ილიადა

პულიდამანტმა ეს შენიშნა, ცხენებს მივარდა,
455 პროტიაონის ძეს მიჰგვარა, გმირ ასტინოეს,
რომ მას სადმე შორს არ გაესვა, თვალი სჭეროდა.
თვით კი საომრად დაუბრუნდა მეწინავეებს.
ტევკროსმა სეფქა კვლავ გამართა, აბჯროსან ჰექტორს
აიძულებდა კიდეც ბრძოლის ველი დაეგდო,
460 ამოართმევდა უძლეველ გმირს სულ უეჭველად,
მაგრამ ვერ შეძლო აეცდინა ზევსის განგება -
გმრი დაიცვა და წარსტაცა დიდება ტევკროსს.
მშვიდლი გამართა მშვენიერკ, მოზიდა ლარი,
მაგრამ გაუწყდა და ისარი გაექცა გვერდზე.
465 წვერწამახული. გაუვარდა ხელიდან მშვილდი.
შეძრწუნდა ტევკროს და შესძახა ძმას შეშფოთებით:
”ვაი ჩემს თავსა! დაიმონი საბრძოლო გეგმას
მიშლის, მშვილდიც კი გამომტაცა ახლა ხელიდან!
ლარიც გაწყვიტა, მე ხომ დიდი ხანი არაა,
470 ისრის სატყორცნად მორკალულ მშვილდს მოვარგე იგი!”
ტევკროსს მიუგო აიანტმა ტელამონიდმა:
”თავი ანებე, საყვარელო, მშვილდსაც და ისარს,
რაკი დანაელთ მტრობს ღვთაება, ხელიდან გაცლის.
შუბი შემართე და მოიგდე ბეჭებზე ფარი,
475 შეები ტროელთ, წააქეზე ლაშქარიც ბრძოლად.
ეგრე იოლად ნუ შერჩები მტერს, ძლევით ამაყს,
ჩვენი გემები. კვლავ შევუდგეთ ზნეს სამამაცოს!”
ასე თქვა, მშვილდი კვლავ კარავში დატოვა გმირმა,
მხარზე მოიგდო ხორკლიანი, ოთხფენოვანი
480 ფარი. ჩაჩქანი დაიხურა, ზედ ცხენის ძუით
დამშვენებული.
ერხეოდა მრისხანედ ზუჩი.
ბასრი, სპილენძის წვერიანი შუბი ხელთ იპყრა.
ისევ დაბრუნდა და აიანტს დაუდგა გვერდით.
ნახა თუ არა დამსხვრეული მშვილდი ტევკროსის,
485 ჰექტორმა ისევ წააქეზა ტროელთ მხედრობა:
”ტროელნო და თქვენც ლიკიელნო, მძლენო დარდანნო!
იყავით კაცნი, გაიხსენეთ ზნე სამამაცო
ამოფუღრული გემების წინ! მე თვითონ ვნახე
სვიან მეომრის მშვილდ-ისარი ზევსმა დალეწა.
490 მუდამ ცხადია კაცისათვის ზევსის განგება,
ჩანს ხოლმე, როდის აღმაღლებს მოკვდავს დიდებით,
როდის დაამცრობს, არ დაინდობს, არ შეეწევა.
ახლაც აკნინებს არგიველებს ჩვენს სადიდებლად.
მთელი მხედრობით შევუტიოთ გემებს! თუ ვინმე
255