Het beleid inzake unieke regionale talen

70
71
Het beleid inzake unieke regionale talen
artikels 18, 20, 25 en 27 van dezelfde wet te vinden, waarbij het gaat om het
aantal benodigde handtekeningen ter ondersteuning van in te dienen
kieslijsten, de vergoeding van met de verkiezingen samenhangende kosten
en de mogelijke ondersteuning van de zijde van de buitenlandse nabuurstaat
waar een met de minderheid verbonden groep woont (Lemke, 1998:32). De
wetgever heeft een uitzondering voor de politieke partijen van nationale
minderheden gemaakt met het oog op de minderhedenproblematiek in
Sleeswijk. De door de federale wetgever mogelijk gemaakte dispensatie op
de 5%-clausule viel in eerste instantie niet in goede aarde bij het
Bundesverfassungsgericht, dat zich aansloot bij een in 1930 door het
Reichsstaatsgerichtshof gedane uitspraak die zegt dat het parlement het volk
als politieke eenheid vertegenwoordigt, waaruit volgt dat alle politieke
70
partijen gelijk behandeld dienen te worden (Pastor, 1997:119). Het
Bundesverfassungsgericht kwam later echter op zijn opvatting terug door
een uitzondering te maken voor de niet met andere kleine partijen
vergelijkbare situatie van de Südschleswigsche Wählerverband/Sydslesvigsk
71
Vælgerforening (SSV). De argumentatie voor de wijziging in opvatting
werd gevonden in de noodzaak om in het geval van nationale minderheden
rekening te houden met het volkenrecht en bovendien de belangen van een
vreemde staat, evenals met de behandeling van Duitse minderheden in
vreemde staten. In het geval van een nationale minderheid is sprake, zo is de
opvatting, van bijzondere omstandigheden die een uitzonderingsregel
kunnen rechtvaardigen. Zoals hierna nog wordt aangegeven vormt de in de
Kieswet gemaakte uitzondering een uitvloeisel van de Bonn-Kopenhagener
Erklärungen van 29 maart 1955. De uitzondering geldt niet alleen voor de
Sleeswijks-Holsteinse minderheden, maar evenzeer voor andere
minderheden in Duitsland. In de huidige constellatie ontbreekt in de Lausitz,
anders dan in het verleden, toen tussen 1919 en 1933 de Lausitzer
Volkspartei aan de verkiezingen deelnam, een Sorbische politieke partij
(Pastor, 1997:122).
3.6 Tot besluit
In de voorgaande paragrafen is de conclusie getrokken dat een vergelijking
van de beleidsvorming met betrekking tot de regionale talen tussen
In het oordeel van het Reichsstaatsgerichtshofs van 1930 wordt niet gesproken over de
parlementaire vertegenwoordiging van het volk of van het Duitse volk, maar over staatsvolk,
dat wil zeggen met inbegrip van Duitse staatsburgers met een niet-Duitse achtergrond, zoals
voor de Sorben geldt.
De SSV heeft eenmaal, namelijk in 1961, aan de verkiezingen voor de Duitse Bondsdag
deelgenomen. Het toen behaalde aantal van 25.499 stemmen bedroeg nog niet de helft van de
voor een zetel benodigde stemmen. Daarna heeft de SSV niet weer aan de federale
verkiezingen deelgenomen (Lemke, 1998:37).
136