Het beleid inzake unieke regionale talen

66
50
Het beleid inzake unieke regionale talen
milieu, het onderwijs, de informatisering in het openbaar bestuur en datgene
wat ‘crisismanagement’ genoemd kan worden.
Voor zover de beleidsontwikkeling centraal staat, gaat de belangstelling
toch vooral uit naar ‘grand policy’, majeure projecten van overheidszorg
en/of het op structurele aanpassingen gerichte beleid. Zo onderzocht
Koppenjan (1993) het management van de beleidsvorming en keek daarbij
naar de herziening van de Gemeentewet, de grote stedenproblematiek en de
regionale problematiek en bestuurlijke organisatie. Teisman (1992)
onderzocht wat hij noemt vormen van complexe besluitvorming op het
departementale niveau. Dekker (1989) vergeleek de overheidsplanning van
enkele Europese landen. Foppen (1989) nam veertig jaar universitaire
onderwijspolitiek onder de loep. De Vijlder (1996) schreef een proefschrift
over de relatie tussen natiestaten en hun onderwijssystemen. Van Twist en
In ’t Veld (1993) keken naar departementale veranderingsprocessen in een
viertal Europese landen. Van Gestel (1994) onderzocht de nieuwe opzet van
de arbeidsvoorziening in Nederland en Hupe (1992) keek naar het
Werkgelegenheidsplan 1981-1982. Van Twist (1994) is, naast De Swaan
(1989, 1990, 1998), één van de weinigen die zich recentelijk met
bestuurskunde èn taal heeft bezig gehouden. Echter, wanneer het om
taalbeleid of de vorming van taalbeleid gaat, laat de Nederlandse bestuurskunde
het afweten. Alleen Van Rijn en Sieben (1991) en Van Dijk
(1982) kunnen worden genoemd als het gaat om een nadere bestudering van
66
de beleidsontwikkeling op het terrein van taal. In het onderzoek van Van
Rijn en Sieben gaat het om regionale talen, in het bijzonder het Bretons,
Fries en Welsh. Hun centrale onderzoeksvraag bestond uit het nagaan van de
invloed die regionalistische bewegingen op het overheidsbeleid met
betrekking tot de regio’s hebben. Van Dijk (1982) heeft onder meer de
historische ontwikkeling van het Fries in het bestuurlijke verkeer
beschreven.
Internationaal bestaat er, zoals de aanwezigheid van verschillende wetenschappelijke
tijdschriften onder meer laat zien, de nodige belangstelling en
activiteit als het gaat om de relatie tussen staat en taal. Ammon (1991, 1994)
schrijft, evenals Pool (1996), Volz (1994) en De Witte (1991) over het taalbeleid
van de Europese Unie, Coulmas (1985, 1988, 1991) gaat, evenals
Haarmann (1975, 1993, 1995) in de breedte op de relatie tussen taal en staat
in. Churchill (1986) heeft onderzoek gedaan naar het onderwijsbeleid in sa-
De historische taalkunde laat wel een aantal studies zien die de ontwikkeling van het beleid
inzake taal betreffen. Voor het Nederlands kan op de studie van De Jonghe (1967) worden
gewezen, evenals op het werk van Van der Wal (1992, 1995). De door Nederland gevoerde
koloniale taalpolitiek is beschreven door Groeneboer (1993, 1997) en voor het Fries kan het
werk van Van Dijk (1982) en Vries (1993) worden genoemd.