áááááá
áááááá
áááááá
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ქსანთოსის, ზევსის გაჩენილ წყალუხვ მდინარის,<br />
ქველისმოქმედი ჰერმეს სწრაფად გაჩნდა ოლიმპოს.<br />
695 ოქროს სამოსით მოეფინა ეოსი მიწას.<br />
ილიონისკენ პრიამოსი დაოთხილ ცხენებს<br />
მიაქროლებდა მოქვითინე, მიჰყავდა შვილი.<br />
ვერვინ იცნო ტროლეთა და ტროელ ქალთაგან<br />
აფროდიტეს სწორ კასანდრაზე უადრეს იგი.<br />
700 კოშკზე ავიდა პერგამოსის, ეტლში იხილა<br />
სახე მამისა და ხმამჭექარ ტროელი მაცნის.<br />
შემდეგ ცხედარიც სარეცელზე შენიშნა ძმისა,<br />
ქალაქს მოჰფინა გულსაკლავი გლოვა-გოდება:<br />
”ტროლენო ქალნო, ტროელებო, მოდით, შეხედეთ<br />
750 ჰექტორს, ადრე რომ შეფრფინვიდით ბრძოლიდან მოსულს,<br />
ჩვენი ქალაქის, ჩვენი ხალხის სიხარულს დიადს!’<br />
ასე გოდებდა. ილიონში კაცი ან ქალი<br />
არ დარჩა, რომ არ შეემუსრა დარდს ენით უთქმელს.<br />
ყველა მოაწყდა შესახვედრად მაღალ კარიბჭეს.<br />
710 ყველაზე უწინ ახალგაზრდა ცოლი და დედა<br />
თმა-ღაწვის ხოკვით ზედ დაემხნენ გიჟივით ცხედარს.<br />
მკერდზე მიიკრეს მისი თავი. ტიროდნენ სხვებიც.<br />
ალბათ, მთელი დღე, ელვარე მზის ჩასვენებამდე,<br />
კარიბჭის გარეთ იგლოვებდა ხალხი გმირ ჰექტორს,<br />
715 რომ მოხუც მეფეს ეტლიდანვე არ შეეძახა:<br />
”გზა, მეგობრებო! შეიტანონ ტროას ცხეარი,<br />
გული იჯერეთ, როცა სახლში მიასვენებენ!”<br />
ასე თქვა.<br />
ხალხმაც გაიწია და გზა დაუთმო.<br />
შინ მიიტანეს, სარეცელზე დადეს სხეული.<br />
720 მოზარენი და მოტირალნი ცხედართან ახლოს<br />
იდგნენ, ჰგოდებდნენ გულში ჩამწვდომ ჰანგით საგლოველს,<br />
ხოლო დიაცნი მოსძახოდნენ გულამოხვინჩევით.<br />
ჯერ ანდრომაქემ, ახალგაზრდამ ცოლმა დაიწყო<br />
მოთქმა,<br />
თან გულში იხუტებდა ჰექტორს კაცთამჟლეტს:<br />
725 ”ადრე წამიხვედ, ჩემო ქმარო, ადრე დამაგდე<br />
ქვრივად, ადრე ძეც დამიობლე, ჯერაც უენო,<br />
ვისაც სიცოცხლე მივანიჭეთ ჩვენ, ბედშავებმა!<br />
ვერ მოესწრება სიჭაბუკეს! მანამდე ტროა<br />
გაცამტვერდება: აღარ ჰყავხარ შემწე ფხიზელი,<br />
730 ქალაქის მცველი და ქომაგი ქალთა და ჩვილთა!<br />
მალე ტყვედქმნილებს წაათრევენ ღრმა ხომალდებით,<br />
მეც უცილობლად, შენც აგრეთვე, შვილო ბედკრულო!<br />
ქანცმილეული სამარცხვინო შრომით და ჯაფით<br />
403