga na osnovu svega toga Crkveni sud
Srpske pravoslavne Eparhije timoţke lišava sveštenog čina.
Danil Stojenesku (Stoenescu), episkop Daciae Felix, po
ovlaššenju koje ima od sinoda Rumunske pravoslavne crkve od 29.
oktobra 2008. godine, Bojana Aleksandroviša, paroha i protopopa
Daciae Ripensis (iz Timoka), imenovao je 9. novembra iste godine u
ţin patrijaršijskog i njegovog liţnog savetnika za odnose sa srpskim
drţavnim i crkvenim vlastima (Faksimil dokumenta 23. Imenovanje
Bojana Aleksandrovića za paroha malajniĉkog i protopopa
Daciae Ripensis (iz Timoka) u svojstvu liĉnog i parohijskog
savetnika), a sveti sinod Rumunske pravoslavne crkve je dan kasnije,
10. novembra 2008. godine, konstatovao da akt o oduzimanju
sveštenog čina (act de caterisire) Bojanu Aleksandrovišu nije validan
zato što optuţeni nije sveštenik Srpske pravoslavne crkve, veš
Rumunske pravoslavne crkve (Faksimil dokumenta 24. Lišavanje
Bojana Aleksandrovića svešteniĉkog ĉina od strane Crkvenog
suda Eparhije timoĉke Srpske Pravoslavne Crkve nije validno).
Istraţivaţki tim ISAC fonda iz Beograda smatra da „vlast u
Srbiji mora da reformiše zakonodavni okvir i dozvoli slobodu
veroispovesti u punoj meri za sve graŤane, kako je to predviŤeno
Okvirnom konvencijom o ljudskim pravima i drugim meŤunarodnim
dokumentima koje je Srbija prihvatila”. Time bi vlast u Srbiji, što se
Rumuna (Vlaha) tiţe, ukinula viševekovnu asimilaciju koju je nad
njima vršila i još uvek vrši Srpska pravoslavna crkva.
Istini za volju, Okvirnu konvenciju za ljudska prava i druge
meŤunarodne dokumente Srpska pravoslavna crkva nije potpisala, pa