ილიადა

119. შ ი შ ი დ ა ს ა შ ი ნ ე ლ ე ბ მ ა - ამ შემთხვევაში იგულისხმება არა ემოციები, არამედ ამ
განცდათა გამომწვევი ღმერთები.
412. ათენა იყო ხელოვნებისა და ხელოსნობის ქომაგიც.
425. დ ა რ დ ა ნ ნ ი - დარდანელები, დარდანოსის შთამომავალნი, ტროელთა ერთ-ერთი რაზმი,
რომელსაც ენეასი მეთაურობდა.
566-567. რ ვ ა ლ ი ს კ ე დ ელ ი გ ე მ ს შ ე მ ო ა ვ ლ ე ს - იგულისხმება აბჯარასხმულ მეომართა
ცოცხალი კედელი.
706. პროტესილაოსი იყო პირველი, ვინც ტროის ომს შეეწირა.
729. შ ვ ი დ ტ ე რ ფ ი ა ნ ი მ ე რ ხ ი - მთლად ნათელი არ არის, რას გულისხმობდა ამ სიტყვებში
ჰომეროსი. შესაძლოა, მართალი იყო ”ილიადის” რუსულად მთარგმენლი გნედიჩი, რომელიც
თვლიდა, რომ ”შვიდტერფიანი მერხი” მენიჩბეთა დასაჯდომად კი არ იყო განკუთვნილი, არამედ
წარმოადგენდა შვიდი ტერფის სიგრძე, ’შვიდფუტიან” (ინგლისური ”ფუტი” ნიშნავს ”ტერფს”)
ფიცარს, რომელსაც გემიდან გადმოსასვლელად, ტრაპად იყენებდნენ.
47. ს ი კ ვ დ ი ლ ი ს ა ს თ ხ ო ვ დ ა - იგულისხმება, რომ პატროკლეს ომში ჩაბმას მალე უნდა
მოჰყოლოდა მისი სიკვდილი.
150. ჰ ა რ პ ი ა პ ო დ ა რ გ ე - ჰ ა რ პ ი ე ბ ი - სიკვდილის მომასწავებელი სულები. პოდარგემ
ზეფიროსთან შეუღლებით შვა აქილევსის რაშები - ქსანთოსი და ბალიოსი.
174. ს პ ე რ ქ ე ი ო ს ი - მდინარე თესალიაში.
235. ს ე ლ ე ბ ი - მოგვები და მისნები დოდონაში. ისინი წინასწარმეტყველებდნენ წმინდა მუხის
ფოთლების შრიალზე, ამიტომ დადიოდნენ ფეხშიშველნი.
329. ქ ი მ ე რ ა - ურჩხული.
ქება მეჩვიდმეტე
4-5. ჩვენამდე მოაღწია ამ ტაეპების ძველქართულმა თარგმანმა, რომელიც ასე ჟღერს: ბარბით
მცემლობს პირშო-შობა ვერ მეცნიერი შობისა”.
210-211. ”ჩ ა ს ა ხ ლ დ ა გ უ ლ შ ი შ მ ა გ ი ა რ ე ს ი ” - გმირი ბრძოლის სურვიით აღინთო.
425. სპილენძის ცა, სპილენძისფერი ცა ჩვეულებრივი გამოთქმაა ”ილიადისთვის”, იგი ერთი მხრივ
მიანიშნებს ჩამავალი მზით შეფერილი, შეღრუბლებული ზეცის ფერს და მეორე მხრივ ხაზს
უსვამს ბუნების სურათის მსგავსებას ბატალურ სცენასთან. ამით ჰქმნის პოეტი მძიმე და
საბედისწერო განწყობილებას. სპილენძს სიკვდილი მოაქვს, ცა სპილენძისფერია, ავის
მომასწავებელია, ბრძოლის ველზე სპილენძი მძვინვარებს, მოყმეთაც ”სპილენძის ძილი” ეუფლება.
ქება მეთვრამეტე
38. ნ ე რ ე ი დ ე ბ ი - ზღვის ნერევსის ასულები.
421