Het beleid inzake unieke regionale talen

88
89
Het beleid inzake unieke regionale talen
In de ten behoeve van het eigen gebruik voor de komende bespreking met
de minister gemaakte provinciale notitie, wordt aangegeven om in het
gesprek met de minister een viertal zaken aan de orde te stellen. In de eerste
plaats gaat het om de coördinatie van de Friese taalpolitiek. Volgens de
provincie ligt het voor de hand om die functie niet langer door de minister
van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur te doen vervullen, maar de
88
minister van Binnenlandse Zaken daarmee te belasten. De provinciale
wens daartoe wordt ingegeven door de toegenomen relevantie van enkele
andere departementen voor de Friese taal. Daarbij gaat het om Binnenlandse
Zaken, Onderwijs en Wetenschappen en Justitie. Van provinciale zijde zal
nog een tweede suggestie in het overleg met de minister worden gedaan,
namelijk de instelling van een permanent adviesorgaan voor de Friese taal.
Een dergelijk orgaan zou, met als voorbeeld de Raad voor het Binnenlands
Bestuur en ressorterend onder het ministerie van Algemene Zaken, advies
moeten uitbrengen over alle wetgeving en beleidsvoorstellen met mogelijke
gevolgen voor de positie en het gebruik van de Friese taal. 89
Met betrekking tot het tweede voor het provinciaal bestuur belangrijke
punt, de totstandkoming van de bestuursovereenkomst, worden acht punten
genoemd die in de overeenkomst aan de orde zullen dienen te komen. In de
eerste plaats gaat het om het formuleren van een gemeenschappelijke
consensus voor het taalbeleid. En vervolgens worden de domeinen genoemd
waarop beleid gerealiseerd moet worden: bestuurlijk verkeer, rechtsverkeer,
media, onderwijs en cultuur. De overeenkomst zal moeten worden besloten
met een financiële paragraaf en opmerkingen over de bewaking van de
gemaakte afspraken.
Het derde punt in het overleg betreft het Fries in het bestuurlijk verkeer.
Daarbij gaat het met name om een explicitering van de gerezen verschillen
tussen de Friese en de Haagse leden van de Commissie Friese Taal en de
daarmee samenhangende oplossingsvarianten.
In de provinciale visie is de kans dat de minister van Binnenlandse Zaken die taak op zich wil
nemen gering. Het provinciale verzoek aan de minister van Binnenlandse Zaken lijkt dan ook
met name bedoeld als opstapje in de richting van een coördinatie van de Friese taalpolitiek
door de minister-president/minister van algemene zaken. Wio Joustra memoreert in zijn artikel
“Lobbyen doe je zó” een voorbeeld van een geslaagde opzet van de drie noordelijke
Commissarissen van de Koningin om de minister-president de coördinatie van het
zogenaamde Langman-beleid van de ontevredenheid oproepende staatssecretaris van
economische zaken over te nemen (de Volkskrant, 2 maart 1999).
De gedachte aan een dergelijk permanent adviesorgaan is ontwikkeld door het Berie foar it
Frysk, dat met een soortgelijke opdracht ten behoeve van de provinciale beleidsvoorbereiding
is ingesteld door het provinciaal bestuur van Fryslân.
204