Het beleid inzake unieke regionale talen

14
15
Het vergelijken van beleid: Nederland en Duitsland
1994:265). Tenslotte illustreert de hoeveelheid ondertussen verschenen
Nederlandse publicaties inzake Duitsland of Nederlands-Duitse
verhoudingen bovendien de relevantie van een keuze voor een vergelijkend
onderzoek tussen Nederland en Duitsland. 14
Als laatste argument om het vergelijken van de Nederlandse en Duitse
beleidsvorming inzake regionale talen te funderen, kan op de hiervoor genoemde
‘real knowledge’ van de onderzoeker worden gewezen. Het feit dat
de onderzoeker in ruim vijfentwintig jaar als secretaris van de Fryske Rie
mede gestalte heeft kunnen geven aan de contacten tussen de drie
Frieslanden en daarmee in aanraking is gekomen met vele personen,
organisaties en ontwikkelingen in onder meer Noord-Friesland, kan het
onderzoek te stade komen. Voorwaarde is echter wel dat daarmee mogelijk
samenhangende negatieve aspecten als een zekere bedrijfsblindheid of
vooringenomenheid zonder gevolgen blijven. De aan wetenschappelijk
onderzoek te stellen eisen dienen de onderzoeker zoveel mogelijk op het
rechte pad in dezen te houden.
Het gaat dus om vergelijkend onderzoek binnen de Nederlandse en Duitse
beleidscontext, dat met behulp van het BIC-model wordt uitgevoerd.
Voordat de concrete gevallen van beleidsvorming aan de orde komen, wordt
op die context ingegaan.
3.5 Nederland en Duitsland
3.5.1 Overeenkomsten en verschillen
‘Most similar’ is niet gelijk aan ‘similar’: Nederland is geen Duitsland en
Duitsland is geen Nederland. Dat is moeilijk verrassend te noemen in het
15
geval van twee onafhankelijke staten. Dat Duitsland en Nederland niet
‘similar’ zijn, maar van elkaar verschillen, hoewel in mindere mate dan
Huizinga in 1934 opmerkte, ziet iedereen die met open ogen de Nederlands-
Zie bijvoorbeeld de opsomming van Wielenga (1989:6-10) inzake allerlei publicaties die
Duitsland betreffen.
Dat geldt ook voor het rijtje nationale verworvenheden dat in een populaire opsomming hemel
en hel kenmerkt. In de hemel zouden de Italianen de minnaars zijn, Fransen bereiden het eten,
Duitsers leveren de werktuigbouwkundigen, de politie bestaat uit Engelsen en de overheid
wordt door Zwitsers gevormd. In de hel zijn daarentegen de Zwitsers minnaars, Engelsen
zorgen voor het eten, Fransen zijn werktuigbouwkundigen, Duitsers leveren de politie en de
overheid wordt door Italianen gevormd (NRC-Handelsblad, 10 februari 1999).
109