het uitdrukken van emoties bij mens en dier - Darwin Downloads ...

voorwoord bij de nederlandstalige editie
vormde één van de belangrijkste pijlers van zijn evolutietheorie. In de
evolutie zien we volgens Darwin geen plotselinge sprongen of essen -
tiële breuken, maar vloeiende overgangen.
Ten tweede wees de universaliteit van de emoties volgens Darwin
op het feit dat de verschillende mensenrassen een gemeenschappelijke
oorsprong hebben. Darwin keerde zich daarmee tegen de visie van
veel van zijn tijdgenoten, onder wie de invloedrijke Zwitsers-Amerikaanse
paleontoloog Louis Agassiz, die meenden dat de verschillende
mensenrassen een gescheiden evolutionaire ontwikkeling hebben
doorgemaakt.
In de tweede helft van de negentiende eeuw woedde binnen de
antropologie deze strijd tussen de zogeheten monogenisten en polygenisten.
Monogenese behelst het idee dat alle mensenrassen dezelfde
gemeenschappelijke oorsprong hebben, de visie die Darwin onderschreef.
Polygenese daarentegen is het idee dat de mensenrassen verschillende
oorsprongen hebben en dus ook niet tot dezelfde soort behoren.
De polygenisten meenden dat de rassen ofwel afzonderlijk zijn
geschapen (een visie waartoe Agassiz neigde), ofwel verschillende stadia
van de evolutie vertegenwoordigen. De ‘lagere’ rassen werden zo
als ‘bevroren overblijfselen’ beschouwd in de progressieve evolutie
van aap tot mens. De hypothese van polygenese wordt tegenwoordig
niet meer onderschreven. Hedendaagse (paleo)antropologen gaan ervan
uit dat alle mensenrassen één soort vormen, de Homo sapiens, en
dat de oorsprong van de moderne mens in Oost-Afrika gezocht moet
worden. Er zijn sterke paleontologische en genetische aanwijzingen
die er op duiden dat de mens hoogstens 200.000 jaar oud is. Onze
voorouders begonnen vervolgens ongeveer 100.000 jaar geleden over
de wereld uit te zwermen, een gebeurtenis die bekendstaat als het zogeheten
Out of Africa-scenario, wat betekent dat onze soort evolutionair
en genetisch gezien vrij jong en homogeen is. De verschillen die
tussen de mensenrassen bestaan, zoals de huidskleur, zijn oppervlakkig
en van recente datum. Kortom, wij zijn allen één.
Met zijn ideeën over de gemeenschappelijke oorsprong van de verschillende
mensenrassen en de universaliteit van de menselijke natuur
en de menselijke emoties, liep Darwin vooruit op inzichten die pas
veel later, ver in de twintigste eeuw, gemeengoed zouden worden.
Darwins ideeën werden lange tijd over het hoofd gezien of domweg
als irrelevant terzijde geschoven. Dit had alles te maken met het wetenschappelijke
en intellectuele klimaat in het eerste driekwart van de
twintigste eeuw. Door toedoen van het psychologisch behaviorisme,