Slavoljub Gacović POREKLO I POSTOJBINA RUMUNA (VLAHA)

348 Slavoljub Gacović
Rumunska pravoslavna crkva „sve Vlahe u ’dolini Timoka’ i
uopšte u istoţnoj Srbiji vidi kao etniţke Rumune pod pritiskom
asimilacije. Rumunima, tzv. Vlasima, u istoţnoj Srbiji se, izmeŤu
ostalog, ne dozvoljava da slušaju bogosluţenje na maternjem jeziku,
pa sa tim delovanjem SPC vrši njihovo ’odnaroĎivanje’”. 1077
Zato je Rumunska pravoslavna crkva reagovala, odnosno
episkop-administrator Danil Partošanu (Partoșanu) sa sedištem u
Vršcu podrţao je 23. januara zahtev Bojana Aleksandroviša da na
svom imanju podigne hram u kojem še sluţiti liturgiju na maternjem
jeziku vernicima sela Malajnice. Zatim ga je dana 4. juna 2005.
hirotonisao za Ťakona, a u sveštenika 5. juna iste godine u svetom
manastiru Prislop i Retezat u ţupaniji Hunedoara u Rumuniji
(Faksimil dokumenta, 22 – Hirotonisanje Bojana Aleksandrovića).
Usled eskalacije odnosa izmeŤu Srpske i Rumunske pravoslavne
crkve crkvenosudski tuţilac Eparhije timoţke protojerej stavrofor
Borivoje Radojiţiš optuţuje „prezvitera Bojana Aleksandroviša”
Crkvenom sudu Srpske pravoslavne Eparhije timoţke za sledeše
prestupe:
„1. Kao klirik Srpske Pravoslavne Crkve rukopoloţen od strane
Episkopa Rumunske Pravoslavne Crkve, Dr Danila, bez saglasnosti.
2. Ţinodejstvovao kao sveštenik RPC, bez blagoslova nadleţnih
Episkopa na teritoriji timoţke i braniţevske Eparhije.
3. Ţinodejstvovao pod zabranom sveštenodejstva.
4. Izvršio opelo nad nekrštenim licem.
5. Organizovao parasinagogu na etnofiletistiţkim osnovama.
Ovim prestupima optuţeni je prekršio sledeše sveštene kanone:
1. – 12. kanon svetih Apostola, 20. kanon Ţetvrtog
vaseljenskog sabora, 17. kanon Trulskog sabora, 6. i 7. kanon
Antiohijskog pomesnog sabora, 54. kanon Kartaginskog sabora.
2. – 15. kanon svetih Apostola, 15. i 16. kanon Prvog
vaseljenskog sabora, 5. i 10. kanon Ţetvrtog vaseljenskog sabora.
3. – 12, 13. i 32. kanon svetih Apostola, 5. kanon Prvog
vaseljenskog sabora, 6. kanon Antiohijskog sabora, 13. kanon
Sardiţkog sabora, 11. kanon Kartaginskog sabora, kao i ţl. 17.
Kriviţnog pravila SPC.
1077 Igor Novakoviš, Nenad ĐurŤeviš, op. cit., 64.