Slavoljub Gacović POREKLO I POSTOJBINA RUMUNA (VLAHA)

Od povlašenih Srba do vlaškog jezika 59
Sledeši stepeni ove evolucije zabeleţeni u srednjovekovnim izvorima
jesu Sclavinia, Avaria, Patzinakia i Kumania. 148 Da bismo poduprli
ovu tezu, iz reţnika Suide naveššemo jednog Zerkona, drţavljanina
Rimske imperije, „Maura poreklom”, koji je u V veku bio odveden u
zarobljeništvo kod „kraljevskih Skita”; naziv pod kojim se
podrazumevaju Huni, gde je trebalo da ţivi do kraja ţivota. Ulaskom
Zerkona u Barbaricum, anonimni autor X veka zarobljenog Maura
definiše: „drugaţije nazvan Skit, a poreklom Maur”
( , ). 149 Dakle,
anonimni autor pravi razliku izmeŤu etniţkog porekla navedene osobe
i politiţkog okruţenja, tj. rimski graĊanin Zerkon, koji je poreklom
Maur, pod politiţkom dominacijom Skita biše prozvan Skit. Isto še
biti s Daĉanima koji su ušli u drţavnu tvorevinu Patzinakia – biše
prozvani Peĉenezima. Ko su Daĉani koji u XXI veku naseljavahu
karpatsko-staroplaninski areal i bejahu prozvani Peţenezi? Po mom
mišljenju, vizantijski pisac, koji ignoriše velike etniţke promene
nastale severno od Dunava tokom I milenijuma n.e., romanizovane
potomke antiţke populacije imenuje etnonimom Daĉani koji je
homonim, kao što su na Balkanu Vlasi bili imenovani etnonimom
Daĉani i Moesi, a na Zapadu Francuzi i Italijani etnonimima Galli i
Itali. 150 Krajem XI veka Ana Komnina u svom delu Alexiada spominje
Gete kao jedan znaţajan faktor u izveštaju o snagama koje su se
sukobile u oblasti Dunava. Po nekim autorima je vrlo moguše da su
ovi Geti Rumuni severno od Dunava. 151 Zbog analogije valja navesti i
tekst J. Kantakuzina (Ioan Cantacuzino) koji spominje „Gete s one
strane Istra”, tj. Rumune, a zasebno Skite, tj. Kumane. 152 Ana
Komnina spominje, podjednako, u nekoliko redova, i Vlahe
Balkanskog poluostrva. 153
148 Originea și continuitatea românilor, II, 333.
149 Suidae Lexicon, ed. A. Adler, II, 501.
150 Originea și continuitatea românilor, II, 335.
151 E. Stanescu, Les „mixobarbares” du bas-Danube au XI-e siècle: Quelques
problèmes de terminologie des textes, u: Nouvelles études d'histoire, III, 5051.
152 Fontes historiae Daco-Romanae, III, București 1975, 485.
153 Fontes historiae Daco-Romanae, III, București 1975, 85 (1083. godine), 109
(1091. godine), 115 (1096. godine).