het uitdrukken van emoties bij mens en dier - Darwin Downloads ...

[120]
bijzondere gevoelsuitdrukkingen: hfst.v
la queue se ploie et s’agite.” [“Het is altijd het gevoeligste deel van hun
lichaam dat de strelingen zoekt of geeft. Omdat de flanken en het lichaam
over de hele lengte gevoelig zijn, kronkelt en kruipt het dier
tijdens het aanhalen, en deze golvingen verspreiden zich via de spieren
langs de segmenten tot het einde van de ruggengraat, waarbij de staart
zich spant en gaat zwaaien.”] Later zegt hij nog dat honden, als ze in
een aanhankelijke stemming zijn, hun oren laten hangen om geen enkel
geluid te horen, zodat hun hele aandacht zich kan concentreren op
het aaien van hun baas!
Honden hebben een andere, opvallende manier om hun aanhankelijkheid
te tonen, namelijk door de handen of het gezicht van hun
baas te likken. Soms likken ze ook andere honden, maar dan altijd de
bek. Ik heb ook honden gezien die een kat likten waarmee ze goed
konden opschieten. Deze gewoonte is vermoedelijk ontstaan doordat
de vrouwtjes hun jongen – het dierbaarste voorwerp van hun liefde –
zorgzaam likken om ze schoon te maken. Ook geven ze hun puppy’s
vaak na een korte scheiding een paar oppervlakkige likken, kennelijk
uit genegenheid. De gewoonte zal daarom zijn geassocieerd met de
emotie van liefde, op welke manier die liefde ook werd opgewekt.
Deze gewoonte is nu zo erfelijk of aangeboren geworden dat zij gelijkelijk
aan beide seksen wordt doorgegeven. De jongen van een van
mijn honden, een vrouwtjesterriër, moesten kortgeleden worden afgemaakt
en hoewel ze altijd al een zeer aanhankelijk dier was, was ik
zeer getroffen door de manier waarop ze daarna haar instinctieve moederliefde
op mij probeerde te bevredigen. Haar behoefte om mijn
handen te likken groeide uit tot een onverzadigbare hartstocht.
Hetzelfde beginsel verklaart vermoedelijk waarom honden die in
een aanhankelijke stemming zijn, het prettig vinden tegen hun baas te
schuren en door hem geaaid of beklopt te worden, want door het
koesteren van hun jongen, is in hun geest het contact met een geliefd
object vast geassocieerd geraakt met de emotie van liefde.
Het gevoel van aanhankelijkheid van een hond jegens zijn baas is
gekoppeld aan een sterk gevoel van onderdanigheid, wat verwant is
aan angst. Daarom laten ze niet alleen hun lichaam zakken en kruipen
ze een beetje als ze naar hun baas toegaan, maar gooien zich soms op
de grond met de buik naar boven. Deze beweging is zo volledig tegengesteld
als mogelijk is aan elk spoor van verzet. Vroeger bezat ik een
grote hond die absoluut niet bang was om met andere honden te vechten.
Een wolfachtige herdershond in de buurt had, hoewel hij niet
kwaadaardig en niet zo sterk als mijn hond was, echter een vreemde
invloed op hem. Wanneer ze elkaar buiten tegenkwamen, ging mijn