30.01.2015 Views

ილიადა

ილიადა

ილიადა

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

”ფოინიქს, მამი! ღვთაებრივო! არა მჭირდება<br />

მე ეს დიდება, მჯერა, ზევსი მომაგებს პატივს<br />

და ეს შემრჩება სპათა წინაშე, სანამდის სუნთქვა<br />

610 დამივლის მკერდში და იძვრიან მძლავრი ფეხები.<br />

ერთ რამეს გეტყვი და, მოხუცო, გულს ჩაიმარხე:<br />

სულს ნუღარ მიმღვრევ, ვედრებით და ოხვრა-გოდებით<br />

აგამენონის საამებლად! ის არ გიყვარდეს<br />

ისე, რომ ვისაც შენ უყვარხარ, შესძულდე, გმირო!<br />

615 შენ კაცი იგი შემიგინე, ვინც შემაგინა!<br />

(მო, ჩემთან ერთად მოილხინე მეფურ პატივით).<br />

პასუხს ესენი მიუტანენ, შენ კი აქ დარჩი,<br />

ფაფუკ საწოლზე მოისვენე. ხვალ, სისხამ დილით,<br />

ერთად ვიფიქროთ, შინ გავწიოთ, თუ დავრჩეთ აქვე”<br />

620 თქვა და პატროკლეს მეყსეულად გმირმა წამუყო:<br />

გაუმზადეო სარეცელი, სურდა, რომ სტუმრებს<br />

დროზე ეფიქრათ გაბრუნება. მძლე აიანტმა,<br />

ტელამონიდმა ღვთაებრივმა მიმართა მოყმეთ:<br />

”ლაერტის ძეო ოდისევსო, ჭკუა ულევო!<br />

625 დროა, წავიდეთ.<br />

ვხედავ ამ გზით სასურველ შედეგს<br />

ვეღარ მივაღწევთ. მალე უნდა ვუთხრათ პასუხი<br />

დანაელთ, თუმცა, სასიკეთოს ვერაფერს ვეტყვით.<br />

გველოდებიან, სხედან სპანი. ხოლო პელიდმა<br />

გულს ჩაინერგა სიამაყე ზღვარს გადასული!<br />

630 სასტიკს არაფრად ჩაუგდია თვით მეგობარიც,<br />

მას მთელს ბანაკში ყველასაგან რომ გამოვარჩევდით,<br />

გულქვას, უგრძნობელს!<br />

ძმაც კი იღებს მოკლული ძმისთვის,<br />

მამა-შვილისთვის გამოსასყიდს და ამ დროს მკვლელი<br />

ხალხში თავსა გრძნობს არხეინად, თუ განძს გაიღებს.<br />

635 საზღოს მიმღები შურისმგებელ სულს და ამაყ გულს<br />

დააცხრობს ხოლმე. მაგრამ ღმერთმა შენ უბოლოო<br />

რისხვით აგინთო გული მხოლოდ ერთი ქალისთვის!<br />

ჩვენ ხომ შვიდს გაძლევთ - უკეთესებს უკეთესთ შორის,<br />

სხვა მრავალ ძღვენსაც! შეიმოსე სიკეთით სული!<br />

640 შენს კარავს მაინც სცემდე პატივს: ჭერქვეშ გეწვიეთ<br />

დანაელთ ელჩნი! შენგან ველით აქაველთ შორის<br />

ყველაზე უფრო მხარდაჭერას და მეგობრობას!’<br />

მყისვე ფეხმარდმა აქილევსმა მიუგო მოყმეს:<br />

”ტელეამონის ძევს იანტო, კეთილშობილო!<br />

645 შენ გულით ამბობ, ვგრძნობ, ყველაფერს, მაგრამ, მამაცო,<br />

რისხვა შემიძრავს სულს, როგორც კი გამახსენდება,<br />

ვით შემიგინა პირისწყალი არგიველთ შორის<br />

164

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!