Het beleid inzake unieke regionale talen

Verklaren en vergelijken: terug naar het BIC-onderzoeksmodel
zwaren tegen de fasenbenaderingen, door niet van een vast aantal en in een
aangegeven volgorde verlopende fasen uit te gaan. In hoofdstuk 2 is ook gewezen
op het voorkomen van ronden waarin ogenschijnlijk niets gebeurt.
Wanneer naar het verloop van de gebeurtenissen in de geanalyseerde
gevallen wordt gekeken, wordt die waarneming bevestigd. Zo wordt in het
geval van de beleidsvorming inzake het Fries op de televisie, een hele tijd
niets ondernomen en vervolgens wordt het proces in alle hevigheid
voortgezet of opnieuw begonnen. De kritiek dat het fasenmodel voorbijgaat
aan de moeilijkheid om de overgang tussen fasen exact te traceren, geldt niet
minder voor het traceren van de overgang tussen verschillende
besluitvormingsronden. Het is overigens de vraag in hoeverre de werking
van het rondenmodel daarvan nadeel ondervindt. Wanneer de
onderzoeksvraag zich niet richt op de aantallen of overgang tussen
besluitvormingsronden, maar wanneer het gaat om het in kaart brengen van
het verloop van de gebeurtenissen, de deelnemende actoren en het resultaat
van het beleidsvormingsproces, lijkt het betreffende bezwaar te
verwaarlozen.
8.4.1.2.2 Beleidsgericht leren
In deze studie is voor het verklaren van de aard van de interactie een beroep
gedaan op het concept van het beleidsgericht leren. Beleidsgericht leren ziet
het overheidsbeleid als een voor verandering vatbaar stelsel van opvattingen.
Beleidsgericht leren vraagt allereerst aandacht voor een toenemen van het
begrip voor de status van doelen en andere als relevant beschouwde variabelen.
In de tweede plaats gaat het om het verbeteren van het eigen begrip
inzake logische en causale verbindingen binnen een stelsel van opvattingen.
En in de derde plaats betreft beleidsgericht leren het identificeren van en het
reageren op de uitdagingen van het eigen stelsel van opvattingen.
Beleidsproblemen en -instrumenten kunnen, in andere woorden, binnen een
beleidsvormingsproces opnieuw gedefinieerd en gewaardeerd worden en
daarmee resulteren in nieuw beleid. Een nuttig aspect van de betreffende
benadering is dat om aandacht wordt gevraagd voor zowel de inhoud van het
beleid, als de weg waarlangs beleidsresultaten bereikt kunnen worden.
De kans op een beleidsgericht leren en daarmee op een succesvolle
beleidsvorming is eerder afhankelijk gesteld van een viertal variabelen: het
niveau van de tegenstellingen tussen pleitcoalities, de analytische
hanteerbaarheid van het beleidsonderwerp, aanwezigheid van een
professioneel forum en continuïteit van de interactie. Wanneer op de
verschillende taalbeleidssituaties wordt teruggezien, kan worden vastgesteld
dat in alle gevallen sprake is van een beleidsgericht leren, of aan de zijde
433