Het beleid inzake unieke regionale talen

30
31
Het BIC-onderzoeksmodel
bestuur. De achtergrond voor die aanname is dat een analyse op alleen
nationaal niveau, geen recht doet aan juist de betekenis van de subnationale
niveaus, waar zoals in de Verenigde Staten vaak het begin van
30
beleidsinnovatie te vinden is. De analyse dient ergo niet uit te gaan van een
holistische opvatting van de staat, of zich beperken tot alleen het nationale
niveau, maar dient aandacht te hebben voor verschillende niveaus waarop en
31
waarmee de overheid opereert. Juist bij het beleid inzake regionale talen is
het overigens te verwachten dat niet alleen de nationale overheid in beeld
komt, maar ook subnationale en/of lokale overheden als eerste voor
regionale taalbewegingen aan te spreken actor.
Samenvattend leidt het voorgaande tot de ontwikkeling van een
onderzoeksmodel, waarin de doorgaande interactie met betrekking tot het
beleidsonderwerp, zoals die binnen het beleidssubsysteem plaatsvindt,
gestructureerd wordt in min of meer open pleitcoalities, gevormd door
actoren uit zowel de eerste, als de tweede lijn. Deze op de betrokkenheid bij
een bepaald beleidsonderwerp gebaseerde, wisselende, coalities delen een
geheel aan basiswaarden of werkelijkheidsdefinities.
2.3.6.2 De aard van de interactie
Naast aandacht voor de structurering van de aan het beleidsproces deelnemende
actoren, dient nader op de aard van de interactie worden ingegaan.
Daarzonder zou de vraag blijven liggen welke interactie de kans op een succesvolle
beleidsvorming verhoogt.
Sabatier (1993:15) spreekt in dit verband over de ‘Potomac-koorts’: de aanname dat alles wat
belangrijk is in Washington plaatsvindt. Waar Potomac staat, kan ook Rijn, Theems of Seine
worden ingevuld, waarbij Washington plaats dient te maken voor respectievelijk Bonn, thans
Berlijn, Londen en Parijs. ’s-Gravenhage ligt in dit kader helaas niet aan een rivier, maar de
term ‘Haagse machten’ (Van Putten, 1980) ligt niet minder in het gehoor, dan Potomackoorts.
Ringeling (1990:59-60) spreekt van een economisch dwaalspoor als het gaat om een holistische
benadering van de staat, waarbij ervan wordt uitgegaan dat het gedrag van de overheid
niet anders is dan het gedrag van andere economische subjecten. De werkelijkheid bestaat
echter uit een pluralistische overheidsorganisatie met daarbinnen strijdige belangen. Naast het
economische dwaalspoor in de benadering van de overheid, signaleert Ringeling (1990:
58-62) ook nog een sociologisch dwaalspoor dat geen rekening houdt met verschillen in interactiepatronen
van verschillende soorten organisaties en de specifieke staatsproblematiek; een
politicologisch dwaalspoor dat bestaat uit het inzicht dat de relatie tussen overheid en
samenleving alleen bestaat in termen van macht en invloed; een organisatiekundig dwaalspoor
dat de overheid als organisatie gelijk aan alle andere organisaties ziet en tenslotte een
bedrijfskundig dwaalspoor dat de overheid als een onderneming ziet en de overheidsorganisatie
gelijk stelt aan bedrijfsorganisaties.
79