Slavoljub Gacović POREKLO I POSTOJBINA RUMUNA (VLAHA)

Od povlašenih Srba do vlaškog jezika 89
trgovinom ili rudarstvom, ostalo na prostoru bivše Trajanove Dakije.
Kontinuitet stanovništva Trajanove Dakije potvrĊuje nam mnoštvo
arheoloških artefakata dako-rimske i rimsko-vizantijske provenijencije
u sledećim kulturama: Ipotești-Cîndești, Ciurelu-Brateiu ili Costișa-
Botoșana II, koje su istraţene na prostoru antiĉke Dakije. 284 Seobe
koje su krenule negde sredinom III veka nove ere, taĉnije invazijom
Karpa 245. i ubistvom imperatora Decija 251. godine kod Abritusa u
bici sa Ostrogotima, pa sve do turskih osvajanja Balkanskog
poluostrva, koja su zapoĉeta osvajanjem Galipolja 1352. godine, išle
su iz severnih ka juţnim provincijama Rimske i Vizantijske imperije,
mada ima dosta autora, meĊu kojima i rumunskih istoriĉara i filologa,
koji kaţu da je posebno u milenijumu velikih migracija bilo i onih
seoba romanskog stanovništva koje su išle sa balkanskog na
karpatsko-dunavski prostor u VIVII, u VIVIII, u VIIIIX, u IXX,
pa ĉak i u XIIXIV veku. 285
Vizantijski narativni izvori o sudbini romanskog stanovništva u
oĉigledno ĉestim migracijama i deportacijama iz Ilirika i u Ilirik
tokom V, VI, VII i VIII veka veoma su oskudni. Ipak, i na osnovu
284 Kalupi za livenje nakita, komadi opasaĉa ili krstova bili su otkriveni na
lokalitetima: Cristur (oblast Covasna), Botoșana (oblast Suceava), Costești (oblast
Iași), Lozna (oblast Botoșani), Parincea (oblast Bacău), Budureasca (oblast Prahova),
București (oblast Străulești-Lunca i ulica Soldat N. Chivan), Olteni (oblast Teleorman
itd. Vidi: Dan Gh. Teodor, Teritoriul est-carpatic î n veacurile VXI e. n. : contribuții
arheologice și istorice la problema formă rii poporului româ n , Iași, Junimea, 1978,
164 (fig. 5), 165 (fig. 6); Dan Gh. Teodor, Natives and slavs in the east-carpathian
regions of Romania in the 6th10th centuries. – u: Relations between the
autochthonous population and the migratory populations on the territory of Romania,
Bukarest, 1975, 158; P. Diaconu: Românii și populațiile în migrație, u: Independența
României, Bukarest, 1977, 40: „U završnoj etapi etnogenetskog procesa rumunski
narod je stvorio vlastitu materijalnu kulturu, koja je – u svojim osnovnim
komponentama – reflektovala daĉku i rimsku lokalnu provincijsku tradiciju.”
285 A. Balogh, Histoire démythifiée de la Roumaine, Paris, 1979, 40, 84 ; Endre
Haraszti, The Ethnic History of Transylvania, Florida, 1971, 3467 ; E. Horvath, The
Early History of Transylvania, u: Transylvania and the Hungarian-Rumanian
Problem, 5860; В. Д. Королюк, Термин „волошская земля” в
раннесредневековых писъменных источниках, u: Eтническая история
восточниых романцев, Древностъ и средние века, Москва, 1979, 517 ; J.
Peisker, Die Abkunft der Rumänen wirtschaftsgeschichtlich untersucht, u: Zeitschrift
des historischen Vereines für Steiermark, XV, 1977, 160205.