ილიადა

ზეგანზე მუხნარს ეხლებიან გაწიწმატებით,
წიფლები და კოპიტები, მკვრივი კორდები
შეირცხვიან, ხე შტოებით ხეს უტყლაშუნებს,
ველს ეფინება დამსხვრეულთა ხეთა ხათქუნი.
770 ასე ტროელნი შეეხეთქნენ შმაგას აქაველთ,
ფიქრად არ ჰქონდა სამარცხვინო გაქცევა ვისმე.
მრავლად ეყარა კებრიონეს გარშემო შუბი,
მრავლად ისარი ფრთაშესხმული მიწაში ერჭო,
მრავალი ლოდი შეეხეთქა მებრძოლთა ფარებს.
775 ის კი მტვრის ბუღში დიდბული იწვა უძრავად
და ხელოვნება მეეტლისა დავიწყებოდა.
სანამ ჰელიოს მიაღწევდა ზეცის შუაგულს,
ორივე მხრიდან მოფრინავდნენ შმაგი ისრები.
ხართა გამოსხსნის ჟამს მიადგა მზე-ჰელიოსი
780 და სძლიეს ბედის უნებურად აქაველებმა:
ისრის წვიმაში და ტროელთა ყიჟინის ხმაში
გვამს მიტაცებულს ააგლიჯა აბჯარ-ბექთარი.
ხოლო პატროკლე, ტროელთათვის სიავის მდგომი,
სამჯერ შეიჭრა მათს რიგებში, მსგავსად არესის
785 საზარ ყიჟინით. სამჯერ დასცა ცხრა-ცხრა მხედარი.
მაგრამ მეოთხედ რომ მიეჭრა, ვით დაიმონი,
მაშინ, პატროკლევ, აღსასრულიც გეწია უცებ.
შენს წინააღმდეგ ფოიბოსი მოიჭრა შმაგი
და ვერ იცანი ღმერთი, ხალხში სწრაფად მავალი.
790 ირგვლივ წყვდიადი მოხვეოდა, წინ მოიწევდა.
დადგა ზურგს უკან, ფართო ბეჭზე დაარტყა ხელი,
მყისვე თვალები დაუბნელა მამაც პატროკლეს.
ჩაჩქანი მოყმეს გადაუგდო აპოლონ ღმერთმა -
ძირს მიგორავდა, აჟღრიალდა ცხენთა ფლოქვებთან
795 ზუჩი სათვალეგახვრეტილი.
ჯიღის ფაფარი
სისხლით და მტვერით დაიფარა.
არა სჩვეოდა
ადრე ამ ჩაჩქანს მიწიერი მტვერით შებილწვა.
წინათ ღმერთკაცის აქილევსის შუბლზე ელავდა
ეს მუზარადი, ზევსს კი სურდა, ჰექტორის თავზე
800 ენახა იგი: ახლოს იყო ყრმის აღსასრული.
პატროკლეს შუბი დაელეწა გრძელჩრდილიანი,
მძიმე, სპილენძით გაჭედილი. მხრებიდან ფარი,
ფეხის ტერფამდე რომ სწვდებოდა, ძირს დაენარცხა.
ახსნა სპილენძის სამკერდული მძლე აპოლონმა,
805 სულს გაოგნება დაეუფლა, სახსრებს - სისუსტე.
გაშეშდა გმირი. ბასრი შუბითზურგთან მოადგა
280