Het beleid inzake unieke regionale talen

132
133
134
362
Het beleid inzake unieke regionale talen
kennisgeving aan verkozenen niet alleen in het Duits, maar ook in het
Sorbisch.
Nog voordat de nieuwe Sorbenwet en daarmee §7: “Die Staatsregierung
erstattet dem Sächsischen Landtag mindestens einmal in jeder Legislaturperiode
einen Bericht zur Lage des sorbischen Volkes im Freistaat
Sachsen”, in werking trad, verscheen in 1997 het eerste ‘Bericht der
132
Staatsregierung’ over de situatie van het Sorbische volk. Het ‘Bericht’ kan
naast de gerealiseerde regelgeving een verdergaand inzicht bieden in de
Saksische, aan het beleid ten grondslag liggende, overwegingen, evenals
mogelijke toekomstige beleidsdoelen.
7.5.3.2 Het eerste rapport over de situatie van de Sorben
Als doel van een minderhedenbeleid formuleert het ‘Bericht’ (1997:5) het
zonder restricties realiseren van een zelfde levenskwaliteit voor de
minderheden, als voor de meerderheid. Wanneer minderheid en meerderheid
in tevredenheid samenleven is een succesvol minderhedenbeleid
133
gerealiseerd. De Saksische regering maakt verder duidelijk zich niet in de
competentieverdeling tussen deelstaten en Bond te kunnen vinden, waarbij
de laatste van mening is dat de steun aan het Sorbische volk met name een
verantwoordelijkheid van Brandenburg en Saksen is. Saksen is daarentegen
van mening dat het beleid inzake de Sorben een kwestie van
minderhedenbescherming is, die verder gaat dan het cultuur- of
onderwijsbeleid en daarmee ook tot de competentie van de federale overheid
behoort. 134
Het verschijnen van het rapport is een rechtstreeks gevolg van het besluit van de
Saksische Landtag van 22 mei 1996 om iedere drie jaar een rapport over de situatie van
het Sorbische Volk voorgelegd te krijgen. In de Wet van 31 maart 1999 is de driejarige
periode gewijzigd in een parlementaire zittingstermijn.
Saksen behoorde tot de voorstanders van een minderhedenartikel in de Duitse Grondwet.
Bij de stemming in de Bondsraad van 23 september 1994 tekende Saksen aan:
“angesichts der Vielzahl von Minderheiten und ihre Angehörigen in der Bundesrepublik
Deutschland hätten wir eine klare Aussage im Grundgesetz begrüßt” (Bericht, 1997:10).
De notie dat het beleid inzake het Sorbisch meer dan alleen cultuur- of onderwijsbeleid
is, heeft zowel te maken met de competentieverdeling, zoals die samenhangt met het
federale karakter van de Bondsrepubliek, als de wens van Saksen om de Bond blijvend
tot de medefinanciering van de Stiftung für das sorbische Volk te verplichten. Wanneer
echter de door de Stiftung aan derden in de jaren 1992-1997 gegeven niet-incidentele
steun in de beschouwingen wordt betrokken, blijkt dat het geld alleen naar culturele en
onderwijsactiviteiten is gegaan (Jahresbericht, 1998:14). Dat is overigens in
overeenstemming met het in het besluit tot oprichting geformuleerde eerste
stichtingsdoel: “die Förderung von Einrichtungen der Kultur-, Kunst- und Heimatpflege
der Sorben.”