áááááá
áááááá
áááááá
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ქებაში აგამენონისთვის მიცემულ პასუხში გამოთქმული აზრი, რომ აქილევსი ტროელებთან თავისი<br />
ინტერესებისათვის კი არ იბრძოდა, არამედ ბერძენი მენელაოსისა და აგამენონის საქმეს აკეთებდა,<br />
ლოგიკური თანმიმდევრობით ვითარდება პოემაში.<br />
ჩვენი აზრით, ავტორს თუნდაც ნდომოდა, რომ აქილევსს უფრო აშკარად გამოეხატა<br />
სიძულვილი ბერძნების მიმართ, ამაზე მეტს მაინც ვერ ათქმევინებდა გმირს, რადგან უღალატებდა<br />
მხატვრულ ზომიერებას, აქილევსს არ შეეძლო მოსული სტუმრებისათვის, რომელთ შორის მისი<br />
აღზრდილი ფოინიქსიც იყო, უფრო მკაცრად მიემართა. განა მისი სიტყვებიდან ისედაც საკმარისად<br />
ვერ გაიგებდნენ მოციქულნი, რომ აქილევსსი მათი მეგობრიდან მტრად გადაიქცა და მას ვერავითარი<br />
ძალა ვერ დააბრუნებს აქაველებთან ბერძნებმა კარგად იციან, რომ ”მძლავრი პელიდი როდიღა სწუხს<br />
აქაველებზე! იქნება ელის, ჰელესტპონტთან, ამ უშედეგო ომში აქაველთ ხომალდების აბრიალებას,<br />
ერთიმეორის მიყოლებით ჩვენს საზარს” (XI , 664-667).<br />
ბერძნებმა კარგად იციან, რომ აქილევსს მათი წარმატებულობა ახარებს:<br />
ატრიდო, ახლა აქილევსის უგლიმი გული<br />
ძგერს სიხარულით, როს აქველთ ვაებას ხედავს,<br />
არ შერჩენია სიბრალულიც მცირეოდენი!<br />
(XIV, 139-141).<br />
ჩვენთვის მეტად საინტერესოა XVI ქება. პატროკლე ბრუნდება აქილევსთან ბერძენთა ბანაკის<br />
დათვალიერების შემდეგ და ქვითინებს. აქილევსისთვის გაუგებარია მისი ცრემლის მიზეზი:<br />
რაო, პატროკლევ, რად ქვითინებ, ვით ნორჩი გოგო,<br />
დედას რომ მისდევს, ატატებას ჰვედრის ტირილით,<br />
ებღაუჭება კაბას, წამსვლელს კალთაზე ეკვრის<br />
და შესციცინებს ცრემლიანი - ამიყვანეო. . .<br />
(XVI, 7-10).<br />
პატროკლე გაოცებულია გმირის გულქვაობით. მრავალმხრივ საყურადღებოა აქილევსის სიტყვა<br />
და ამიტომ მოგყვავს იგი მთლიანად:<br />
აბა, რას ამბობ, ო, პატროკლევ, კეთილშობილო!<br />
მისნობა როგორ შემაშინებს<br />
ღვთაებრივ დედას<br />
ზევსის სურვილზე არაფერი ჩემთვის არ უთქვამს.<br />
მაგრამ გულს მსჭვალავს, სულს მიშფოთებს სასტიკი რისხვა,<br />
როს ვხედავ - კაცი თანასწორის გაძარცვას ცდილობს<br />
მხოლოდ იმიტომ, რომ უფლებით აღემატება!<br />
და არც დაცხრება რისხვა ჩემი:<br />
ბრძოლაგადახდილს<br />
აქაველებმა შემირჩიეს ჯილდო ასული:<br />
შუბით ვირგუნე, როს დავრთგუნე მტკიცე ქალაქი<br />
და თვითნებურად გამომტაცა ხელიდან ქალი<br />
აგამენონმა, თითოქს ვინმე ბოგანო ვიყო!<br />
მაგრამ რაც მოხდა, რას გავაწყობ!<br />
არც ეგ ივარგებს,<br />
რომ რისხვას ზღვარი არ დავუდო.<br />
ის კი ცხადია,<br />
არ დავწყნარდები, სანამ აქვე ჩემს ხომალდებთან<br />
და ჩვენს ბანაკთან არ ატყდება ომის გნიასი. . .<br />
კარგი, პატროკლევ, შეიმოსე ჩემი ბექთარით<br />
და წინ გაუძეხ მირმიდონელთ, ომს მოწყურებულთ.<br />
ვხედავ, გარშემო ტროელ სპათა შავი ღრუბელი<br />
გემს მოსჯარვია, ზღვის კიდესთან მიჭეჭყილები<br />
21
Change language